ΧΟΡΩΔΙΑ & ΜΑΝΤΟΛΙΝΑΤΑ ΧΑΝΙΩΝ 'ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΩΣΤΟΥΡΑΚΗΣ' 9η Απριλίου 2014

Α9. Η ΑΓΡΑΜΠΕΛΗ
Τραγούδι του 1951
Στίχοι : Βαλαωρίτη Αριστομένη
Μουσική: Μακρή Ευάγγελου [κατά Δ.Αποστολάτο] ή
Τζώρτζη Δελαπόρτα [κατά Φ.Αλέπορο] ή
Νικολάου-Τζανή Μεταξά [κατά Ν.Τσιλίφη]
ΛΟΓΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ
Couple: Λέγη η αγράμπελη η μυριανθισμένη,

στον άγριο πλάτανο που τη θωρεί.

και με τον ίσκιο του συχνοδιαβαίνει
Δις
πάντοτε πάνω της, βράδυ κι΄αυγή.
- . -
Τρέχει απ΄τη ρίζα σου νεράκι κρύο,

βυζαίνεις άκοπα την καταχνιά,

κι΄εμένα ζήλεψες, σύ το θηρίο,

γιατί με πότισες [δις], λίγη δροσιά.
- . -
Δέντρο περήφανο μες στον αέρα,

τα φύλλα, οι κλώνοι σου, θρασομανούν,

βρίσκεις στενόχωρη, τώρα τη σφαίρα,

τ΄άστρα, τα σύννεφα [δις], δε σε χωρούν.
- . -
Refrain: Ξανθή μ΄αγράμπελη, τι με φοβάσαι,

θέλεις να σέρνεσαι, παντ΄ορφανή,

μονάχη κι ΄έρημη, στη γη για νάσαι.

Νάχεις για κλίνη σου, λιθάρια γή.
- . -


Στύλωσε πάνω μου, στην αγκαλιά μου,

γίνου βασίλισσα κι εγω θρονί. Ολος ο στίχος

Κι΄ένωσε τ΄άνθη σου, με τα δικά μου, [δις]

καθ΄άλλο λούλουδο, να σε φθονεί.

[ Να σε φθονεί, να σε φθονεί.

να σε φθονεί, να σε φθονεί. ]

[Και πάλι η στροφή "Στήλωσε πάνω μου..."
μέχρι "να σε φθονεί" και τέλος].