Ομιλία Π. Βρυζίδου στο νσχ του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων «Δουλειές Ξανά»

Ομιλία Π. Βρυζίδου στο νσχ του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων «Δουλειές Ξανά: Αναδιοργάνωση Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης και ψηφιοποίηση των υπηρεσιών της, αναβάθμιση δεξιοτήτων εργατικού δυναμικού και διάγνωσης των αναγκών εργασίας και άλλες διατάξεις» στην Ολομέλεια της Βουλής.
• «Πραγματικά πονάμε και θέλουμε να βοηθήσουμε τον άνεργο του τόπου μας -γιατί η ανεργία είναι το χειρότερο πράγμα που υπάρχει και τραβάει προς τα κάτω την πρόοδο μιας χώρας- όπως επίσης
και τον συνταξιούχο, στον οποίο οφείλουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια».
• «Μας ενδιαφέρει σε βάθος χρόνου να μπορέσουν να βρουν τη δουλειά τους, να πατήσουν στα πόδια τους, να έχουμε νέους με όρεξη για δουλειά στην αγορά εργασίας, νέους με αισιοδοξία.
Αυτοί είναι η ελπίδα και το μέλλον του τόπου μας».
...
η διεκδίκηση μιας θέσης εργασίας είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη. Και η εξασφάλιση θέσεων εργασίας, καθώς επίσης και μιας σωστής διαδρομής μέχρι να βρεθεί δουλειά, είναι υποχρέωση της πολιτείας, είναι υποχρέωση των Υπουργείων και φυσικά και του Οργανισμού που είναι αρμόδιος για την εργασία και την καταπολέμηση της ανεργίας.
→ Επίσης σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, αλλά και σε κάθε κράτος, υπάρχει υποχρέωση της πολιτείας στον πολίτη, ο οποίος έχει πληρώσει τις εισφορές του, έχει ολοκληρώσει τα απαιτούμενα χρόνια και έχει φτάσει το όριο ηλικίας να ζητήσει την σύνταξή του και σε σύντομο χρονικό διάστημα να την πάρει για να μπορέσει να ζήσει το υπόλοιπο της ζωής του και να ζήσει την οικογένειά του.
→ Αυτό το οποίο είχαμε αντιμετωπίσει τα τελευταία χρόνια ήταν ολοένα και να μακραίνει ο χρόνος της συνταξιοδότησης, μέχρι που έφτασε σε σημείο να είναι μεγάλα τα χρονικά διαστήματα, να μην μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους οι πολίτες και να βρεθούν σε τρομερά αδιέξοδα.
→ Η σημερινή Κυβέρνηση παρέλαβε ένα «κουβάρι» τόσο σφιχτά δεμένο που ήταν πάρα πολύ δύσκολο και να ξετυλιχτεί και να μπει σε μια σειρά.
Παρόλα αυτά έγιναν σημαντικά βήματα.
Άρχισαν οι συντάξεις να βγαίνουν σε συντομότερα χρονικά διαστήματα, να βγαίνουν περισσότερες συντάξεις και να υπάρχουν σημαντικές διευκολύνσεις με τις προκαταβολές και με μέτρα τα οποία ελήφθησαν, το ένα πίσω το άλλο, για να μπορέσει να αντιμετωπιστεί αυτό το μεγάλο πρόβλημα.
→ Ωστόσο πρέπει να παραδεχτούμε ότι ακόμη υπάρχουν δυσκολίες και έρχεται με την τροπολογία να δώσει μια σημαντική λύση με τις fast track συντάξεις και τις συντάξεις εμπιστοσύνης.
...
κάποιοι πολίτες που έχουν ονοματεπώνυμο δεν θα πάρουν ποτέ σύνταξη.
Αυτό, λοιπόν, δεν είναι τραγικό, είναι εγκληματικό.
Δεν μπορούμε να επιχειρηματολογούμε και να μην νοιαζόμαστε αυτούς τους πολίτες. Και αυτό έρχεται να καλύψει αυτό το μέτρο. Γιατί τι κάνει;
→ Στους τρεις μήνες απαντά. Εξετάζει εάν δικαιούται ή δεν δικαιούται σύνταξη και του απαντά, εάν πρέπει να πάρει παράταση και εάν δικαιούται σύνταξη.
...
Εγώ δεν θα επαινέσω αυτή την τροπολογία, μόνο γιατί διευκολύνει τους πολίτες, ούτε θα πω, ότι είναι πάρα πολύ σωστή, γιατί μεγάλα αδιέξοδα θα ξεπεραστούν, ούτε θα πω ότι κατάφερε αυτή η Κυβέρνηση και αυτό το Υπουργείο να δει το πρόβλημα. Θα επαινέσω αυτό το Υπουργείο και αυτήν την Κυβέρνηση γιατί ακούμπησε στο πρόβλημα, γιατί άνοιξε τα αυτιά του και κατάλαβε αυτό το οποίο φωνάζουν οι πολίτες και εμείς που το ζούσαμε δίπλα στους πολίτες.
→ Είμαι πολύ ικανοποιημένη και το λέω με απόλυτη ειλικρίνεια, γιατί διαπίστωσα ότι υπάρχουν στο Υπουργείο, ο Υπουργός, οι συνεργάτες και γενικά ολόκληρη η Κυβέρνηση, υπάρχουν άνθρωποι που ανοίγουν τα μάτια μπροστά στο πρόβλημα.
→ Και το ίδιο ισχύει και για τις συντάξεις εμπιστοσύνης. Και για αυτές θα δοθεί η ευκαιρία στους συνταξιούχους, οι οποίοι δεν περιμένουν να πάρουν τις μεγάλες συντάξεις, ούτε και έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κάτι άλλο, γρήγορα να μπορέσουν να έχουν αυτό που δικαιούνται από τη ζωή τους και από την επαγγελματική τους πορεία, να συντηρήσουν τις οικογένειές τους και να ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους με αξιοπρέπεια.
...
Εδώ λοιπόν υπάρχει κοινωνική πολιτική υπέρ των ασθενέστερων και πραγματικά δεν μπορώ να κατανοήσω, πως τουλάχιστον αυτό το δίκαιο, το ανθρώπινο μέτρο δεν επαινείται από παρατάξεις οι οποίες, με τα επιχειρήματά τους και με τον τρόπο που μιλούν, δείχνουν ότι θέλουν να ενστερνίζονται την κοινωνική δικαιοσύνη και υποτίθεται την ευαισθησία υπέρ των αδυνάτων.
...
πραγματικά πονάμε και θέλουμε να βοηθήσουμε τον άνεργο του τόπου μας -γιατί η ανεργία είναι το χειρότερο πράγμα που υπάρχει και τραβάει προς τα κάτω την πρόοδο μιας χώρας- όπως επίσης και τον συνταξιούχο, στον οποίο οφείλουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια.