Ταξίδι χωρίς επιστροφή-Δ. Σωτηρίου-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-απόσπασμα-Λόγος με tempο

Ταξίδι χωρίς επιστροφή-Διδώ Σωτηρίου-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-απόσπασμα απ'το Οι νεκροί περιμένουν-Λογοτεχνία-Λόγος με tempο
Στο απόσπασμα αυτό απ' το μυθιστόρημα “Οι νεκροί περιμένουν” η Διδώ Σωτηρίου μας μεταφέρει μοναδικά στην ατμόσφαιρα εκείνη της Σμύρνης του 1922, μόλις λίγα εικοσιτετράωρα απ' την πυρπόληση της πόλης και τον ξεριζωμό των Μικρασιατών.
"Δεν πρόλαβε ο θείος Γιάγκος να πάει το πρωί στο γραφείο του και νάτος ξαναγύρισε με την Τζένη Πολιτίδου.
— Ερμιόνη, είπε, με φωνή συγκινημένη μα αποφασιστική, το βράδυ αργά φεύγετε με το βαπόρι για τον Πειραιά. Τα σκεφθήκαμε τα πράματα με την Τζένη, και βρήκαμε πως έτσι θα είναι καλύτερα. O αδερφός μου ο Γεράσιμος κι εγώ θα μείνουμε μία δυο μέρες να ταχτοποιήσουμε τις δουλειές μας και μετά, αν χρειαστεί, θα 'ρθούμε κι εμείς.
Η θεία μου έχασε το χρώμα της.
— Γιάγκο, δε θα φύγω δίχως εσένα, ποτέ! Είναι λοιπόν τόσο άσχημη η κατάσταση;
O θείος κατέβασε το κεφάλι για να κρύψει την απελπισία του.
— Είναι, Ερμιόνη, δε σου το κρύβω. Όμως, υπάρχουν και ελπίδες, ακόμα, υπάρχουν… O Θεός είναι μεγάλος! Πάντως εσείς θα φύγετε σήμερα. Μην επιμένεις, μη με στενοχωρείς. Έχω ανάγκη να συγκεντρωθώ. Πρέπει να φύγω αμέσως για το εργοστάσιο. Εσύ πήγαινε στο σπίτι, αν νομίζεις πως χρειάζεται να πάρεις τίποτα..."