Gece Yarısı Korku Animasyonu | Bu Link 60 Saniye Sonra Kaybolacak

Показать описание

Bu animasyonun nasıl yapıldığını merak ediyorsan linke tıklayıp izleyebilirsin.

Bu hikaye yabancı kaynaklardan alınmıştır. Çeviri ve Animasyon Lilith'in Korku Atölyesi tarafından yapılmıştır.

Lilith'in Korku Atölyesi

Рекомендации по теме

Комментарии

Bu videoda yaptığın insanımsı karakter suana kadar gördüğüm en korkunç şeylerden biri, kolayca korkmayan biri olarak videoların mükemmel👍🏻❤

BleedinGULYABANYY

Gece ışıklar kapalı izleyenlere bir dakikalık saygı duruşu

Sunflower

lilith cim eski videolarda geri geldin ozledikkkk

bnny

Gerçekten kimsenin görmediği şeyi gördü

paulikili

Abla bu eski video ama😢 keşke o eski günlere geri döne bilsem😢😢😢

KitsuneOrange

Hadi ablaaaa
Ay sonunda tek kelimeyle mükemmeldi abla

Jesjennies

UMARIM ANİMASYONUNU YAPARSIN kendince birşeyler de ekleyebilirsinn Selam:)♡♡ Ben Hatice kuzenlerim ile yaşadığım paranormal bir olayı anlatmak istedim (seni çok seviyorum önceki kanalına bu olayı yazmıştım ve çoğu kişi bunun animasyonu olmalı demişti:)). Bu olay 15 tatilde oldu. Okullar tatile girince Ablam ben ve 2 kız kuzenim anneannemin evinde kalmaya gittik. Anneannemin evi eski bir ev. Dışarıdan girilen bir çatı katı var. Orayı depo olarak kullanıyorlardı. Ama küçük dayım için orayı minik bir eve dönüştürmüşlerdi. Kapıdan girince sag tarafta büyük kiler vardı sol tarafta yatak odası ve En dip köşede küçük kiler vardı. İnce ve uzun. İçerisi çok karışıktı. Fazla eşya olmasına rağmen oraya çok fazla girmiyorlardı. Küçük kiler ile yatak odasını ayıran tek şey dayımın uzun kitaplığıydı. Duvar yapmak yerine kitaplık koymuşlardı ve üstünde çok az boşluk vardı. Oradan küçük kiler az da olsa görünüyordu. Kış tatili olduğu için hava da soğuktu. Bu nedenle dayım çatıda değil aşağıda yatıyordu. Biz de kuzenlerimle çoğunlukla çatıda takılıyorduk. Bir akşam büyük kuzenim Kudüs ile mutfakta oturuyorduk. Mutfağın penceresi ön bahçeye bakıyordu. Ve bahçede sensörlü ışık vardı. Bir anda ışık yandı. Kedi geçmiştir. Diye umursamadık ama bu birkaç kere daha tekrar ettiğinde şüphelendik ve dışarı çıktık. Ben arka bahçeye giden yola bakarken kuzenim bir anda sessizce "hii!" Gibi bir ses çıkarttı ve beni kolumdan tutup ön bahçedeki arabanın arkasına götürdü. Ne olduğunu sormak için ağazımı açacağımda ağzımı kapattı ve parmağı ile dudağını tutup sus dermiş gibi bir hareket yaptı ve çatının girişini gösterdi. Dikkatlice baktığımda insana benzeyen bir siluet gördüm gözleri parlıyordu ama ağızı yoktu. Simsiyahtı. Çok korktuk. Bunun insan olmadığı belliydi ve saklandığımız yerden çıkamıyorduk. Sonunda ablam ve küçük kuzenim geldi ve "ne zamandır sizi arıyoruz neredesiniz?" Tam onlara da o gölgeyi gösterecektik ki orada olmadığını gördük. Anlattığımızda bize inanmadılar ve onları korkutmaya çalıştığımızı söylediler. Aradan birkaç gün geçti. Yine bir gece aynı kuzenim ile çatıya çıkmaya karar verdik. Ablam ve küçük kuzenim televizyon izliyordu ve biz hariç evdeki herkes çoktan uykuya dalmıştı. Çatıya çıktığımızda ablam ve diğer kuzenim bizi bulamasınlar diye ayakkabılarımızı saklayıp içeriye girdik. Işıkların hepsi kapalıydı ve hiçbirini açmadık. Tüm kapıların kapalı olduğuna emin olduktan sonra yatak odasına gidip kapıyı kapattık. Sessizce kendimizce otururken bir süre sonra adım sesleri duymaya başladık. Biri sessizce dış kapıyı açıp içeriye girdi. Birisi sessiz olmaya çalışarak içeride birşeyler yapıyordu. Çok korktuk herkes uyuyordu ve ablamla kuzenim gelmiş olsaydı bir yere girmeden direk yatak odasına girerlerdi. Hem onlar olsaydı ışığı açarlardı. Bir müddet sonra adım sesleri kesildi. Tam saklandığımız yerden çıkacakken. Daha şiddetli adım sesleri gelmeye başladı. Biri koşarak çatıya çıkıyordu. Birden şiddetle yatak odasının kapısı açıldı ve korkuyla birbirimize sarıldık. Gelen küçük dayımdı. Ve dayım bize "Neden gece gece koşuyorsunuz, Hem bu