GİMBAL İLE KAZDAĞLARI HASAN BOĞULDU GÖLETİ , SÜTÜVEN ŞELALESİ SİRUİ

Hasan boguldu'nun hikayesi:
#hasanboguldugöleti #sütüvenşelalesi #sirui #siruiswiftm1gimbal #gimbal #siruigimbal

Kaz Dağları’nın zirvesinde Beyoba Köyü’nün güzel kızı Emine; yetiştirdiği süt, bal, peynir, tereyağı gibi ürünleri beş saatlik bir yürüme mesafesiyle dağdan inerek pazara getirip satarak ailesinin geçimini sağlardı. Ova Köyü’nden yakışıklı Hasan da aynı şekilde, aynı pazarda sebze ve meyve satmaktadır. Emine ve Hasan bu pazarda tanışır ve birbirlerine aşık olurlar.

Hasan ve Emine birbirlerine duydukları büyük özlemi bitirmek için evlenmeye karar verirler. Emine’nin ailesi ise bu evlilik kararından damat adaylarının ovada yetişmesi nedeniyle haz etmez. Hasan’ın Yörük hayatını ağır bulacağı, dayanamayacağı kanısındadırlar.

İki gencin birbirleriyle evlenmeye kararlı olduğunu gören aile, Hasan’ın gücünü sınamak için bir sınavdan geçmesini şart koşar. Kırk kiloluk bir tuz çuvalını beş saat mesafedeki Kazdağları’nın zirvesine yakın bulunan obaya sırtına alıp çıkarabilirlerse; Emine ile evlenmesine izin verilecektir.

Hasan ve Emine ikilisi Beyoba civarlarına vardığında yorulmuşlardı. Sütüven Şelalesi‘nin olduğu bölgede yol dere ile karışır ve sular içerisinde taşlardan zıplayarak yollarına devam ederler. Ama çok yorulurlar, sıcağın ve arkasındaki tuz yükünden dolayı genç aşığın sırtı yanar. Bir süre sonra da artık dayanamaz ve yere yığılır… Emine her ne kadar gelecekteki iyi günlerin hayallerinden bahsederek müstakbel kocasını cesaretlendirmeye çalışsa da başarılı olamaz. Hasan buralardan kaçıp gidelim dese de Emine bir kere obasına söz vermiştir ve her ne olursa olsun bu sözünden de dönmeye hiç niyeti yoktur.

Emine, kendisinin dahi kolayca kaldırabildiği çuvalı taşıyamayan bir adamı nasıl obasına eş adayı olarak götürebilirdi ki? Sırtlar kızımız çuvalı, yalvarışlara aldırış bile etmeden koyulur yoluna. Hasan yalvarmaya devam eder, “Senin köyüne gidemiyorum, kendi köyüme de gidemem, beni bırakma” der. Aşık kız devam eder yoluna ve varır obasına, tabii ki kulaklarında aşkının yalvarış sesleri kalmıştır… Pişman olup geri dönmeye niyetlenir ancak fırtına çıkmıştır, gök delinmiş gibi sağanak yağmur yağar. Ailesi ve köy eşrafı bırakmaz ve sabah yola revan olmasını önerirler.

Gözüne uyku girmeyen Emine, sabahın kör vaktinde aşkını bıraktığı yere gider ama yoktur, bulamaz. Etrafı kolaçan eder, Edremit Zeytinli Köyü civarındaki annesine gider fakat kimsecikler görmemiştir. Leyla’ya dönen kızımızın kulaklarında son sesleri kalmıştır ve derede sevdiğini arar. Köyüne dönmeden günlerce arar ve bir süre sonra gölette Hasan’ın gömleğini bulunca boğulmuş olduğunu düşünür ve kahrolur.

Aklı başından uçup giden Emine haykırır, ağlar ve mahvolur. Göletin başındaki çınara doğru gider ve “Hasan’ım sana geliyorum” dedikten sonra kendisini burada asar. Kendini astığı çınar ağacının adı Emine Çınarı olur, göletin adı ise Hasan Boğuldu Göleti.