Ο δρόμος και το περιστέρι ~ Νικηφόρος Βρεττάκος

Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα

Αριστερά μου πορεύονταν το φεγγάρι.
Πήγαινα την ψυχή σου στα χέρια μου
πήγαινα τον ήλιο και τον αγέρα μου.
Πήγαινα την αγάπη και το ποτάμι μου.
Και δεν ήτανε λόγια που να μην σου τα ειπώ:
«Κάπου εδώ, κάπου εκεί, θα χαράξει στο φως,
όπου νάναι η ψηλότερη καμπάνα του Πάσχα.
Κ’ εσύ θα ζυγιάζεσαι αύριο παντού θα γράφεις
σ’ αιώνιον ήλιο τους κύκλους σου…»
«Που πονάς περιστέρι μου;..»
«Απεριδίνιτο, αδιάφθορο, δίκαιο,
όταν θάχω εγώ παραδώσει στου σύμπαντος τη δίνη,
εσύ, θα κάθεσαι ολόλευκο στον ώμο του χρόνου.»

Αποποίηση: Το παρόν βίντεο δεν δημιουργήθηκε με σκοπό το κέρδος. Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα. Οι φωτογραφίες είναι από το διαδίκτυο και δεν επιθυμώ να επωφεληθώ από τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών.