Birine platonik olmak

00:00 Mrb
1:10 lise zamanı
2:40 ezilmek
4:18 putlaştırmak
6:40 o cocuk
7:55 vazgeçmek
9:18 karsılıksız
10:19 tecrübe
11:40 hakettıgınız
13:54 çözüm
16:50 özsaygı

[Kedimtoki]

"Siz hayatınızda olmayan birini hayatınız yaptınız" bu söz cok şey anlatır

[aysezeynwp]

"o cocuk bile kendini bu kadar sevmiyordur."

[yungboi]

platoniklik aslında karşıdaki kişiyi sevmeniz değildir. karşıdaki kişinin ''sizi sevdiği durumu, onun sizden hoşlandığı senaryoyu'' sevmektir.

[dtnisaim]

“siz hayatınızda olmayan birini hayatınız yaptınız” abla sen naptın 5 yıllık platoniğimle kafamda ayrılmaya karar verdim

[duspesinde]

Sare 30yaşında biri olarak diyebilirim ki 20yaş için çok olgun ve bilinci yüksek bir kardeşimsin... Öncelikle sana ve seni bu bilinçle yetistiren öz bilinç tohumlarını atan ailene teşekkür ederim senin gibi nice bilinçli nesiller ümidiyle iyi ki varsın 🤍🌞

[Dogaaydn]

plotoniklik bence o koridordaki cocugun bedenine kendi kafamızda kurdugumuz karakteri koymak . sadece görüp begendiğimiz birinin kafamızdaki hali .

[nightsdelusion]

Birinden hoşlanmak insanın bilmediği yönlerini keşfetmesinin en ilginç yollarından biri. Onun için yaptığın ama normalde yapmayacağını düşündüğün şeylerin farkına vardığında ben böyle bir insan mıyım acaba diye sorguluyorsun. Öyle olmak sana sıkıntı vermiyorsa buyur, devam et. Ama veriyorsa hislerini gözden geçirmelisin ya da en azından kendi içinde bile olsa filtrelemelisin. Öz saygını zedeleyecek bir ilgiyi kimse hak etmez, hak edemez. Birini sevmek sana değersiz hissettiriyorsa durman gereken yeri bilmen gerektiğini düşünüyorum. Tabii bunların hepsi benim düşüncem, katılan olur ya da olmaz. Sonuçta herkesin aşk, ilişki veya platoniklik anlayışı farklıdır.

[sadiky.]

Sare senin anlattıklarının çoğuna katılıyorum ancak senin 2004 lü oluşuna ve nasıl bu kadar olgun, akıllı, tutarlı düşünebildiğine hala İnanamıyorum. İnşallah hayatında daha güzel istediğin yerlere gelirsin .

[pearlriverr]

Bu videoyu gordugunuzde ilk kim akliniza geldiyse ondan hoslaniyorsunuzdur.

[gunes]

Lise 3. Sınıftayken falan, bir çocuk vardı. Ki bende buzlar kraliçesi falandım lisedeyken. O arkadaş grubunda ki kimseden hoşlanmayan, kimseyle o manada konuşmayan kişi bendim. Sonra işte ilk iki sene öyle böyle bitti nasıl geçti onu da anlamadım, o sene geldi çattı ilk günlerde çaprazımda otururken hiç dikkatimi çekmedi çünkü geçen senelerden yakın arkadaşlarımla aynı sınıftayım, sıra arkadaşım hala aynı, istediğim cam kenarı yere oturmuşum mutluyum. İkinci hafta sınıf öğretmenimiz erkekler çok arkada birleştiler diye onu ve yakın arkadaşını alıp on sırama oturttular. Tabii hala bende bir şey yok, e tabii yakınınızda olunca ister istemez tanıyorsunuz. Tüm bir ay boyunca hep göz hapsine almıştım çocuğu o kadar kibar, saygılı, güven vericiydi ki o zamanlar yaşıtlarına göre daha da olgundu. Karakteri cidden düzgündü, lise bitti ama bitene kadar da bir kere çizgisini bozmadı. Her neyse, öyle böyle baktım sürekli benim gözüm onu arıyor. Bir süre sonra ciddi manada hoşlandığımı hissettim. Arkadaşlarıma söyledim, ilk başta herkes bir şaşırdı çünkü benden beklenmeyecek hareketlerdi beni sonuna kadar desteklediler çünkü hem onun karakteri çok düzgündü hemde bizim anlayışlarımız bakış açılarımız çok benziyordu. Arkadaşlarımın gözünde çok uyumluyduk. Ben sonra kendime yapılacak en büyük kötülüğü yapıp o çocuğu kafamda ki ulaşılmaz yere koydum çünkü ben söylesem bile beni redderdi dedim. İstemezdi, derslerine odaklıydı, sevgili yapacak bir çocukta değildi dinine düşkündü falan. Ben bu çocuğu baya baya imkansız noktaya yerleştirdim. Bu bana çok zarar verdi her anımda onu düşünür oldum, onu her gördüğümde kalbim sıkıştı hatta bazen kalbim o kadar abartıyordu ki heyecandan astım ilaçlarımı kullanmak zorunda kalıyordum. İki yıl boyunca binlerce anı biriktirdim ben onunla ilgili, lise bitti ben hala takılı kaldım. Hala onu bekliyorum, hala bir yerde karşılaşacağımızı umuyorum bu yüzden doğru düzgün hayatıma bakamıyorum. Sadece, kendinizi küçümsemeyin, o çocuğu imkansız noktasına koymayın çünkü sizde o da aynı konumdasınız. Bu bir süre sonra çok çılgınca bir hal alıyor ve depresyon gibi büyük sorunlara yol açabiliyor. Umarım en kısa zamanda sevdiklerinizden karşılık alırsınız...

