ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ, ΕΤΣΙ

Показать описание

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ
Ποιητική συλλογή: Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΗΜΕΡΙΟΥ (1983), εκδόσεις Ύψιλον.
Απαγγελία: ΜΑΡΘΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ, ΕΤΣΙ
Είναι οι μουσικοί που γέρασαν
και ξέχασαν τις σωστές παύσεις,
σκύβουν, μετρούν τους χρόνους με βιάση,
στα χέρια τους δεν αφήνεται πια μια γυναίκα.
Είναι οι μουσικοί που δε θα προλάβουν
να παίξουν κάτι δικό τους -
(κάποτε το πιστεύουν και πεθαίνουν).
Μη μ’ αφήσεις και μένα να πιστέψω
πως θα κυλήσουν τόσο άσκοπα οι μέρες,
πως δε θα ξαναπερπατήσουμε κάτω απ’ τη βροχή μαζί.
Μπορεί να ξεχάσω κι εγώ εκείνα τα άδολα χέρια σου,
που ζήταγαν να μ’ αφανίσουν ειρηνικά μέσα στη νύχτα.
Μπορεί οι πέτρες να μείνουν εκεί, κάτω απ’ το πλατάνι,
τ’ ακίνητο μάτι του κότσυφα μπορεί πάντα να προσμένει
την καταιγίδα,
όμως εγώ πόσο καιρό θα σε σκέφτομαι, χωρίς σκοπό, έτσι;
Μέχρι να ραγίσει ο πόθος του νόστου νηστικό αγρίμι,
γεράκι με ματωμένες φτερούγες είμαι,
και κάτω ως πέρα το αίμα,
σα να ξυπνάω μέσα στο αίμα
κι οι κύκλοι μικραίνουν, οι φωνές σκληραίνουν συνέχεια,
το φως δε μου φθάνει
κι η ελευθερία γέρασε.