Sylvie Vartan - La Maritza (Türkçe Çeviri)

Показать описание

instagram,

spotify,

1000Kitap,

çevirilerime buradan da ulaşabilirsiniz,

-

La Maritza c'est ma rivière,
comme la Seine est la tienne,
mais il n'y a que mon père
maintenant qui s'en souvienne
quelquefois...

De mes dix premières années
il ne me reste plus rien,
pas la plus pauvre poupée,
plus rien qu'un petit refrain
d'autrefois :

La la la...

Tous les oiseaux de ma rivière
nous chantaient la liberté,
moi je ne comprenais guère,
mais mon père lui savait
écouter...

Quand l'horizon s'est fait trop noir,
tous les oiseaux sont partis
sur les chemins de l'espoir
et nous on les a suivis
à Paris...

{parlé} :
De mes dix premières années
il ne reste plus rien...rien
{chanté} :
Et pourtant les yeux fermés,
moi j'entends mon père chanter
ce refrain :

La la la...

Рекомендации по теме

Комментарии

"La Maritza, " Fransız müzik dünyasının en özel isimlerinden biri olan Sylvie Vartan'ın içtenlikle seslendirdiği bu şarkı, aslında Vartan’ın Bulgaristan’daki çocukluk günlerine ve orada bıraktığı anılarına dair bir özlemi anlatır. Maritza (ya da Türkçede Meriç) sadece bir nehir değil; o zamanlar Bulgaristan'dan göçmek zorunda kalan herkes için çocukluğunu, ailesini ve geçmişini simgeleyen güçlü bir bağ.

Sylvie Vartan, çocukken Bulgaristan’da kuşların şarkılarını dinler, babasının bu melodilere eşlik edişini hayranlıkla izlerdi. Ancak hayat o kadar da huzurlu değildi. O dönemde Bulgaristan, ciddi bir siyasi karmaşanın ve çalkantıların içinde bir ülkeydi. İkinci Dünya Savaşı sonrası değişen rejim, birçok aileyi derinden etkiledi. Yaşanan ekonomik ve politik belirsizlikler yüzünden Vartan ailesi de, daha iyi bir yaşam umuduyla Paris’e göç etmeye karar verdi. Yanlarında ne varsa geride bırakıp sadece anılarını ve gelecek umutlarını alarak yeni bir hayata başladılar.

Şarkıda da bu duygu hissediliyor. Babasına duyduğu sevgi, çocukluğunun özgür ve masum günlerine olan özlemi, hepsi o nehirle sembolleşmiş. Maritza’nın akışında, bir zamanlar onun için güvenli bir yuva olan toprakların sesi var. Ama aynı zamanda bir kayıp hissi de taşıyor; köklerinden koparılmanın burukluğu.

"La Maritza, " sadece Sylvie Vartan’ın hikayesini değil, yerinden edilen ya da göç etmek zorunda kalan pek çok insanın hislerini yansıtıyor. Çünkü ne kadar uzağa gidersen git, ait olduğun yer her zaman kalbinde bir iz bırakıyor. Bu şarkıyı dinlerken, Vartan’ın çocukluk günlerine olan sevgisini, memleketine duyduğu özlemi ve köklerini bulma çabasını hissedebilirsiniz.

icsie

Şarkının her kısmı çok farklı duygular içerisine sokuyor insanı. Gerek nakarat kısımlarındaki o olaya tezat mutlu melodi gerek sözlerin iç burkan kısımları.

bulutlarlabiromur

Her dinlediğimde büyülendiğim şarkılardan sadece biri 😊...

mervecetin

Abla kanalın bin aboneyken sıkı takipçisiydim dolayısıyla 3 yıl önceki şarkılarının çoğuyla bağ kurdum. Ben de dedim ki bi eski videolarına bakayım ve resmen zamanda yolculuk yaptım videolarınla.. Hatta kesmedi o zamanlar izlediğim başka şeylere de baktım yani baya nostalji turu yaşattın bana az önce

serap_x