[tecchou]

Burdaki herkes içini dökmüş, okudukça okumadan duramıyorum ve hepinize sarılmak istiyorum. Birde kendime çünkü kimse beni bu kadar sevmedi, hayrete düşüyorum resmen. Bir insan bir insanı nasıl bu kadar çok sever?.. sevilmek cidden harika bir şey olsa gerek
2 ay sonra tekrar geldim ve kabul etmek istemesemde platonik oldum. 😭

[senden-daha-guzel]

Bir erkeğim. 16 yaşimdayim. Hayatimda kimi sevmişsem hep platonik olmuşumdur: Dediğiniz gibi, bu kafamda kurulan seneryolara aşik olmuşum hep. Fakat son zamanlarda şu anda sevdigim insan ile alakalı (ya da genel anlamda platonik kavramı ile alakalı) bir fikir ile kafa kafaya tokuştum, o fikri benimsedim, elini sıktım ve o fikir artık benim hayat tarzım. Bu fikre yol açan şeyler ise şöyle:
Ben bu kişi ile alakalı kendimce şiirler yazdım - bazen okudum, kitaplar okudum (bu arada Goethe'den Geç Werther'in Acıları adlı kitabı okuyun. Eğer benim gibi duygusal bir insansanız, aşkın bazen ne kadar tehlikeli olabileceğini birinci kişi perspektifinden gösteriyor), onun ile alakalı mektuplar yazdım; zira suyun sıcaklığı intihar derecesine kadar gelmişti ama su kaynamaya başlamadam soğutmasını da başardım, çünkü felsefe yapmaya başladım. O fikir şöyle diyor:
Ben, doğamda yatan bir özelliğe sahibim: Sevmek. Bunun farklı farklı çeşitleri var, benim hayatım ile de "platonik" olanı kesişmiş. Ben hep sevmişim, sevmişim, sevmişim; kafamda "salakça" seneryolar kurmuşum ve bu iyi. Çünkü ben an itibariyle ve yirmili yaşlara kadar ergenim. Sorun şu ki; evet, ben de bir aşığım, öyle seviyorum ki hiç şansımın olmadığını bilmeme rağmen vazgeçemiyorum. Ben biliyorum ki seneye (yahut başka bir zaman; belki yarın, belki yarından da yakın) ondan ayrılacağım ve onun yüzünü tek bir sefer bile görmeyeceğim, belki başka birisine aşık olucağım, belki başka bir kız arkadaşım olucak; ama şu anda öyle bir his, öyle bir aşk, öyle bir hasret var ki içimde. Buna "ergen aşkı" denilebilir, "en büyük haksızlık sanki ona yapılmış sanıyor" denile de bilir, zira ben bunların farkındayım. Çünkü ben eninde sonunda onu unutacağım, her ne kadar şu anda mümkün gelmese de.
Hani dedim ya, onunla alakalı mektuplar yazdım. Bu mektuplarda en çok tekrarlayan şeylerden biri de şöyle idi: "O sadece bir figür, senin hayatında senden daha önemli değil o. Onu sevebilirsin, ama en sonunda tek başına kalan sen olucaksın" Bunların hepsinin farkındayım ama bunların hepsini kalbe işletmek, pek sabır gerektirir.
Peki fikir nerde, çözüm nerede? Çözüm, sevmeye devam etmek, ama herşeyin farkında da olmak ve bu, kalbe işlemek zorunda değil. Her bir zerreyi terazide tartmak ve dengeyi kaybetmemek. İnsanoğluyuz, hataya açığız ve bu iyi. Lakin biz insanoğluyuz, hatayı kapatmaya açığız ve bu daha iyi.
Benden size tavsiye ("sanki söylediklerinin pek bir önemi varmış gibi konuşuyor" diyebilirsiniz, dediklerimi dikkate de almayabilirsiniz, size kalmış, fakat ben eleştiriye açığım ve açım) : Sanat ve bilim ile uğraşmak. Derslere önem vermiyor olabilirsiniz ama dersler size para veya gurur kazandırmak için burada değiller; dünyayı tanımak ve uygun olduğunca değiştirebilmek için buradalar. Beethoven Emilie'ye olan mektuplarında diyor ki:
"Fahre fort, übe nicht allein die Kunst, sondern dringe auch in ihr Inneres; sie verdient es, denn nur die Kunst und die Wissenschaft erhöhen den Menschen bis zur Gottheit." Kısacası, sadece bilim ve sanat insanı yüceltebilir. Eğer imkanınız varsa enstrüman alın, çalışın; fizik, biyoloji ve kimya ile uğraşın. Çünkü bunlar insanlara hayatı sorgulatır ve cevapları verir. Bazen çok normal karşıladığınız şeyler, "bu konu hakkında fikrimi asla değiştirmem" dediğiniz işler, hiç de tahmin etmeyeceğiniz yollara sapabilir. Tecrübem var da ondan... Ancak bunun iyi mi yoksa kötü mü olacağı tartışmaya açıktır ve konuya göre değişir.
Bir kişiyi seviyorsanız, onun için çaba sarf edin, sonra bırakın gitsin. Eğer geri gelmiyorsa çabalarınız boşa gitmiş demektir, ama oyun hala bitmemiştir. Ancak eğer geri geliyorsa, o zaten hep sizin olmuştur.
Benden bu kadar, sağlıcakla ve sevgiyle kalın dostlar <3

