Mallemolen Dutch Eurovision cover Heddy Lester

Twee jaar geleden werd ik 50. Een mooie leeftijd om mijn droom uit te laten komen. Mijn grootste passie is zingen en het leek me fantastisch om een avondvullende show op te voeren. Eigenlijk best wel gek voor iemand die zich ook heel comfortabel voelt op de achtergrond. Met heel veel enthousiasme zocht ik liedjes uit, nummers die belangrijk waren in mijn leven. Samen met een aantal lieve mensen repeteerde ik vele uren, zocht ik kleding uit, schreef ik verhalen over mijn leven, alles om er een onvergetelijke show van te maken. Maanden van te voren waren de shows uitverkocht. Trots en vereerd dat ik was! Niets hield me nog tegen.
Eh, wanneer werd ik nog maar 50? O ja, 11 maart 2020.
Over teleurstellingen gesproken...
De afgelopen 2 jaren kon ik de gedachte niet los laten om toch mijn show 'Ja, dat is Peter' op te voeren, en een paar keer stonden er nieuwe data gepland. Ook voor dit jaar. 12 en 13 maart. Data die vorig jaar al vastgelegd waren. Want dan zou het toch wel kunnen? Maar door de corona maatregelen en beperkingen was het allemaal te kort dag om alles te organiseren en rond te krijgen. Dus ook nu gaat mijn show niet door.
Het is niet anders. Misschien ooit nog? Misschien in de loop van dit jaar? De toekomst zal het leren. Ik word er niet ook jonger op. Gelukkig werd ik afgelopen week nog 32 geschat. Dus wie weet over 18 jaar, als ik eruit zie als 50...
In de tussentijd droom ik lekker verder en zing ik thuis nummers in, zoals het zo toepasselijke nummer De Mallemolen.