Θοδωρής Κοτονιάς - Άνοιξη

Κόκκινο τριαντάφυλλο
είσαι μες στην καρδιά μου
Την νύχτα γίνεσαι πληγή
που τρώει τα σωθικά μου

Έρχεσαι πάντα πιο νωρίς
Κανείς δε σε γνωρίζει
Άλλον τον κάνεις ν' αγαπά
κι άλλον να μη γυρίζει

Και δε σου φτάνουν όλ' αυτά
Φεύγεις και δε θυμάσαι
Ωραία είσαι άνοιξη
γιατί δεν μας λυπάσαι

Έρχεσαι λίγο, κάθεσαι
στον κήπο μας κι ανθίζεις
Το αίμα μας σε πότισε
κι ανάσταση μυρίζεις

Κι όταν θα φύγεις τίποτα
δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Άσε για λίγο ανοιχτή
του ουρανού την πόρτα