Πέτρος Μάλαμας - Η Νύχτα Στο Παράθυρο

Η ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Ποιός περπατάει μέσα στην κάμαρά σου
Και τί γυρεύει
Ποιός πυρετός θερίζει τη χαρά σου
και μ’άγριεύει

Η νύχτα στο παράθυρο σφυρίζει
Σαν ένας υποψήφιος εραστής
Τα νειάτα μας που φεύγουν μου θυμίζει
Τα νειάτα
Που δε γνώρισαν ζωή της προκοπής

Ποιός κυνηγάει το ζεστό φιλί σου
Και βλαστημάει
Ποιός βηματίζει πάνω στο κορμί σου
Και με πατάει

Η νύχτα στο παράθυρο σφυρίζει
Σαν πλοίο που δε γνώρισε σταθμό
Τα νειάτα μας που φεύγουν μου θυμίζει
Τα νειάτα μας
Που χόρτασαν σκοτάδι και καημό

Άλκης Αλκαίος : Στίχοι
Πέτρος Μάλαμας : Μουσική, Φωνή, Τζουρά
Νίκος Παπαϊωάννου : Μπάσο, Πλήκτρα
Νίκος Μαγνήσαλης : Τύμπανα
Χρήστος Χαρμπίλας, Τίτος Καργιωτάκης : Ηχοληψία, Μίξη, Μάστερ
Παναγιώτης Ανδριανός : Eξώφυλλο

©2018

[kpaleogiannis]

Ωραια περνατε παιδιά. Όλη μέρα κομπόστα και το βράδυ πενιές, πρέφα και κρασάκι μπρούσκο. Εγώ σαν άνθρωπος παλιότερης εποχής θυμάμαι ήμασταν πολύ διαφορετικά. Μπορεί να μην είχαμε i pod και η ζωή να ήταν δύσκολη και το μέτωπό μας έσταζε από τον ιδρώτα, ήταν όμως καθαρό. Και μοσχομύριζαν οι αυλές μας αγιόκλημα και το φεγγάρι ήταν ασημένιο σαν τα μπακίρια του παπά-χαράλαμπου στον Άη Σώστη. Και τις Κυριακές, παίρναμε το μοτοσακό και δωσ΄του τα πάρτυ. Και ύστερα για πάστα στου Φλώκα. Και όταν έκλεισε ο σινεμάς, όλοι μαζί να γιαουρτώσουμε τον τεντυμπόη και να του κρεμάσουμε μαγγανοπήγαδα στα αυτιά. Και ήταν μέρες μας γιομάτες ξενοιασιά και καλοπέραση και στο τρανζιστοράκι Μαίρη Λίντα όταν βγάζαμε το πύον από τα μπιμπίκια της πλάτης της γιαγιάς Μελιώς. Και η Μαριώ έμοιαζε γοργόνα καμωμένη από κολυμπηθρόξυλο και ο ιδρώτας να κυλάει στα γυμνά κορμιά μας το καλοκαιράκι στο καρνάγιο και οι ελιές τυλιγμένες σε ένα καρό μαντήλι.