Μαυσωλείο Διστόμου 26/06/2022, Active Member

Active Member - "Περίμενέ μας" από την ενότητα "Εδώ είναι Δίστομο"
............................
Είναι μια επιστολή ενός πατέρα στο γιο του που δολοφονήθηκε στις 10/6/44 από τους Ναζί. Την έγραψε δέκα χρόνια μετά και την άφησε στο τάφο του παιδιού του. Εκείνος κι η υπόλοιπη οικογένεια επέζησε γιατί έλειπαν εκείνη τη μέρα από το χωριό.

IOYNΗΣ ΤΟΥ '54
Κάθε Ιούνη πονάω και πιο πολύ. Πόσο άτυχος ήμουν που επέζησα, αγόρι μου. Πόσο φτωχός από το χρόνο εκατάντησα; Πόσο με θέρισε του μίσους το δρεπάνι; Έχουν περάσει δέκα χρόνια κι ακόμα να 'ρθω να σε βρω. Με κρατάνε η μάνα σου και οι αδερφές σου για να μη διαλύσει η φαμίλια, λένε. Δεν αντέχουν άλλο, χρόνια τώρα κλαίνε.
Όμως ήθελα απλά να σε είχα εδώ, να ζήσουμε απ' την αρχή.
Να σε είχα λεβέντη μου παρέα να ιδρωκοπάμε στο θέρος, παρέα να κουρνιάζαμε στα πρωτοβρόχια. Παρέα και στα χειμαδιά όταν στρωθεί το χιόνι. Τώρα, δεν έχω και κουράγιο εκδίκηση να πάρω, ούτε άλλες κατάρες μου περισσεύουν πια.
Είμαστε όλοι σκυφτοί, αγόρι μου.
Συγχώρεσέ μας, περίμενέ μας.

Να σε είχα εδώ να σε χορεύω στην αυλή, αγόρι μου
και να γελά το γιασεμί
αποσπόρι μου, στο σκοτεινό εδώ το ριζοχώρι μου
αχ, να γινόσουν προσευχή.
Ανηφόρι μου, ο ήλιος ψηλώνει τις γραμμές
από το μπόι σου, μα η νύχτα
μ' αφήνει μοναχό, αγόρι μου
να μουρμουράω ξανά το μοιρολόι σου.
Να σε είχα εδώ απ' την αρχή, αγόρι μου.