Στα Μέθανα Τροιζηνίας

«Παρά την Τροιζήνα ευρίσκεται ύψωμα άδενδρον και απότομον, το οποίον άλλοτε ήτο πεδιάς. Το έδαφος όμως της πεδιάδος ταύτης, ελήφθη λόγω της ισχυροτάτης πιέσεως των αερίων, των εγκεκλεισμένων εντός σκοτεινών σπηλαίων, τεινόντων να εξέλθουν, εις την επιφάνειαν της γης, όπως αναδύεται φλύκταινα εις το πρόσωπον του ανθρώπου. Το έξαρμα εκείνο, παρέμεινε μόνιμον, λαβόν την μoρφήν λόφου, μετά την επί μακρόν χρόνον διαρκέσασαν στερεοποίησιν».
Την καταπληκτική αυτή περιγραφή, για τη δημιουργία της χερσονήσου των Μεθάνων, ως "φλύκταινα" που έλαβε μόνιμη μορφή λόφων, τη χρωστάμε στον Ρωμαίο ποιητή Οβίδιο (43 π.Χ.-17 μ.Χ.), όταν πέρασε από την περιοχή, γύρω στο 8 μ.X.
[Στο ταξίδι του χωρίς επιστροφή προς ένα ασήμαντο λιμάνι, με "υπέροχο" κλίμα, στα σύνορα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, κοντά στις εκβολές του Δούναβη, τους Τόμους, "ευγενική" προσφορά του αυτοκράτορα Αυγούστου... Θεός ήταν ό,τι ήθελε έκανε!]
Με πιο απλά λόγια, ο Παυσανίας, 150 χρόνια περίπου αργότερα, μας περιγράφει την περιοχή: « Από την Τροιζηνία αρχίζει ένας ισθμός που προχωρεί στη θάλασσα πολύ μέσα. Πάνω σ' αυτό τον ισθμό, προς το μέρος της θάλασσας, συναντάμε μια μικρή πόλη που λέγεται Μέθανα». Βέβαια, τα αρχαία Μέθανα δεν ταυτίζονται με τη σημερινή κωμόπολη.
Η σημερινή λουτρόπολη των Μεθάνων, άρχισε να αναπτύσσεται στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν γύρω από τις θερμές πηγές που υπάρχουν κατά μήκος της ΝΑ παραλίας της χερσονήσου, δημιουργήθηκε ένας οικισμός, για την υποστήριξη της αξιοποίησής τους. Γνωρίζουμε ότι η αξιοποίηση αυτών των θερμών πηγών ξεκίνησε το 1870.
Τα Μέθανα (στο μεθάνιο οφείλουν και το όνομά τους), είναι επομένως ένα από τα παλαιότερα θέρετρα του Σαρωνικού κόλπου, με αξιόλογη τουριστική υποδομή, λόγω αυτών των θερμών πηγών.
Η δύσκολη γεωμορφολογία της περιοχής, την έχει οδηγήσει σε ερήμωση πολλές φορές μέσα στην ιστορία. Η ερήμωση που υπήρξε κατά τον 14ο αιώνα, επέτρεψε την εγκατάσταση της ευρύτερης περιοχής, από τους Αρβανίτες, όπως και σε πολλές άλλες περιοχές της Αττικής και της Πελοποννήσου.
Η δύσκολη επικοινωνία από στεριάς άλλωστε, σε συνδυασμό με την ύπαρξη των θερμών πηγών, οδήγησε στην τακτική διασύνδεση της περιοχής με το λιμάνι του Πειραιά, που με τη σειρά του, οδήγησε και στην διοικητική διασύνδεση της περιοχής με την Αττική.
Έτσι, σήμερα, η χερσόνησος των Μεθάνων, αποτελεί μεν τμήμα της Πελοποννήσου - μια στενή λωρίδα γης μήκους 300 μέτρων την ενώνει με την περιοχή της Τροιζήνας - διοικητικά όμως υπάγεται, όπως και συνολικά ο Δήμος Τροιζηνίας-Μεθάνων, στην Περιφέρεια Αττικής.
Μια γλυκιά εγκατάλειψη είναι διάχυτη στην κωμόπολη, που κάποτε γνώρισε καλύτερες στιγμές...
Ίσως γιατί δεν μας μιλάει πια, το "λάλον ύδωρ"!
Μου αρέσουν πολύ αυτά τα μικρά μέρη...
Αυτή η υπέροχη ομορφιά του "τίποτα", που είναι το Παν!