Από την Οπτική του Ισλάμ - Videocast

Από την Οπτική του Ισλάμ - Videocast

Ο Γιώργος Σαλαμβάς και ο καθ. Κοινωνικής Ανθρωπολογίας κ. Γεράσιμος Μακρής εξετάζουν το Ισλάμ μέσα από "τα μάτια" και τα βιώματα ανθρώπων που είναι Μουσουλμάνοι. Ας ξαναδούμε τα βασικά δόγματα του Ισλάμ και τα πιστεύω των μουσουλμάνων από μία άλλη οπτική. Τελικά πιστεύουν οι Χριστιανοί και οι Μουσουλμάνοι στον ίδιο θεό;

#apokalipsiwebtv #apokalipsi #islam

[thinkonyourown.]

Σχετικά με 38:36. Δεν βγαίνει από το κείμενο ότι σε προσωπική προσευχή σπίτι μου θα πρέπει πάλι να χρησιμοποιώ πληθυντικό. Ο πιστός στο ταμείο του προσευχέται για τις δικές του ανάγκες πρωτίστως, πράγμα δίκαιο. Σε αυτό το πλαίσιο και ο απόστολος Παύλος λέει: Α'Θεσσ.5:17 αδιαλείπτως προσεύχεσθε... -Τι εννοούσε; Να λέμε συνεχώς το "Πάτερ ημών;" στον πληθυντικό όταν είμαστε μόνοι μας; 

Στο πλαίσιο λοιπόν, φαίνεται Ο Κύριος παραπέμπει σε ατομική προσευχή και σε ομαδική προσευχή.
Ξεκινάει με την ατομική προσευχή λέγοντας:
Ματθ.6:5-9 /  Και όταν προσεύχηΣΑΙ, μη ΕΣΟ ως οι υποκριΤΑΙ, διότι αγαπώΣΙ να προσεύχωνΤΑΙ ιστάμενΟΙ εν ταις συναγωγαίς και εν ταις γωνίαις των πλατειών, διά να φανΩΣΙΝ εις τους ανθρώπους· αληθώς σας λέγω ότι έχΟΥΣΙΝ ήδη τον μισθόν αυτΩΝ. 
6  ΣΥ όμως, όταν προσεύχηΣΑΙ, είσελθΕ εις το ταμείον ΣΟΥ, και κλείσας την θύραν ΣΟΥ προσευχήθητι εις τον Πατέρα ΣΟΥ τον εν τω κρυπτώ, και ο Πατήρ ΣΟΥ ο βλέπων εν τω κρυπτώ θέλει ΣΟΙ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΕΙ εν τω φανερώ. (Τι να του ανταποδώσει; Τα αντίστοιχα των αιτημάτων του φυσικά.)
αυτόν τον πιστό, φυσικά δεν του λέει να προσεύχεται στον πληθυντικό ως να είναι και άλλοι μαζί του στο ταμείο του. Θα ήταν παράλογο. Διαβάστε το χωρίο 6 και 7 σε συνέχεια ώστε να διακρίνετε ότι πράγματι αλλάζει να μιλήσει για ομαδική προσευχή.

πράγματι συνεχίζει αμέσως λέγοντας:
7  ΌΤΑΝ ΔΕ προσεύχησΘΕ (πρόσεξε αυτό το "δε, " Αρχ. προσευχομενοι δε), μη βαττολογήσηΤΕ ως οι εθνικοί· διότι νομίζουσιν ότι με την πολυλογίαν αυτών θέλουσιν εισακουσθή. 
8  Μη ομοιωθήΤΕ λοιπόν με αυτούς· διότι εξεύρει ο Πατήρ ΣΑΣ τίνων έχετε χρείαν, πριν ΣΕΙΣ ζητήσηΤΕ παρ' αυτού. 
9  Ούτω λοιπόν προσεύχεσθε ΣΕΙΣ· Πάτερ ΗΜΩΝ (μας) ο εν τοις ουρανοίς· αγιασθήτω το όνομά σου· 

Εφόσον ξεκινάει Ο Κύριος με "ΌΤΑΝ ΔΕ προσεύχησΘΕ...." (χωρ.7), προφανώς εννοεί όταν προσεύχεστε ΜΑΖΙ, οπότε το πιο αρμόζον θα ήταν η προσευχή να αφορά όλους και έτσι να λέγεται η προσευχή εκ μέρους όλων από κάποιον προς τον Θεό και έτσι φυσικά αυτός να λέει: "Πάτερ ΗΜΩΝ (μας)...."
(Είναι ένας τύπος προσευχής αυτός, δεν είναι δεσμευτικός και περιοριστικός.)

Ακόμα και αν ισχυριστούμε ότι ο Κύριος δίδασκε την Κυριακή προσευχή ως ατομική προσευχή για το ταμείο του καθενός, προέτρεπε λέγοντας στον πληθυντικό "Πατερ ημών.." επειδή ήταν αρκετοί μπορστά Του που Τον άκουγαν και άρα, το ημάς/μας ΕΝΝΟΕΙ: όλοι σας, δηλαδή ο καθένας προσωπικά να λέει για τον εαυτό του:
Πατέρα μου ουράνιε, που είσαι στους το καθημερινό μου ψωμί δώσε μου και σήμερα· και άφησε τις αμαρτίες μου όπως εγώ αφήνω τις μαρτίες των άλλων
και μην επιτρέπεις να εισαχθώ σε πειρασμό, αλλά απελευθέρρωσέ με από τον πονηρό....

Έχοντας ξεκαθαρίσει αυτά, θα πω ότι οι προσευχές σε εκκλησίες συνήθως λεκτικά καλύπτουν με πληθυντικό όλους τους πιστούς, αλλά και μερικές φορές μόνο το άτομο που την λέει, ειδικά όταν αφορά προσωπική ανάγκη ή ευχαριστία και χρησιμοποιεί ενικό. Αυτό δεν είναι μεμπτό, αρκεί φυσικά να μην υπάρχει υποκρισία και προβολή στην προσευχή...

[Χαρίλαος-νθ]

πολυ καλος και κατανοητος ο κυριος μακρης, να τον ξαναφερετε