filmov
tv
Η Ρωσία διακωμωδεί την Τουρκία: “Ντροπιάστηκε” με το πρώτο της αεροπλανοφόρο Anadolu L400!

Показать описание
Εάν η Τουρκία κατασκεύαζε αυτό το πλοίο ως αμιγώς αποβατικό, τότε θα ήταν καλύτερο από αυτό που συνέβη
----------
Κεφάλαια:
0:00 - Εισαγωγή
0:10 - Anadolu L400
1:10 - Στην αρχή των ένδοξων πράξεων
Η Τουρκία ξεκίνησε τις δοκιμές του πλοίου καθολικής προσγείωσης (UDC) Anadolu (L400 Anadolu). Θα είναι το μεγαλύτερο πλοίο στην ιστορία του τουρκικού ναυτικού. Όμως το Anadolu, δεν θα μεταφέρει αμερικανικά μαχητικά F-35, αλλά τα drones Bayraktar (θαλάσσια έκδοση).
Το Anadolu δημιουργήθηκε σε μια διαφορετική πολιτική εποχή. Τώρα οι Τούρκοι είναι γνωστοί για τις στρατιωτικές τους ενέργειες στη Συρία, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη πάνω από το Καραμπάχ και την Ουκρανία και η επέκτασή τους συνδέεται με τα δικά τους σύνορα, με εξαίρεση εκείνα τα μέρη όπου ήταν προηγουμένως εδραιωμένα. Αλλά στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και στις αρχές του 2010, η κατάσταση ήταν διαφορετική.
«Η Τουρκία θέλοντας να ενεργήσει ως παγκόσμιος παίκτης, διείσδυσε στην Αφρική, τον Περσικό Κόλπο, υποστηρίζοντας καθεστώτα πολιτικά φιλικά προς τον Ερντογάν. Τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες ακολούθησαν βιομήχανοι», αναφέρει.
Οι Τούρκοι σκέφτονταν ενεργά τις ξένες βάσεις. Και για να προστατεύσουν όλες αυτές τις επενδύσεις και το εμπόριο, χρειάζονταν την ικανότητα να παραδίδουν γρήγορα στρατεύματα σε ένα προβληματικό σημείο.
«Μόνο ο στόλος έχει τέτοια ευκαιρία. Και το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για την προσγείωση ενός στρατιωτικού σχηματισμού από τη θάλασσα, είναι αυτό που λέγεται στη Ρωσία με τις λέξεις "Universal Landing Ship" – UDC», αναφέρει.
Στην αρχή των ένδοξων πράξεων
Τι κοινό έχουν τέτοια πλοία σε διαφορετικούς στόλους; Πρώτον, η δύναμη της ομάδας εδάφους που προσγειώνεται από αυτήν, αφορά ένα τάγμα πεζικού με κανονικό φορτίο, με οχήματα και στρατιωτικό εξοπλισμό.
Δεύτερον, η ύπαρξη θαλάμου ελλιμενισμού στην πρύμνη, από τον οποίο μπορούν να εξέλθουν φορτωμένα αποβατικά και ειδικά αμφίβια τεθωρακισμένα οχήματα υψηλής αξιοπλοΐας.
Τρίτον, η παρουσία ενός μεγάλου καταστρώματος ελικοπτέρων, από το οποίο μπορούν να ανέλθουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ελικόπτερα με το πρώτο κύμα προσγείωσης (περίπου ενισχυμένη δύναμη), και μερικές φορές επιθετικά ελικόπτερα μαζί τους.
Μέρος του UDC μπορεί επίσης να μεταφέρει αεροσκάφη. Πρώτον, κάθετα απογειώνοντας αεροσκάφη επίθεσης και μαχητικά (για παράδειγμα, το Harrier ή το F-35B) και ελαφρά αεροσκάφη με κανονική απογείωση και προσγείωση, ικανά να απογειώνονται από μικρές περιοχές και να σταματούν σε αυτές.
Υπάρχουν πάντα χειρουργικές αίθουσες στο UDC, αφού οι τραυματίες μεταφέρονται μέσω αυτών, και συχνά υπάρχουν κέντρα διοίκησης αρκετά καλά εξοπλισμένα για να διαχειριστούν την επιχείρηση προσγείωσης από εκεί. Υπάρχουν επίσης αποθέματα υλικοτεχνικών μέσων, καυσίμων και πυρομαχικών για την απόβαση.
