ΕΡΗΜΑ ΒΡΑΔΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ ΝΕΚΡΑ ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΟΥΛΑ ΤΖΙΑΜΠΟΥΡΗ

ΠΟΙΗΣΗ ΣΩΤΗΡΟΥΛΑ ΤΖΙΑΜΠΟΥΡΗ
ΕΡΗΜΑ ΒΡΑΔΙΑ
Έρημα βράδια, γεμάτα σκιές, κάτω από ένα μεθυσμένο φεγγάρι να ψάχνω το φως σου .
Σ'ένα δρόμο γυμνό, ντυμένο μοναξιά,
δυο μάτια να ψάχνουν να χαϊδεύουν την ψυχή μου .
Με τα δάκρυα σου , ρούχο υφαινεις να την σκεπασεις να μην κρυώνει.
Χάνεσαι, γίνεσαι κραυγή στην καρδιά,
εικόνα στην ανάσα μου , σιωπή μέσα μου .
Οι λέξεις έμειναν γυμνές, φοβήθηκαν την καταιγίδα, κλειδωθηκαν στα μάτια σου.
Έλα , μην φοβάσαι.
Να πάμε.....
Κάπου εκεί στο εμείς....
Εκεί που θ'ανθισει και πάλι η αγάπη!

ΛΟΓΙΑ ΝΕΚΡΑ
Λόγια νεκρά!
Σε ποιον να τα πω ;

Θυμάμαι και ουρλιάζω μέσα μου .
Κραυγές γίνονται στο σώμα μου .

Χάνονται σε δρόμους γυμνούς,
παρέα με τα σημάδια σου που άφησες.
Που τα παρασέρνει ο αέρας
και τα καταπίνουν οι εφιάλτες μου τα βράδυα.

Απόψε.....θέλω να ρθεις !
Σαν άνεμος....
Να γίνεις το δάκρυ μου .....
Να σκορπίσεις στο μέσα μου ....

Μην αργείς....
Φυσάει πολύ και κρυώνω.....
Μην φοβάσαι......
Για σένα είναι!!
Ελα...και πιες τα .!

ΣΩΤΗΡΟΥΛΑ ΤΖΙΑΜΠΟΥΡΗ ΠΟΙΗΣΗ