filmov
tv
Liptus X Rinne - 1. O Mάγος με τα Δώρα

Показать описание
Liptus X Rinne - Ο Μάγος με τα Δώρα
Πέταξα η έπεσα θέλω να δω
Ψάχνω τρόπους να φύγω από δω
Βουτιά απ' το παράθυρο προς το κενό
Κινούμαι ακανόνιστα δεν έχω χάρτη ή πυξίδα
Δεν έχω Θεό είμαι ότι είμαι
Δεν είμαι ότι δω
Είμαι ότι κέρδισα κι έχασα
Πάλεψα κι έπαψα κάποτε να προσπαθώ
Είμαι μυαλό σε κατάσταση μέθης
δεν είναι καλές των κακών οι προθέσεις
Γελάνε μα θέλουν να πέσεις
Και θες να πετάς μα φοβάσαι να τρέξεις
Έχω δεκάδες στραβά μαλακίες πολλες μερικά θετικά
Όλα Γυρίζουν και έχουν τροχιά
Ε, πάρτε με στα σοβαρά
Ξυπνάω αργα και όλα μοιάζουνε πιο όμορφα
αν ήμουν κάποιος άλλος ίσως κάπως να τους σκότωνα
μένω μόνος μου και φέρομαι αλλόκοτα
Μιλάω στον εαυτό μου ίσως έτσι 'ρθουμε πιο κοντά
Η υπομονή είν' αρετή και ήλπιζα πάντα να μην έχω
Μέσα μου πάλι απλώνει ψύχος
Κι από τα πάντα απέχω
Να ανταποδίδω μίσος
Δεν ξέρω αν αντέχω
Δεν ξέρω αν αντέχω
Ειμαι καμμένο μυαλό σε χαμένο καιρό
Σιχαμένο κενό στην καρδιά μου
Και πια δε γεμίζει με τίποτα
Και τα ρολόγια γυρίζουν αντίστροφα
Και όλα τα μάτια κοιτάζονται ύποπτα
Και όλα τα χείλη μιλάνε καχύποπτα
Ίσως να είμαι παρανοϊκός
μα αυτό δεν πάει να πει πως δεν τρέχει και τίποτα
Είμαι πιο καλλιτέχνης και πιο πεινασμένος
Γεμίζω με μένος Και στρέφω το βέλος σ' αυτούς
Δεν με κοιτάς;
Να κοιτάς να μ' ακούς
Σε εγρήγορση νους
Έχω μικρόβιο ήρθα να φτύσω
Δεν εξελίσσω το εγώ μου
Μα απ' το εγώ μου στο εκείνο
Παίρνω τη φύση μου κι έπειτα πίνω
Κι έπειτα φτύνω
Δεν το ζητάς αλλά εγώ σου το δίνω
Δεν αλλάζω μαλάκα
ο ίδιος μαλακας θα μεινω
Δεν αλλάζω μαλάκα
Ο ίδιος μαλάκας θα μείνω
Δεν αλλάζω μαλάκα
Είμαι ο μάγος με τα δώρα
Έχω μοίρα μες στο backpack
Μα την κράτησα για μένα
Σου το είπα πως δε βλέπω θεό
Και το άστρο δεν μου έδειξε το δρόμο
Μου τον κτίζει στο σκοτάδι
Κι ας πατάω όλο σκατα ρε
Σβήστε φώτα να ρθω
Είμαι στίχοι με βαρύτητα
Και θέματα αναρίθμητα
Πήγα για πτώση ελεύθερη
Και με διώξαν, δε θέλω αλεξίπτωτα
Ελεύθερος να ζω κι ας είναι να γίνω δυστύχημα
Μη τύχει να σε δω ποτέ μπροστά μου...
Όχι δε θα κάνω τίποτα
Μα δε γουστάρω να χω μάτια ύπουλα στη πλάτη
Αν ήσουνα ρελες Θα ήσουν απλά κάποιος με βλάβη
Αν ήσουν παρομοίωση θα ήσουν αυτή γιατί...
Γιατί δεν μου ρθε κάτι...