Ταυτόχρονα, το UDC είναι πάντα ένας συμβιβασμός. Η προσγείωση απαιτεί πολύ χώρο και αυτό, δεν καθιστά δυνατή τη δημιουργία ενός μεγάλου υπόστεγου και τη διασφάλιση της επισκευής του αεροσκάφους. Ένα ευρύ κατάστρωμα προσγείωσης για άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, απαιτεί ένα φαρδύ κύτος και μοιραία η υδροδυναμική αντίσταση του κύτους θα είναι πολύ υψηλή. Για τους ίδιους λόγους, δεν υπάρχει πουθενά να τοποθετηθούν αμυντικά όπλα στο UDC, και αν ναι, τότε πρέπει να προστατεύεται από άλλα πλοία.
«Ακόμα κι αν το UDC μπορεί να μεταφέρει αεροσκάφη, η αεροπορική του ομάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να πολεμήσει για την υπεροχή του αέρα. Αυτό σημαίνει ότι, είτε χρειάζονται μαχητικά αεροσκάφη κάπου κοντά στην περιοχή χρήσης μάχης είτε ένας εχθρός χωρίς καθόλου αεροπορία», αναφέρει ο ιστότοπος.
Σήμερα, το UDC βρίσκεται σε πολλούς στόλους. Και όταν η Τουρκία είχε παγκόσμιες φιλοδοξίες, η τουρκική ηγεσία ήθελε την ίδια ευκαιρία για τον εαυτό της, να αποβιβάσει ένα περιορισμένο σώμα (κάπου στη Σομαλία για παράδειγμα), μέσα σε λίγες ώρες. Το UDC για την απόβαση του προηγμένου κλιμακίου ενός τέτοιου στρατεύματος ήταν το ιδανικό, αλλά οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν ήξεραν πώς να κατασκευάσουν τέτοια πλοία. Στις αρχές της δεκαετίας του 2010, ωστόσο, όλες αυτές οι σκέψεις άρχισαν να επικαλύπτονται με άλλες.
Το ισπανικό UDC του τύπου Juan Carlos I, επιλέχθηκε ως βασικό σχέδιο για το τουρκικό ναυτικό. Αυτό το πλοίο στον...
Και αν η Τουρκία πάρει ποτέ το F-35;
-----------------
Όλες οι τελευταίες ειδήσεις στο site:
-----------------
#AnadoluL400
#Τουρκία
#ΠολεμικόΝαυτικό
==========
----------
Κεφάλαια:
0:00 - Εισαγωγή
0:10 - Anadolu L400
1:10 - Στην αρχή των ένδοξων πράξεων
Η Τουρκία ξεκίνησε τις δοκιμές του πλοίου καθολικής προσγείωσης (UDC) Anadolu (L400 Anadolu). Θα είναι το μεγαλύτερο πλοίο στην ιστορία του τουρκικού ναυτικού. Όμως το Anadolu, δεν θα μεταφέρει αμερικανικά μαχητικά F-35, αλλά τα drones Bayraktar (θαλάσσια έκδοση).
Το Anadolu δημιουργήθηκε σε μια διαφορετική πολιτική εποχή. Τώρα οι Τούρκοι είναι γνωστοί για τις στρατιωτικές τους ενέργειες στη Συρία, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη πάνω από το Καραμπάχ και την Ουκρανία και η επέκτασή τους συνδέεται με τα δικά τους σύνορα, με εξαίρεση εκείνα τα μέρη όπου ήταν προηγουμένως εδραιωμένα. Αλλά στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και στις αρχές του 2010, η κατάσταση ήταν διαφορετική.
«Η Τουρκία θέλοντας να ενεργήσει ως παγκόσμιος παίκτης, διείσδυσε στην Αφρική, τον Περσικό Κόλπο, υποστηρίζοντας καθεστώτα πολιτικά φιλικά προς τον Ερντογάν. Τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες ακολούθησαν βιομήχανοι», αναφέρει.
Οι Τούρκοι σκέφτονταν ενεργά τις ξένες βάσεις. Και για να προστατεύσουν όλες αυτές τις επενδύσεις και το εμπόριο, χρειάζονταν την ικανότητα να παραδίδουν γρήγορα στρατεύματα σε ένα προβληματικό σημείο.
«Μόνο ο στόλος έχει τέτοια ευκαιρία. Και το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για την προσγείωση ενός στρατιωτικού σχηματισμού από τη θάλασσα, είναι αυτό που λέγεται στη Ρωσία με τις λέξεις "Universal Landing Ship" – UDC», αναφέρει.
