Η Κορώνα και η Αλεπού - Ποντιακή ποίηση από Νίκο Γεωργιάδη

ποντιακή ποίηση από τον νέο βιβλίο του Νίκου Γεωργιάδη Κιόλιαλη Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ, μύθοι ς` σην ποντιακήν διάλεκτον
ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΑΛΕΣΤΕ 6980427955
Η Κορώνα και η Αλεπού

Η Κορώνα εύρεν έναν κομμάτ’ τυρίν.
Επέταξεν κι εκάτσεν ψηλά σ’ έναν κλαδίν.
Εκράτνεν το τυρίν σο στόμαν,
’κ’ επρόφτασεν να τρώει ατο ακόμαν.
Σ ατό απάν’ η ιστορία ’κ’ ετελέθεν.
Κάπου εκεί σουμά η Αλεπού ευρέθεν.
Επαίρεν μύριαν, έρθεν, είδεν το τυρίν.
Γλυκέα ερχίνεσεν την καλατσήν:
«Ντ’ ευτάς κουμπάρτσα;
Πώς είσαι; Γεια σου.
’Κι τερείς ξάι εμπροστά σου.
Ελέπω, εσύ είσαι καλά.
Τερείς ’μας όλτς από ψηλά.
Αΐκον εμορφιάδα, Παναγία μ’!
Τερώ και λύεται η καρδία μ’.
Αΐκα ποδαρόπα, αΐκον πόι,
εξέρω, είσαι ας σο καλόν το σόι .
Τα φτερόπα σ’ σον ήλον παρλαεύνε.
Εξέρτς; Εσέν πολλοί ζελεύνε».
( Όντες ακούς πόλικα τα κουρφίας
’κι θα κρούει δυνατά η καρδία σ’;)
Η Αλεπού ’κι στέκ’ και λέει, και λέει:
« Έλα κουμπάρτσα, μ’ εντρέπεσαι, κατ’ πέει.
Παρακαλώ σε, έναν τραγωδίαν.
Θαρώ πως έεις καλόν λαλίαν.
Εσύ να τραγωδείς, ντό έν’ τ’ εσόν τ’ Αηδόν’.
Βασίλισσα θα γίνεσαι με τον καιρόν».
«Κρα-α»- η Κορώνα, το στόμαν ατς ενοίεν.
Ερρούξεν το τυρίν,
επαίρεν α η Αλεπού κι επήγεν.
--------------
Κάποιοι ανθρώπ’ αέτσ’ κομπούνταν.
Αΐκα ακούν και παλαλούνταν.
Σα λόγια τ’ έμορφα κακόν που ’κ’ είδαν
χάννε τ’ αχούλ’ και ρούζνε σην παγίδαν.

[ΣοφίαΓρηγοριάδου-σο]

Πολύ καλή διασκευή του μύθου με ποντιακό στίχο. Μπράβο Νίκο!!