zafiris melas-afisa

All rights reserved by Copyright

Με βλέμμα χαμηλό, με μάτια δακρυσμένα
μου θύμησες πορτραίτο λυπημένο.
Με χρώματα θολά, με πόζα όλο πίκρα
μοιάζεις με αφίσα που τη σκίσαν τα παιδιά.

Μα εσύ είσαι αφίσα ζωντανή,
έχεις καρδιά, έχεις ψυχή,
δεν πρέπει να λυπάσαι.

Με βλέμμα χαμηλό, με μάτια που όλο κλαίνε,
αστέρι μου θυμίζεις θαμπωμένο.
Πηγή χωρίς νερό, βουνό χωρίς χορτάρι,
παιδί χωρίς τη μάνα που πονά.

Μα εσύ είσαι αφίσα ζωντανή,
έχεις καρδιά, έχεις ψυχή,
δεν πρέπει να λυπάσαι.