Στην αρχή των ένδοξων πράξεων
Τι κοινό έχουν τέτοια πλοία σε διαφορετικούς στόλους; Πρώτον, η δύναμη της ομάδας εδάφους που προσγειώνεται από αυτήν, αφορά ένα τάγμα πεζικού με κανονικό φορτίο, με οχήματα και στρατιωτικό εξοπλισμό.
Δεύτερον, η ύπαρξη θαλάμου ελλιμενισμού στην πρύμνη, από τον οποίο μπορούν να εξέλθουν φορτωμένα αποβατικά και ειδικά αμφίβια τεθωρακισμένα οχήματα υψηλής αξιοπλοΐας.
Τρίτον, η παρουσία ενός μεγάλου καταστρώματος ελικοπτέρων, από το οποίο μπορούν να ανέλθουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ελικόπτερα με το πρώτο κύμα προσγείωσης (περίπου ενισχυμένη δύναμη), και μερικές φορές επιθετικά ελικόπτερα μαζί τους.
Μέρος του UDC μπορεί επίσης να μεταφέρει αεροσκάφη. Πρώτον, κάθετα απογειώνοντας αεροσκάφη επίθεσης και μαχητικά (για παράδειγμα, το Harrier ή το F-35B) και ελαφρά αεροσκάφη με κανονική απογείωση και προσγείωση, ικανά να απογειώνονται από μικρές περιοχές και να σταματούν σε αυτές.
Υπάρχουν πάντα χειρουργικές αίθουσες στο UDC, αφού οι τραυματίες μεταφέρονται μέσω αυτών, και συχνά υπάρχουν κέντρα διοίκησης αρκετά καλά εξοπλισμένα για να διαχειριστούν την επιχείρηση προσγείωσης από εκεί. Υπάρχουν επίσης αποθέματα υλικοτεχνικών μέσων, καυσίμων και πυρομαχικών για την απόβαση.
Ταυτόχρονα, το UDC είναι πάντα ένας συμβιβασμός. Η προσγείωση απαιτεί πολύ χώρο και αυτό, δεν καθιστά δυνατή τη δημιουργία ενός μεγάλου υπόστεγου και τη διασφάλιση της επισκευής του αεροσκάφους. Ένα ευρύ κατάστρωμα προσγείωσης για άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, απαιτεί ένα φαρδύ κύτος και μοιραία η υδροδυναμική αντίσταση του κύτους θα είναι πολύ υψηλή. Για τους ίδιους λόγους, δεν υπάρχει πουθενά να τοποθετηθούν αμυντικά όπλα στο UDC, και αν ναι, τότε πρέπει να προστατεύεται από άλλα πλοία.
«Ακόμα κι αν το UDC μπορεί να μεταφέρει αεροσκάφη, η αεροπορική του ομάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να πολεμήσει για την υπεροχή του αέρα. Αυτό σημαίνει ότι, είτε χρειάζονται μαχητικά αεροσκάφη κάπου κοντά στην περιοχή χρήσης μάχης είτε ένας εχθρός χωρίς καθόλου αεροπορία», αναφέρει ο ιστότοπος.
Σήμερα, το UDC βρίσκεται σε πολλούς στόλους. Και όταν η Τουρκία είχε παγκόσμιες φιλοδοξίες, η τουρκική ηγεσία ήθελε την ίδια ευκαιρία για τον εαυτό της, να αποβιβάσει ένα περιορισμένο σώμα (κάπου στη Σομαλία για παράδειγμα), μέσα σε λίγες ώρες. Το UDC για την απόβαση του προηγμένου κλιμακίου ενός τέτοιου στρατεύματος ήταν το ιδανικό, αλλά οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν ήξεραν πώς να κατασκευάσουν τέτοια πλοία. Στις αρχές της δεκαετίας του 2010, ωστόσο, όλες αυτές οι σκέψεις άρχισαν να επικαλύπτονται με άλλες.
Το ισπανικό UDC του τύπου Juan Carlos I, επιλέχθηκε ως βασικό σχέδιο για το τουρκικό ναυτικό. Αυτό το πλοίο στον...
Και αν η Τουρκία πάρει ποτέ το F-35;
-----------------
Όλες οι τελευταίες ειδήσεις στο site:
-----------------
#AnadoluL400
#Τουρκία
#ΠολεμικόΝαυτικό
==========
Комментарии