Υπνοβάτης - Αν είχε φωνή ακόμα και η σιωπή (Prod. astray044)

preview_player
Показать описание
■ 𝐀𝐫𝐭𝐢𝐬𝐭 : 𝐘𝐩𝐧𝐨𝐯𝐚𝐭𝐡𝐬 💤

■ 𝐋𝐲𝐫𝐢𝐜𝐬 : 𝐘𝐩𝐧𝐨𝐯𝐚𝐭𝐡𝐬 💤

■ 𝐈𝐧𝐬𝐭𝐚𝐠𝐫𝐚𝐦 : 𝐘𝐩𝐧𝐨𝐯𝐚𝐭𝐡𝐬 💤

■ 𝐑𝐞𝐥𝐞𝐚𝐬𝐞𝐝 𝐨𝐧: 𝟐𝟕/𝟎𝟗/𝟐𝟎𝟐𝟐

▰ 𝐂𝐨𝐩𝐲𝐫𝐢𝐠𝐡𝐭 𝟐𝟎𝟐𝟐 𝐘𝐩𝐧𝐨𝐯𝐚𝐭𝐡𝐬

▱ 𝐋𝐲𝐫𝐢𝐜𝐬 :

Μεγαλώνουμε σε ένα κόσμο υλικό
Τα περισσότερα παιδιά
δεν ξέρουν τι είναι αληθινό
Αν είναι λάθος η μήπως είναι το σωστό
Η ουσία κρύβεται στο όμορφο και απλό

Στα λόγια μου πάντα υπήρχε
η μεγάλη αγκαλιά
Όπου σου κάνει τα πιο σύνθετα προβλήματα απλά
Δεν αφήνει το μυαλό σου να τα κάνει τραγικά
Αφού νιώθετε και οι δυο γίναν όλα αληθινά
Τα πολλά άτομα σε γεμίζουν πίστεψέ με, με Κενά
Ανοίγουνε πληγές αντί να κλείσουν τα δικά σου τραύματα
Όταν βρεις το ιδανικό θα ναι όλα δυνατά
Θα μάθεις τι είναι χρώμα
θα βγάλεις από την ζωή σου την σκιά
Προσπαθώ να μάθω
γιατί θέλουν συνεχώς να σε ποναν
Και ό'τι έχει μείνει από καλό μέσα σου επιδιώκουνε να φαν
Όσο και να τρέξεις πίσω τους
μόνο ψέμα σου πουλάν
Όπως βλέπεις τον λόγο να ναι εδώ
ποτέ τους δεν Κρατάν

Μοιράστηκα με τον εαυτό μου
μονάχα ένα μυστικό
Πώς ό'τι και να γίνει
δεν φεύγω να τον αφήσω μοναχό
Ακόμα και να πέσει
δυνατος θα δείξω, να του σταθώ
Μα αν με ξέρεις σταληθεια
τελικά σπασμένος θα φανώ

Αν είχε φωνή ακόμα και η σιωπή!
Θα ελεγε σε αυτά τα άτομα να είχαν γαμηθει
Γιατί γελάς με τον πόνο του άλλου πες μου γιατί
Θα σου αρεσε να σου φέρονται
όπως φέρεσαι εσύ;

Σκέψου

Το μόνο μετά από όλα αυτά ήταν να αποδεχτώ
Ότι από προσώπου γης σαφώς
και δεν γινόταν να χαθώ
Να γράφω για τις αδικίες
και τον πονο μενω εδώ
Σκοπός από όλο αυτό
χρέος μου νιώθω
Να σας εκφράσω όλους
στο γραπτό

Κοίταξα τα αστέρια
και κάπου εκεί βρήκα εσένα
χαμένη μέσα στο πλήθος
μα το κοίταγμα σου ήταν ένα
λένε τα μάτια είναι καθρέπτης της ψυχής
μα τούτο τον καθρέπτη είναι αδύνατο να βρεις
Σε αυτή την κοινωνία ζώντας λάθη της στιγμής
με πόνους που δεν σαφησαν ποτέ να κοιμηθείς
Μην σκέφτεσαι τον δρόμο όλης αυτής της διαδρομής
Να ζεις το τώρα έχει αξία μην γίνεσαι αφελής

Κατέβηκα από το σπίτι μέσ στα μαύρα τα μεσάνυχτα
πιάνοντας τον εαυτό μου παλι να παραμιλα
βγήκα έξω γρήγορα ήταν όλα σκοτεινά
και ένιωθα συνέχεια κάτι στα κρυφά να ακολουθά
άρχισα να τρέχω βιαστικος στης πόλης τα στενά
Μα δεν μπορούσα να ξεφύγω από την παράξενη σκιά
το παρελθόν ακολουθεί ότι και αν κάνω τελικά
για αυτό σου λέω να ζεις το τώρα δίχως το χθες και το μετά
Χάθηκα στον κόσμο δύο εκφραστικών ματιών
Και ένιωσα ξανά ένα παιδί μικρό
Να φύγουμε μαζί θέλω από αυτό τον κόσμο τον σκληρό
Να κάνουμε το απίστευτο, απλά πραγματικό
Τα δύο σου μάτια
Δύο ψυχές έγιναν μια
Νιωσε
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Εξαιρετικό κρατώ το στίχο γιατί γελάς με τον πόνο του άλλου!! Καλόταξιδο!!

nektariakosma