ενεργητικά ρήματα και με παθητική έννοια

Τα ρήματα της ελληνικής γλώσσας χωρίζονται σε
1. ενεργητικά (κατάληξη -ω / -ώ) που δείχνουν ότι κάποιος κάνει κάτι και την ενέργεια τη δέχεται κάποιος άλλος ή κάτι άλλο π.χ. πλένω τα πιάτα, ρωτώ την αδερφή μου...
2. παθητικά (κατάληξη -μαι) που δείχνουν ότι κάποιος παθαίνει κάτι ή βρίσκεται σε μία κατάσταση π.χ. πλένομαι, κοιμάμαι...
Συνήθως κάθε ρήμα έχει και τις δύο μορφές π.χ. ντύνω - ντύνομαι
Όμως δεν ισχύει πάντα αυτό.
Σε αυτό το βίντεο βλέπουμε την μία από αυτές τις περιπτώσεις: ρήματα με ενεργητική φωνή που έχουν (και) παθητική σημασία.

[Nada-adaN]

Ευχαριστώ για το ωραίο και χρήσιμο μάθημα. Ένα ρήμα που βρίσκω παράξενο είναι το επιτίθεμαι. Όχι μόνη διότι έχει παθητική μορφή και ενεργητική σημασία αλλά διότι, από ότι καταλαβαίνω, απαιτεί το 'σε'. Π.χ. ο ποινικός επιτέθηκε στο θύμα.
Μια διαφορά που μόνο κατάλαβα πρόσφατα μεταξύ ελληνικών και πορτογαλικών είναι ότι, στην ελληνική γλώσσα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο παρακείμενος ως αόριστος. Π.χ. Έχω φτάσει το αυτοκίνητο στη στάθμευση ή έφτασα το αυτοκίνητο στη στάθμευση. Πριν το κατάλαβα είχα την τάση να χρησιμοποιώ τον παρακείμενο σαν αόριστο αλλά δεν ήξερα γιατί και νόμιζα ότι ήταν λάθος.

[elenaluneva]

Είναι ενδιαφέρον ότι στα ρωσικά λέμε: " Я БОЛЕЮ за него " Τον πονάω. Я БОЛЕЮ за эту футбольную команду "
Εγώ πονάω αυτής της ποδόσφαιρικής ομάδας .Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί.
Τώρα καταλαβαίνω " πονάω " με την έννοια " συμπαθώ " БОЛЕЮ = симпатизирую :) Ευχαριστώ πάρα πολύ