77. Yıl Ahıska Sürgünü.. 🥀#AHISKAM 🖤

Ahıska Türkleri… 14 Kasım 1944 gecesi evlerinden toplandılar. Belki iki, belki dört saat içinde kamyonlara doldurulup demiryoluna götürüldüler. 100-120 bin civarında Ahıska Türkü hayvan ve yük vagonlarına bindirilip, yüreklerden de hafızalardan da silinmeyecek bir yolculuğa çıkarıldı. Bir buçuk aylık bir zulûm yolculuğu… Tuvalet yok, su yok. Dışarısı -15 ya da -20 derece… Kadın, çocuk, genç, yaşlı demeden açlıkla, soğukla, hastalıkla, ölümle mücadele ettiler. Tren kapıları günde bir defa açılıyordu.

Bir Ahıskalı Türk'ünün anısı;

"Biri öldü mü, trenden atıverirlerdi. Mecalimiz de kalmamıştı ama en azından gömmemize izin verin, bir yerlerde bari mezarları olsun derdik. Yerlerini bilelim isterdik. Ona bile müsaade etmezlerdi. Ölülerimizi saklardık, belli etmemeye çalışırdık. 15 gün boyunca hasırlara sararak sakladığımız ölülerimiz vardı. Tuvalet olmadığından, ihtiyacımızı vagonda giderirdik. Kadınlarımız en çok bundan utanırdı…"

Aşık Üzeyir Fakiri'nin ağıdı, Posoflu İbrahim Dede'nin yürek sızısı, Dede Korkut hikayeleriyle büyüyen çocukların vatanı, Osmanlı'nın öz evladı Ahıska... 1829'da başlayan, 1944'te Stalin'in zulmüyle katmerleşen, bir türlü bitmek bilmez bir sürgünün çocukları...

Sürgün edildikleri yerlerde bile toplu olarak yaşamalarına izin verilmeyen Ahıska Türkleri’nin unutulmayacak çilesi… Ne onlar ne de biz unuturuz o kara tarihi…

#AhıskaSürgünü