filmov
tv
Σιωπή - Αλκίνοος Ιωαννίδης ( Οδός Ονείρων 2013 )

Показать описание
ΠΕΜΠΤΗ 19/12/2013
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης επιστρέφει στον ζεστό και φιλόξενο χώρο της Χαλκίδας για δυο παραστασεις, Πεμπτη 19 και Παρασκεύη 20 Δεκεμβρίου.
Μόνος επί σκηνής, με μόνη συνοδεία την κιθάρα του, μας προσκαλεί σε ένα μουσικό πέρασμα στην ουσία του τραγουδιού. Από την αρχή της πορείας του, ο Αλκίνοος επιστρέφει συχνά σε αυτή τη μοναχική και πανάρχαιη μορφή έκφρασης. Χωρίς ενορχήστρωση, συχνά χωρίς μικρόφωνο, μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι στις λέξεις και στις νότες.
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
1. Ξύλινα Σπαθιά
Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή.
Κοιτάζω απ' το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή.
Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης επιστρέφει στον ζεστό και φιλόξενο χώρο της Χαλκίδας για δυο παραστασεις, Πεμπτη 19 και Παρασκεύη 20 Δεκεμβρίου.
Μόνος επί σκηνής, με μόνη συνοδεία την κιθάρα του, μας προσκαλεί σε ένα μουσικό πέρασμα στην ουσία του τραγουδιού. Από την αρχή της πορείας του, ο Αλκίνοος επιστρέφει συχνά σε αυτή τη μοναχική και πανάρχαιη μορφή έκφρασης. Χωρίς ενορχήστρωση, συχνά χωρίς μικρόφωνο, μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι στις λέξεις και στις νότες.
Στίχοι: Παύλος Παυλίδης
Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά
1. Ξύλινα Σπαθιά
Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή.
Κοιτάζω απ' το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.
Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή.
Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.