La muralla [Quilapayun]-Stavros Papastavrou-Martha & Leonora Moreleon

Показать описание

"La muralla"
Τραγουδούν: Martha Moreleon, Leonora Moreleon, Σταύρος Παπασταύρου
Συμμετέχουν: Φώτης Μυλωνάς, Carlos Fabian, Άλκηστις Ραυτοπούλου.

Η φιλία του Σταύρου Παπασταύρου και της Martha Moreleon μετράει από τα τέλη της δεκαετίας του '70, από την εποχή δηλαδή που η Martha μαζί με τον αδελφό της Alfredo, την αδελφή της Leonora και τον Carlos Vidal είχαν δημιουργήσει τους Raza de Cobre, ένα από τα πρώτα συγκροτήματα που έπαιζαν και προωθούσαν την λατινοαμερικάνικη μουσική στην Ελλάδα. Μεταξύ των τραγουδιών που είχαν συμπεριλάβει στο πρώτο τους άλμπουμ ήταν και το επαναστατικό «La muralla» ("Το τείχος») των Quilapayun. Η τελευταία συνεργασία του Σταύρου και της Martha ήταν στη σκηνή της «Πινακοθήκης», μιας σημαντικής μουσικής σκηνής, στου Ψυρρή, το 2000. Μετά από 14 ολόκληρα χρόνια συναντήθηκαν και πάλι «μουσικά», στην αποβάθρα του «Τρένου στο Ρουφ», στις 11 του Ιούλη, όπου ξαναθυμήθηκαν με έντονη συγκίνηση εκείνα τα υπέροχα τραγούδια! Στο «La muralla» που βλέπετε στο βίντεο, ανέβασαν μάλιστα στη σκηνή και τη Leonora Moreleon, η οποία έχει αποσυρθεί από τη μουσική σκηνή! Μια βραδιά εξαιρετικά φορτισμένη συναισθηματικά, τόσο ώστε τα μικρά λαθάκια να συγχωρούνται!!!

Para hacer esta muralla,
tráiganme todas las manos
los negros, sus manos negras
los blancos, sus blancas manos.

Una muralla que vaya
desde la playa hasta el monte
desde el monte hasta la playa,
allá sobre el horizonte.

—¡Tun, tun!
—¿Quién es?
—Una rosa y un clavel...
—¡Abre la muralla!
—¡Tun, tun!
—¿Quién es?
—El sable del coronel...
—¡Cierra la muralla!
—¡Tun, tun!
—¿Quién es?
—La paloma y el laurel...
—¡Abre la muralla!
—¡Tun, tun!
—¿Quién es?
—El gusano y el ciempiés...
—¡Cierra la muralla!

Al corazón del amigo:
abre la muralla;
al veneno y al puñal:
cierra la muralla;
al mirto y la yerbabuena:
abre la muralla;
al diente de la serpiente:
cierra la muralla;
al corazón del amigo:
abre la muralla;
al ruiseñor en la flor...

Alcemos esta muralla
juntando todas las manos;
los negros, sus manos negras
los blancos, sus blancas manos.

Una muralla que vaya
desde la playa hasta el monte
desde el monte hasta la playa,
allá sobre el horizonte.