filmov
tv
ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ - Χαρούλα Λαμπράκη 1967 (HQ)
Показать описание
Η Χαρούλα Λαμπράκη κατάγεται από τον Κακόβατο Ηλείας, και από ηλικία 5 χρονών ψέλνει και σιγοτραγουδάει. Το 1963 έρχεται στην Αθήνα και ενώ είναι στην όγδοη τάξη Γυμνασίου με σκοπό να δώσει για φιλόλογος, είναι η εποχή που την ακούει ο Μπάμπης Μπακάλης και κάνει το πρώτο της σιγόντο στον Βαγγέλη Περπινιάδη με το τραγούδι "ΔΕ ΣΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΚΑΜΙΑ", που τότε έγινε μεγάλη επιτυχία. Μετά από αυτή την εμπειρία ο Μπάμπης Μπακάλης και ο Μπάμπης Δαλιάνης την προτρέπουν και υπογράφει στην τότε COLUMBIA. Εκεί γνωρίζει τον Άκη Πάνου, τον Χρ.Κολοκοτρώνη τον Νίκο Δαλέζιο ο οποίος της εμπιστεύεται το πρώτο σόλο τραγούδι της καριέρας της με τίτλο "ΑΝΑΘΕΜΑ ΣΕ ΒΡΕ ΖΩΗ". Μετά από 2 μήνες τραγουδάει ΑΚΗ ΠΑΝΟΥ "ΠΑΡΤΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ", "ΚΑΡΔΙΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ ΠΟΥΛΑΚΙ" κ.α. Ο Καλδάρας είναι αυτός που τις δίνει την πρώτη μεγάλη της επιτυχία, με το τραγούδι "ΣΤΟΥ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΣΚΑΛΙΑ". Ακολουθεί το τραγούδι "ΜΑΘΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ" του Νίκου Δαλέζιου. Το 1966 είναι η χρονιά που γνωρίζεται με τον μεγάλο "δάσκαλο" ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ και δημιουργείται μια ειλικρινή φιλία και πολύ επιτυχημένη καλλιτεχνική συνεργασία, τόσο στο πάλκο όσο και στη δισκογραφία...
Στίχοι: Άκης Πάνου
Μουσική: Άκης Πάνου
Άλμπουμ: 45άρι 1967
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Όχι δεν ζήτησα μια εύκολη ζωή
Ήθελα λίγο να ξεφύγω απ’ τη μιζέρια
Κι αυτό που γύρευα το βρήκα ένα πρωί
Αλλά το βρήκα μες στα βρωμικα τα χέρια
Πόσο πικρό ήταν στο στόμα το φιλί
Και πόσα δάκρυα δε μού’ πνιξαν τα μάτια
Μα όταν κατέβηκα το πρώτο το σκαλί
Γίναν πιο εύκολα τα άλλα σκαλοπάτια
Κι όμως δεν ήτανε το κέφι μου αυτό
Δεν είναι κέφι την καρδιά μου να πληγώνω
Ζήτησα χέρι καθαρό να κρατηθώ
Αλλά τα χέρια της ντροπής εβρήκα μόνο...
______________________________________________
Στίχοι: Άκης Πάνου
Μουσική: Άκης Πάνου
Άλμπουμ: 45άρι 1967
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Όχι δεν ζήτησα μια εύκολη ζωή
Ήθελα λίγο να ξεφύγω απ’ τη μιζέρια
Κι αυτό που γύρευα το βρήκα ένα πρωί
Αλλά το βρήκα μες στα βρωμικα τα χέρια
Πόσο πικρό ήταν στο στόμα το φιλί
Και πόσα δάκρυα δε μού’ πνιξαν τα μάτια
Μα όταν κατέβηκα το πρώτο το σκαλί
Γίναν πιο εύκολα τα άλλα σκαλοπάτια
Κι όμως δεν ήτανε το κέφι μου αυτό
Δεν είναι κέφι την καρδιά μου να πληγώνω
Ζήτησα χέρι καθαρό να κρατηθώ
Αλλά τα χέρια της ντροπής εβρήκα μόνο...
______________________________________________