filmov
tv
Ι. Κ. Πανόπουλος, Γιάννης Μανόπουλος: Finis Vitae sed non Amoris (HQ Official Audio Video)

Показать описание
Finis Vitae sed non Amoris
Μουσική & Στίχοι: Ίων Πανόπουλος, 2017
Μπορείτε να κατεβάσετε το φυλλάδιο της κυκλοφορίας από εδώ
Μουσική: Ίων Κ. Πανόπουλος
Στίχοι-Πεζά: Ι. Κ. Πανόπουλος, Μ. Κωττάκης, Ν. Μοσχόπουλος
Ενορχήστρωση: Ι. Κ. Πανόπουλος
Ηχοληψία - Ρεμίξ: Γιάννης Μανόπουλος
Mastering: Γιάννης Βάλβης
Ορχήστρα ‘Μεγάλοι Παλαιοί’:
Μπουζούκι- Ακουστική κιθάρα: Ι. Πανόπουλος
Ηλεκτρική κιθάρα: Γ. Μανόπουλος
Πλήκτρα: Βαγγέλης Βασιλείου
Κοντραμπάσο: Αντώνης Πελεκάνης
Κρουστά-ιδιόφωνα: Αλέκος Σταματόπουλος
Τύμπανα: Θάνος Αναγνώστου
Τραγούδούν: Ι. Κ. Πανόπουλος, Capten (Χρήστος Κωτσούλας), Ελένη Ροδά
Β΄φωνές-φωνητικά: Γιάννης Μανόπουλος, Άννα Σοπιάδου, Σοφία Κοψίδου
Artwork (για το c.d. και το διαδίκτυο): Σ. Κοψίδου
Γραφιστικά (για το c.d. και το διαδίκτυο): ALIRA (Αλίρα Καλογερά)
Και να, που πάλι στα γεράματα ελπίζω
Την ατραπό τού έρωτα ξανά βαδίζω
Οι φίλοι λένε πως παλιμπαιδίζω
Καθώς στα κάλλη της το είναι μου βυθίζω
Δεν είναι: “Άλλη μία από τα ίδια” / Σα ρόδο ξεχωρίζει απ’ τα σκουπίδια
Κι αν άργησε να πιάσει εδώ λιμένα / Ετούτο το κορίτσι ήταν για μένα
Και να που πάλι η νύχτα μοιάζει ωραία
Γυμνή η πόλη μας, αλλόκοτη, μοιραία
Κι εκείνη, αρχόντισσα· αρχαία Αθηναία
Με κατακτά σώμα-ψυχή-μυαλό, λαθραία
Ο έρωτας τα χρόνια δεν κοιτάει / Και πάντα στο μηδέν ξαναγυρνάει
“Τα χρόνια ο Έρως δεν μετρά”, μου λέει / Κι αν όλα πια τελειώσουν δε θα κλαίει
Τι κι αν στο πέρασμα του χρόνου βαρεθούμε;
Κι από τα πάθη του κορμιού απαλλαγούμε;
Θα μείνει πάντα κάτι για να μας θυμίζει
Κάθε ηδονή που σα δρεπάνι μάς θερίζει
Εγώ, στης γης τα έγκατα θα οδεύω / Μα στη δική της μνήμη θα ενεδρεύω
Κι αυτή, με όλη τη ζωή μπροστά της / Στο Άγνωστο θα ανοίγει τα φτερά της
Κυκλοφορία: Απεργία Δωματίου (2024)
Μουσική & Στίχοι: Ίων Πανόπουλος, 2017
Μπορείτε να κατεβάσετε το φυλλάδιο της κυκλοφορίας από εδώ
Μουσική: Ίων Κ. Πανόπουλος
Στίχοι-Πεζά: Ι. Κ. Πανόπουλος, Μ. Κωττάκης, Ν. Μοσχόπουλος
Ενορχήστρωση: Ι. Κ. Πανόπουλος
Ηχοληψία - Ρεμίξ: Γιάννης Μανόπουλος
Mastering: Γιάννης Βάλβης
Ορχήστρα ‘Μεγάλοι Παλαιοί’:
Μπουζούκι- Ακουστική κιθάρα: Ι. Πανόπουλος
Ηλεκτρική κιθάρα: Γ. Μανόπουλος
Πλήκτρα: Βαγγέλης Βασιλείου
Κοντραμπάσο: Αντώνης Πελεκάνης
Κρουστά-ιδιόφωνα: Αλέκος Σταματόπουλος
Τύμπανα: Θάνος Αναγνώστου
Τραγούδούν: Ι. Κ. Πανόπουλος, Capten (Χρήστος Κωτσούλας), Ελένη Ροδά
Β΄φωνές-φωνητικά: Γιάννης Μανόπουλος, Άννα Σοπιάδου, Σοφία Κοψίδου
Artwork (για το c.d. και το διαδίκτυο): Σ. Κοψίδου
Γραφιστικά (για το c.d. και το διαδίκτυο): ALIRA (Αλίρα Καλογερά)
Και να, που πάλι στα γεράματα ελπίζω
Την ατραπό τού έρωτα ξανά βαδίζω
Οι φίλοι λένε πως παλιμπαιδίζω
Καθώς στα κάλλη της το είναι μου βυθίζω
Δεν είναι: “Άλλη μία από τα ίδια” / Σα ρόδο ξεχωρίζει απ’ τα σκουπίδια
Κι αν άργησε να πιάσει εδώ λιμένα / Ετούτο το κορίτσι ήταν για μένα
Και να που πάλι η νύχτα μοιάζει ωραία
Γυμνή η πόλη μας, αλλόκοτη, μοιραία
Κι εκείνη, αρχόντισσα· αρχαία Αθηναία
Με κατακτά σώμα-ψυχή-μυαλό, λαθραία
Ο έρωτας τα χρόνια δεν κοιτάει / Και πάντα στο μηδέν ξαναγυρνάει
“Τα χρόνια ο Έρως δεν μετρά”, μου λέει / Κι αν όλα πια τελειώσουν δε θα κλαίει
Τι κι αν στο πέρασμα του χρόνου βαρεθούμε;
Κι από τα πάθη του κορμιού απαλλαγούμε;
Θα μείνει πάντα κάτι για να μας θυμίζει
Κάθε ηδονή που σα δρεπάνι μάς θερίζει
Εγώ, στης γης τα έγκατα θα οδεύω / Μα στη δική της μνήμη θα ενεδρεύω
Κι αυτή, με όλη τη ζωή μπροστά της / Στο Άγνωστο θα ανοίγει τα φτερά της
Κυκλοφορία: Απεργία Δωματίου (2024)
Комментарии