ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΔΡΟΜΟΣ ~ ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ

Показать описание

ΠΟΙΗΣΗ: ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΣ (©)
Το ποίημα "Ιστορία και Δρόμος" βραβεύτηκε στον παγκόσμιο διαγωνισμό NOSSIDE (XXXIII PREMIO MONDIALE DI POESIA NOSSIDE 2017-18 ) και περιλαμβάνεται στη συλλογή "Το Ω των Ωκεανών" (Εκδόσεις Σοκόλη).
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑΚΗ (Giorgia Karvunaki)
ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ (ΑΙΝΙΓΜΑ-απόσπασμα), στον οποίο ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα (©) της μουσικής.

Τα αποσπάσματα βίντεο προέρχονται από διάφορα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, χωρίς να είναι εφικτή η διαπίστωση της αρχικής προέλευσής τους. Η χρήση τους γίνεται με απόλυτο σεβασμό στον αρχικό (άγνωστο σε εμάς) δημιουργό και με μόνο στόχο την εκπαίδευση και τη διασκέδαση.

"Ιστορία και δρόμος"
Αγέρας αιώνιας διαστρωμάτωσης με καλούσε
να αναμετρηθώ με σθένος.
Παραταγμένα δόρατα, περικεφαλαίες, θώρακες,
σπαθιά,
μ’ έναν θούριο επεκτατικού πολιτισμού.
Ήμουν τόσο μόνος… τόσο ανήμπορος…
Ήθελα να αντιτάξω μια καρυάτιδα,
μα ήταν απούσα.
Ήθελα να ορθώσω το ανάστημα,
μα το κοίλον του αρχαίου θεάτρου
ήταν άδειο από επιφωνήματα.
Ήθελα να παρατάξω αισθήματα δουλεμένα
με πηλό από έρωτα,
μα τα ειδώλια ήταν ακρωτηριασμένα.
Ήθελα να πω δυο αποφθέγματα σοφίας,
μα χάθηκα από λησμονιά ή κώνειο.
Ήμουν τόσο μόνος… τόσο ανήμπορος…
Ένα σώμα σερνόμενο από παρελθόν,
δυο χέρια ζητιανιάς, ντροπή των ισχυρών.
Ήμουν τόσο αδύναμος… τόσο εξαντλημένος…
Ένα βέλος εισχώρησε στο κενό της μνήμης,
ένα σπαθί έκοψε των άκρων τις ενοχές.
Γαντζωμένος ο νους στο άρμα της αλήθειας,
οραματίστηκε τη συγκόλληση θρυαλλίδων
και ρωγμών,
για να μην παραδοθεί η ανθρωπότητα
στην ευτέλεια των αξιών.
Καλαίσθητες οι μαρμάρινες μορφές, ρωμαλέες,
με ψυχή και γνώση.
Ιστορία και δρόμος μαζί.
(26/12/2018)

STORIA E PERCORSI
Vento di una stratificazione eterna mi stava chiamando
per combattere con coraggio.
Lance schierate, elmi, corazze,
spade,
con un inno guerriero di civiltà espansiva.
Ero così solo ... così indifeso ...
Volevo opporre una cariatide,
ma era assente.
Volevo rialzare il capo,
ma dalle gradinate del teatro antico
mancavano le esclamazioni.
Volevo schierare sentimenti elaborati
con argilla d'amore,
ma le statuette erano mutilate.
Volevo pronunciare parole di saggezza,
ma mi ero perso per oblio o per cicuta.
Ero così solo ... così indifeso ...
Un corpo strisciante nel passato,
due mani imploranti, la vergogna dei potenti.
Ero così debole ... così esausto ...
Una freccia ha penetrato il vuoto della memoria,
una spada ha tagliato le punte delle colpe.
Aggrappata la mente sulla biga della verità,
ha immaginato l’unione delle scintille
e delle crepe,
per evitare l’arresa dell'umanità
al buon mercato dei valori.
Eleganti le figure in marmo, vigorose,
con anima, e sapienza.
Storia e percorsi a pari passo.

FACEBOOK

Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στους δημιουργούς.
Disclaimer: No copyright infringement intended. The audio content doesn't belong to me I don't make profit out of this video, I do not own copyright of the photos, they are from the web. This is purely for Entertainment.