πρπ ο θεος να υπακουει στους νομους του?

κ η εννοια του λυτρου

[odos_]

Και για το παρόν βίντεο, έχω να προσθέσω τα εξής:

1. Οι νόμοι, δεσμεύουν τον λαό για τον οποίο δίνονται. Ο Θεός ΔΕΝ εντάσσεται σε αυτόν τον λαό. Είναι έξω από τον χώρο και τον χρόνο και έξω από κάθε λαό. Άρα ΔΕΝ δεσμεύεται από τους νόμους που δίνει στους λαούς.

2. Ουδέποτε υπήρξε νόμος του Θεού που να προβλέπει τον θάνατο ενός δικαίου στη θέση ενός αδίκου.

3. Ο Αδάμ ΔΕΝ ήταν τέλειος, αλλά "καλός λίαν". Συνεπώς καμία σχέση δεν έχει με τον τέλειο Χριστό.

4. Η αξία τής ζωής τού Χριστού ήταν πολλαπλάσια από του Αδάμ και όχι ίση, βάσει τού χωρίου: "όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η Χάρις".

5. Ο Θεός ΔΕΝ είναι δικαστής πρώτιστα, αλλά ΓΙΑΤΡΟΣ. Και οι εντολές του είναι συνταγές και όχι νόμοι.

6. Η λέξη "λύτρο" ΔΕΝ σημαίνει "πληρωμή", αλλά "απελευθέρωση".

7. Αν ήταν πληρωμή, τότε ΣΕ ΠΟΙΟΝ πληρώθηκε το λύτρο; Αν πληρώθηκε στον Θεό, τότε ο Θεός ήταν ο Απαγωγέας και ο Εκβιαστής. Αν πάλι πληρώθηκε στον Διάβολο, τότε ο διάβολος είναι ισχυρότερος από τον Θεό, αφού τον ανάγκασε να πληρώσει κάποιο λύτρο.

Ο λόγος τής ενανθρώπισης, της θυσίας, τού θανάτου και τής ανάστασης τού Χριστού, ήταν εντελώς διαφορετικός. Ήταν να πάρει την ανθρώπινη φύση, να ΝΙΚΗΣΕΙ με την ανθρώπινη φύση κάθε εχθρό τού ανθρώπου, (πόνο, θάνατο, δοκιμασίες, κλπ), και να χαρίσει αυτή τη νίκη σε κάθε έναν που ενώνεται με Αυτόν δια τής Εκκλησίας, με πίστη σε Αυτόν.

Και ακόμα, για να δείξει (ως εικόνα τού Θεού τού αοράτου), ποιο παράδειγμα πρέπει να ακολουθήσουμε, για να γίνουμε "καθ' ομοίωσιν" τού Θεού.

Το θέμα είναι ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ δηλαδή, και όχι ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ. Καμία σχέση με πληρωμές, με ζυγαριές και δικαστές.

[kostaskostopoulos]

Γεια σου Σοφία.
Ο Αδάμ δεν ήταν ο τέλειος άνθρωπος. Ήταν "καλός λίαν", αλλά όχι τέλειος.

[odos_]

Σχετικά με τη σημασία τής λέξης "λύτρο", θέλησα να βάλω μία απάντηση - συμπλήρωμα στον Κώστα
πιο κάτω και σ' εσένα Σοφία, αλλά επί 7-8 φορές διαρκώς σβήνεται από το σύστημα
για άγνωστο λόγο. Οπότε την επικολλάω εδώ για πολλοστή φορά, σε ξεχωριστό
σχόλιο, μήπως και παραμείνει, και τη βάζω τμηματικά ως απάντηση σε αυτό το σχόλιο:

[ΟριζόντιοςΚατακόρυφος]

1)Με ποια λογικη ζητησε λυτρο ο Θεος απο εναν αθωο και οχι απο αυτον που εφταιξε;
Εσυ δηλαδη, οταν εκανε ζημιες ο γιος σου στο σπιτι, μαλωνες την κορη σου που ελειπε στο σχολειο;
(Προφανως δηλαδη υπαρχει λογικη ασυνεπεια και αντιφαση στην ερμηνεια του λυτρου που υιοθετησατε οι μτΣ απο την παπικη εκκλησια (γιατι αυτη τη θεωρια την ανεπτυξε η Ρωμαιοκαθολικη Εκκλησια μετα το Μεγαλο Σχισμα) ).
2)Εαν ο θεος πρεπει να υπακουει σε κατι, σημαινει οτι ειναι Θεος αναγκης και οχι ελευθεριας, αρα δεν ειναι Θεος, διοτι υπαρχει κατι, η αναγκη στην οποια πρεπει να υπακουει, η οποια ειναι πανω απο αυτον. Οταν βαζεις το "πρεπει" στον Θεο, εν γενει εχεις ηδη πεσει χωρις να το εχεις καταλαβει στην παγιδα της αντιφασης.
Για παραδειγμα, ο Θεος εδωσε την εντολη "ου φονευσεις". Ομως ο ιδιος ΔΕΝ κατηργησε τον θανατο και οχι μονο δεν τον κατηργησε αλλα τον επεβαλε κιολας (οταν ζητησε απο τον Μωυση και τον Ααρων να φονευσουν τους 6000 Ισραηλιτες που εφτιαξαν το χρυσο μοσχαρι). Αρα, πως εδω δεν τηρησε την εντολη του;