Τα παιδιά - Muriel

Όταν η δυστοπία κυριαρχεί, οι ανθρωπιστές βρίσκουν καταφύγιο στην τέχνη.

Ιδού, 'Τα παιδιά'

Μουσική/Στίχοι: Muriel
Η επιμέλεια του κειμένου έγινε μαζί με τον πάντα αγαπημένο @Petros Boteas

Θεέ μου κι άλλη τραγωδία
συμφορά και αμαρτία
Ένα τόσο δα παιδί
σ' άλλο δίνει ένα φιλί

Και πλακώσαν οι Ρωμαίοι
οι καλοί νοικοκυραίοι
να μας πουν πως όλα αυτά
πια δεν είναι φυσικά

Κάποτε με τη Γωγώ
φίλη στο δημοτικό
Οι γονείς μας βρήκαν ξάπλα
Σ’ ένα πείραμα απτό

Έχω κι άλλες ιστορίες
για αγρίους και φιλίες
που μπορώ να μοιραστώ
μα θα παρεξηγηθώ

Τα παιδιά δεν ειν' δικά σας
τα μυαλά τους πιο σοφά σας
Καθαρή έχουν καρδιά
και αθώα τη ματιά

Δεν έχουν ακόμα πάρει
γι' αυτό έχουν τόση χάρη
δρόμο της υποταγής
της ενήλικης ζωής

Αφήστε κάτω τα μικρά
και μην τους κρύβετε πολλά
γιατί μόνο αυτά γνωρίζουν
πως το αύριο θα ορίζουν

Κι αν νομίζετε οι μεγάλοι
πως ο κόσμος ειν' οι άλλοι
τα παιδιά μέσα τους ξέρουν
πως εντός τα πάντα φέρουν