Μαλακά
Τρέχω μες στην πόλη να ξεφύγω από τα πάντα
Να δείξω τι μου αρέσει θέλουν
νιώθω από πάνω ένα σύστημα να έχω και λυσσάει
Το μάτι μας κοιτάει με ευρυγώνιους φακούς
Ίσως γι αυτό σ' όλη την πόλη όλη μέρα πια φυσάει
Το τέρας μας γελάει
Σα ζόμπι έξω το βράδυ, μες στο δάσος βλέπω φώτα
Δεν κινούνται αλλά σκαλωμένος
Σε ένα μέρος θελω να κοιτάω για να βλέπω που το πάει
Το δάσος μου μιλάει
Άλλαξαν οι εποχές τώρα οχιές δεν περπατάν στον ίδιο δρόμο
είναι να φύγω
Όσες βλέπω απλά τις πνιγώ
Έλα μάθε με έστω λίγο αυτά τα βράδια μου
που έμεινα εγώ, εγώ στο παραλίγο
Νιώθω σαν τους άλλους πια κι εγώ με εγκαταλείπω
Με πιάνω και με πνιγώ
Η βούληση είναι μύθος
για να νιώσω πως ακόμα έχω τον έλεγχο
Κλείνω τα μάτια μήπως μου ξεφύγω,
στρουθοκάμηλιζω
Είναι ότι μου έμεινε
Μαλάκα
Homo volans
Καλησπέρα
Πέταξα η έπεσα θέλω να δω
Ψάχνω τρόπους να φύγω από δω
Βουτιά απ' το παράθυρο προς το κενό
Κινούμαι ακανόνιστα δεν έχω χάρτη ή πυξίδα
Δεν έχω Θεό είμαι ότι είμαι
Δεν είμαι ότι δω
Είμαι ότι κέρδισα κι έχασα
Πάλεψα κι έπαψα κάποτε να προσπαθώ
Είμαι μυαλό σε κατάσταση μέθης
δεν είναι καλές των κακών οι προθέσεις
Γελάνε μα θέλουν να πέσεις
Και θες να πετάς μα φοβάσαι να τρέξεις
Έχω δεκάδες στραβά μαλακίες πολλες μερικά θετικά
Όλα Γυρίζουν και έχουν τροχιά
Ε, πάρτε με στα σοβαρά
Ξυπνάω αργα και όλα μοιάζουνε πιο όμορφα
αν ήμουν κάποιος άλλος ίσως κάπως να τους σκότωνα
μένω μόνος μου και φέρομαι αλλόκοτα
Μιλάω στον εαυτό μου ίσως έτσι 'ρθουμε πιο κοντά
Η υπομονή είν' αρετή και ήλπιζα πάντα να μην έχω
Μέσα μου πάλι απλώνει ψύχος
Κι από τα πάντα απέχω
Να ανταποδίδω μίσος
Δεν ξέρω αν αντέχω
Δεν ξέρω αν αντέχω
Ειμαι καμμένο μυαλό σε χαμένο καιρό
Σιχαμένο κενό στην καρδιά μου
Και πια δε γεμίζει με τίποτα
Και τα ρολόγια γυρίζουν αντίστροφα
Και όλα τα μάτια κοιτάζονται ύποπτα
Και όλα τα χείλη μιλάνε καχύποπτα
Ίσως να είμαι παρανοϊκός
μα αυτό δεν πάει να πει πως δεν τρέχει και τίποτα
Είμαι πιο καλλιτέχνης και πιο πεινασμένος
Γεμίζω με μένος Και στρέφω το βέλος σ' αυτούς
Δεν με κοιτάς;
Να κοιτάς να μ' ακούς
Σε εγρήγορση νους
Έχω μικρόβιο ήρθα να φτύσω
Δεν εξελίσσω το εγώ μου
Μα απ' το εγώ μου στο εκείνο
Παίρνω τη φύση μου κι έπειτα πίνω
Κι έπειτα φτύνω
Δεν το ζητάς αλλά εγώ σου το δίνω
Δεν αλλάζω μαλάκα
ο ίδιος μαλακας θα μεινω
Δεν αλλάζω μαλάκα
Ο ίδιος μαλάκας θα μείνω
Δεν αλλάζω μαλάκα
Είμαι ο μάγος με τα δώρα
Έχω μοίρα μες στο backpack
Μα την κράτησα για μένα
Σου το είπα πως δε βλέπω θεό
Και το άστρο δεν μου έδειξε το δρόμο
Μου τον κτίζει στο σκοτάδι
Κι ας πατάω όλο σκατα ρε
Σβήστε φώτα να ρθω
Είμαι στίχοι με βαρύτητα
Και θέματα αναρίθμητα
Πήγα για πτώση ελεύθερη
Και με διώξαν, δε θέλω αλεξίπτωτα
Ελεύθερος να ζω κι ας είναι να γίνω δυστύχημα
Μη τύχει να σε δω ποτέ μπροστά μου...
Όχι δε θα κάνω τίποτα
Μα δε γουστάρω να χω μάτια ύπουλα στη πλάτη
Αν ήσουνα ρελες Θα ήσουν απλά κάποιος με βλάβη
Αν ήσουν παρομοίωση θα ήσουν αυτή γιατί...
Γιατί δεν μου ρθε κάτι...
Μαλακά
Τρέχω μες στην πόλη να ξεφύγω από τα πάντα
Να δείξω τι μου αρέσει θέλουν
νιώθω από πάνω ένα σύστημα να έχω και λυσσάει
Το μάτι μας κοιτάει με ευρυγώνιους φακούς
Ίσως γι αυτό σ' όλη την πόλη όλη μέρα πια φυσάει
Το τέρας μας γελάει
Σα ζόμπι έξω το βράδυ, μες στο δάσος βλέπω φώτα
Δεν κινούνται αλλά σκαλωμένος
Σε ένα μέρος θελω να κοιτάω για να βλέπω που το πάει
Το δάσος μου μιλάει
Άλλαξαν οι εποχές τώρα οχιές δεν περπατάν στον ίδιο δρόμο
είναι να φύγω
Όσες βλέπω απλά τις πνιγώ
Έλα μάθε με έστω λίγο αυτά τα βράδια μου
που έμεινα εγώ, εγώ στο παραλίγο
Νιώθω σαν τους άλλους πια κι εγώ με εγκαταλείπω
Με πιάνω και με πνιγώ
Η βούληση είναι μύθος
για να νιώσω πως ακόμα έχω τον έλεγχο
Κλείνω τα μάτια μήπως μου ξεφύγω,
στρουθοκάμηλιζω
Είναι ότι μου έμεινε
Μαλάκα
Homo volans
Καλησπέρα
Комментарии