[rmm__]

21 yaşındayım ve platoniğim en kötüsü de platonikliğin ne kadar öz saygı zedeleyeyen bir şey olduğunun farkındayım her gün kalbimle zihnim çatışma içinde kendimi daha fazla kaptırmadan kurtulmak istiyorum bu durumdan öte yandan istemiyorum da insan hayatında aşktan çok heyecan istiyor ( en azından ben öyleyim) hayatım çok sıradan ve sıkıcı çünkü. özetle ihtimallerin heyecanına üzülüyorum :)

[djcagankayaofficial]

Sare 24 yaşında bir erkek olarak bütün söylediklerine bu kadar katılmazdım son zamanlarda bütün videolarını izledim cidden çok mantıklı konuşuyosun ve cidden bana bir şeyler kattın teşekkür ederim

[Nuagescloser-niey]

"Hayatinizda olmayan birini hayatiniz yaptınız."

[miraie_]

Ne demiş Shakespeare,
"Beğendiğiniz bedenlere, "hayalinizdeki" ruhları koyup, aşk sanıyorsunuz.

[SudisGilmore]

18 yaşındayım, çok şükür üni life a geçiş yaptım ve 12. sınıf bir çocuğa platoniktim en son ve çok iyi sevdiğimi ve bunu belli ettiğime eminim, her ortamda konu açıldığında yüzüm kızardı ama hissettiğim duygudan tamamen çünkü baya seviyordum yani. Arkadaşlarım çok uyardı o sandığın gibi değil diye bende inat ettim ve gerçekten beklediğim gibi çıkmadı. Sürekli bir şeyleri bahane etti en sonki bahanesi de benim başarılı öğrenci olduğum ve onun okumak istemediğiydi, sen bana fazlasın dedi ve ghosting olayının alasını yaşattı. Şuan anlıyorum ben gerçekten ona fazlayım çünkü kendi değerimin farkındayım ve lütfen platonik olduğunuz kişiye hep kalbimizle değil birazcıkta beynimizle bakmaya ihtiyacımız var. erkek sus, arabayı sür, kavonozun kapağını aç.

[niyetdisbudak]

Abla kendimi her çaresiz her kötü hissettiğimde farklı başlıklar altında videolarını izliyorum ve bana o kadar iyi geliyorsun kii. Gerçekten çok olgun ve düşünce yapısı çok iyi olan birisin sözlerin, üslubun çoğu arkadaşımla dertleşmekten daha çok seni dinleyince rahatlıyorum ve çok iyi geliyorsun senden birşeyler öğrenmek çok hoş seni seviyorum. ❤

[jeyran]

Siz hayatınızda olmayan birini hayatınız yaptınız.
~Sare Ay~

[pnkman]

sarenin en sevdiğim videosu oldu gerçekten çok güzel konuşmuş ve insanın göremediği bazı duvarları yıkmasını sağlayan şeyler demiş teşekkkür ederim iyi geldi