Μαλαματένια λόγια - Κώστας Φιωτάκης - Γιώργος Χαχλάκης - Κατερίνα Λιόλιου | Kostas Fiotakis live

Μαλαματένια λόγια - Κώστας Φιωτάκης - Γιώργος Χαχλάκης -Κατερίνα Λιόλιου (αφιέρωμα Μάνος Ελευθερίου) | Malamatenia logia - Kostas Fiotakis - George Chachlakis - Katerina Lioliou live FULLHD

''Μαλαματένια λόγια...''

Συναυλία στο Πέτρινο Θέατρο , Νωπήγεια (Ευρωμεσογειακό Κέντρο Νεότητας της Ο.Α.Κ.) , αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου.
-Αύγουστος 2019
Concert at Stone Theater (Nopigia),tribute to Manos Eleftheriou.
-August 2019

----------------------------------------­-------------------------------------
"Μαλαματένια λόγια" - 1974

Ερμηνεία : Κώστας Φιωτάκης - Γιώργος Χαχλάκης - Κατερίνα Λιόλιου

Μουσική : Γιάννης Μαρκόπουλος
Στίχοι : Μάνος Ελευθερίου
Πρώτη εκτέλεση : Λάκης Χαλκιάς - Χαράλαμπος Γαργανουράκης - Τάνια Τσανακλίδου
Άλμπουμ : Θητεία
----------------------------------------­-------------------------------------
FOLLOWING

Ακολουθήστε τον Κώστα Φιωτάκη στα social media
Kostas Fiotakis Official Social Media

On Facebook :
On Youtube :
On Instagram :
On Pinterest

----------------------------------------­--------------------------------------
CREDITS

Υπεύθυνος ορχήστρας-
Πλήκτρα........Νίκος Νέβας (Κατσανεβάκης)
Μπουζούκι....Μανούσος Ψαρουδάκης
Ηλ.Κιθαρα.....Σπύρος Κουτσορινάκης
Μπάσο...........Στέλιος Νιολάκης
Τύμπανα........Νίκος Χότζας

Κείμενα..........Φιλολογικός Σύλλογος Κισάμου

Ήχος -
Φωτισμός......Μάνθος Καλαϊτζάκης
Ηχοληψία.......Στέλιος Παπαδάκης

Μοντάζ-Οπερατέρ-
Κάμερες.........Κώστας Γλεντουσάκης

Διοργάνωση.. Φιλολογικός Σύλλογος Κισάμου
----------------------------------------­---------------------------------------
LYRICS/ΣΤΙΧΟΙ

Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές
τ’ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χθες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές

Τ’ αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ’ έλεγαν Μαρία
και να `σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ’ αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ’ άστρο του φονιά

Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ’ του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή

Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ’ το παλιό μαρτύριο να `χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ’ ασετυλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

Και στ’ ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το `φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή

Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά

Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας Παρασκευή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί

Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς

#kostasfiotakis #kostasfiotakisofficial #kostasfiotakislive #kostasfiotakisfanclub #giannismarkopoulos

[kostasfiotakisofficial]

Ακολουθήστε τον Κώστα Φιωτάκη στα social media
Following Kostas Fiotakis Official Social Media

On Facebook :
On Youtube :
On Instagram :
On Pinterest

[kostasfiotakisofficial]

Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές
τ’ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χθες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές

Τ’ αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ’ έλεγαν Μαρία
και να `σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ’ αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ’ άστρο του φονιά

Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ’ του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή

Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ’ το παλιό μαρτύριο να `χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ’ ασετυλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

Και στ’ ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το `φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή

Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά

Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας Παρασκευή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί

Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς