Ο τόπος μας

Ξανὰ ἕνα κύτταρον πρῶτα Ἐλληνικὸν,
εἰς τὸ χῶμα αὐτὸ θὰ βλαστήσῃ,
κι' ἔπειτα τὸ χαμόγελον τῆς Γῆς θὰ ξυπνήσῃ,
τὸν γίγαντα Φῶς, τὸν Ἥλιον Φίλον Θεόν.
Καὶ τότε ξανὰ οἱ πέτρες θὰ λάμψουν,
κι' ἀπάνω ἡ μία εἰς τὴν ἄλλην θὰ κάτσουν.
Ἡ Φωνὴ τῆς Γλώσσης παντοῦ θᾶ χυθῇ,
Καὶ μέσα ἀπὸ πέτρα λαμπρὴ,
τὸ κάλλος κι' ἡ δόξα μου ξανὰ θὰ φανῇ.