Ο Βασίλης Κάσανδρος (ΑΡΑΝ) μιλάει στις Αναιρέσεις

[dimitris]

Ως μεσήλικας (ουσιαστικά παρατηρητής σε μια συζήτηση που είχε αναφορά τη νεολαία...) άκουσα το σύνολό των τοποθετήσεων που περιλάμβανε και τις εισηγήσεις των ομιλητών του πάνελ και τους χαιρετισμούς από τις άλλες νεολαίες, αλλά και την τοποθέτηση του Χρήστου.

Πέρα από τις επιμέρους συμφωνίες ή διαφωνίες με τα λεγόμενα των ομιλητών, αυτό που θεωρώ ως πιο ουσιαστικό και το άκουσα μόνο από τον Βασίλη είναι η ανάγκη των Αριστερών πολιτικών υποκειμένων, ΟΧΙ να εκφράσουν αυτά την κοινωνία όπως τα ίδια θεωρούν σωστό, ΑΛΛΑ να δώσουν βήμα στην ίδια την κοινωνία να εκφραστεί μέσα από αυτά!

Κι αυτό μπορεί και πρέπει να γίνει με τον πιο απλό και προσιτό για την κοινωνία τρόπο, με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα τους ντελιβεράδες και τα αιτήματά τους που συσπείρωσαν στην πρόσφατη κινητοποίησή τους το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο τους!

Εννοείται πως όποια τακτική επιλέξουμε ως Αριστερά, δεν θα είναι "εκπτωτική" ούτε στις αρχές και τις αξίες της, ούτε στην ουσία της πολιτικής και ούτε βέβαια στον στρατηγικό στόχο της επαναστατικής προοπτικής.

Ο Βασίλης ήταν επίσης ο μόνος που είπε πως προερχόμαστε από ήττα. Μια παραδοχή η οποία δεν είναι κοινή, αλλά θεωρώ πως είναι κομβική προκειμένου να προκύψει εκείνη η γόνιμη αυτοκριτική που θ' αναδείξει τα ελλείμματά μας και πιθανόν να μας οδηγήσει δημιουργία ενός νέου κύκλου κοινών δράσεων και μετωπικής συμπόρευσης.

Ως πιο χαρακτηριστικό έλλειμμα που αναδείχτηκε κι από άλλους συνομιλητές, ήταν ο μικρός αριθμός των παρευρισκόμενων νεολαίων που παρακολούθησε την συζήτηση και δεν άνηκε σε κάποια συλλογικότητα, ενώ δίπλα στην συναυλία υπήρχε μεγάλος αριθμός επισκεπτών. Επικοινωνιακά υστερούμε σύντροφοι!

Το πιο "προβληματικό" γεγονός κατά την άποψή μου, ήταν πως δεν πήρε κανένας απ' αυτούς τους ανένταχτους παρευρισκόμενους νεολαίους τον λόγο για να διατυπώσει τους δικούς του προβληματισμούς ή την την δική του οπτική προσέγγιση για την όποια προοπτική μπορεί να σκέφτεται....

Μια σκέψη μου που προέκυψε μετά το τέλος της συζήτησης, ήταν το "Δίκτυο ανέργων κι επισφαλώς εργαζομένων" (που απ' ότι φαίνεται είναι και "ζωηρό" αλλά έχει και την αποδοχή ανθρώπων έξω από τις συλλογικότητες όπως το παράδειγμα που αναφέρθηκε με τους εργαζόμενους από τα Public.) να βρει μέσω ΟΑΕΔ ή κάποιας άλλης υπηρεσίας καταλόγους με mail από άνεργους και κάνοντας μια βάση δεδομένων να στείλει κάποια mail με αποδέκτες τους άνεργους που είτε θα είναι προσκλήσεις για κοινές δράσεις, είτε απλά να ζητήσει να εμπλουτισθεί η θεματολογία του Δικτύου με προτάσεις από άνεργους που δεν συμμετέχουν μέχρι στιγμής.

Καλή δύναμη να έχετε - έχουμε σύντροφοι και μακάρι οι δράσεις μας να έχουν τ' αποτελέσματα που επιθυμούμε για την κοινωνία!