kilerin ışığı neden açık?" Şok olmuştuk çünkü biz girdiğimizde kilerin ışığı kapalıydı. Olayı anlattığımızda ilk şüphelense de dayım bize inanmadı. Çok uykusu olduğu için de odaları kontrol etmeyi reddetti. Ertesi gün anneanneme ve dedeme anlattık. Onlar da inanmadılar ve seslerin farelerden ya da kedilerden geldiğini söylediler. Ama ablam ve diğer kuzenim artık bize inanıyorlardı. Sonra biz bunu kanıtlamaya karar verdik. Ertesi gece tekrar çatıya çıktık. Ama bu sefer biraz daha erken çıkmıştık ve herkes uyanıktı. Evdekilere çatıya çıktığımızı söylemiştik. Yine aynı şekilde ayakkabılarımızı sakladık, ışıkları ve kapıları kontrol ettik ve yatak odasına gittik. Ablam ve küçük kuzenim aşağıdaydı. Bir ses duyarsak onları arayacaktık. Onların bundan haberi yoktu. Yine televizyona bakıyorlardı. Yine aynı şeyler oldu. Ama bu sefer her kimse ayağını ya da bacağını sakatlamıştı. Elini duvara vurarak duvardan destek alarak yürüyordu. Sessiz olmaya çalışsa da çok ses çıkartıyordu. Ama evdekiler bu sesi bizim çıkarttığımızı sanıyorlardı. Hemen ablamı aradık ve sessizce gelmelerini o kişinin yine geldiğini söyledik. Biraz sonra kapı sesi duyduk ama ablamgil değildi. Küçük kilerin kapısı açılmıştı ve kitaplığın üstündeki boşluktan nereden geldiğini bilmediğimiz bir ışık geldi. Işık beyaz ve mavi karışımı bir şeydi ama çok soluktu. Biraz sonra merdivenden koşarcasına çıkan ablam ile kuzenimin sesini duyduk. Onlara sessiz gelmelerini söylemiştik. Neyse sonuçta kaçabileceği bir yer yoktu. Dışarıya çıkılan ve içeriye girilen sadece bir tane kapı vardı. Kaçması imkansızdı. Birden kapımız açıldı gelen ablam ve kuzenimdi. Hemen elimize kendimizi savunmak için sert eşyalar aldık. Birimiz odun birimiz demir ayakkabı çekçeği vb. Odadan çıktık ben yatak odasının kapısının önünde, küçük kuzenim büyük kilerin önünde, ablam ile büyük kuzenim de küçük kilere doğru gidiyorlardı. Işıkları açmamıştık çünkü savunmaya geçmesini istemiyorduk. Ablamgil gittiğinde kapının açık olduğunu söylediler. Ama kapı onlar geldiğinde kapalıydı. Çok korktuk şuan aynı evdeydik ama o neredeydi? Bir anda küçük kuzenim ile aramızdan bir şey geçti. Ve ben bağıramadan kuzenim bağırarak çıkış kapısını örtmeye gitti. İlk kapıyı çarptığında kapı örtülmedi, sanki bir şey sıkışmış gibiydi. O sıkışan şeyin ayağı olduğuna eminim. Kapı örtüldükten sonra hepimiz yatak odasına koşup ışığı açtık. Ablam hemen kuzenlerimin babasını yani büyük dayımı aradı ve çatıya gelmesini söyledi. Dayım gelip her yeri kontrol ettiğinde çok şaşırmıştık. Küçük kilere aylardır kimse girmemesine rağmen kutudaki tozların üzerinde birkaç el izi vardı ve bu elin uzun parmakları vardı. Yerdeki ayak izleri bizi daha çok korkuttu çünkü ellere bakış ayak izleri oldukça küçüktü. Bu ne tür bir canlıydı? Dayım bize olanları sormaya geldiğinde ben ve küçük kuzenim ağlıyorduk. Ablam ve büyük kuzenim hala şoktaydı. Küçük kuzenim anlattığında hepimiz şok olduk dediği şey "Omzumda bir el hissettim hatice ablam sandım (elim ince ve uzun) omzuma baktığımda upuzun ve simsiyah bir el gördüm. Bir şey Hatice ablam ile benim aramdan geçti ve kapıdan çıktı çıkarken kapıyı üzerine örttüğüm için ayağı kapıya sıkıştı ama hiçbirşey olmadı" tepemden aşağı kaynar su dökülmüş gibiydi. Dayım hemen bizi aşağıya götürdü ve küçük dayıma sordu. Küçük dayım da "Ben de son zamanlarda yukarıda yatarken hep sesler duydum. Tabi bu kedi de olabilirdi. Ama birşey görmedim. Bana zarar vermiyorsa ve eşyalarımı çalmıyorsa bir zararı yok diye düşündüm." Dedi. Eğer ben küçük kuzenimin yerinde olsaydım değil kapıyı kapatmak hareket bile edemezdim. Olaydan sonra büyük dayım birkaç gece yukarıda kaldı ama hiçbir ses duymadı ve otomatik lamba kendi kendine yanmadı. Olayın üstünden 4 yıl geçti. Ben hala kendi başıma çatıya çıkamıyorum. Küçük dayım da İlk başta rahat çıkamadı ama şu anda korkmuyor. O şey her neyse bizi bıraktı. Ama şuan sizin çatınızda bile olabilir.

hatice