filmov
tv
316) Celal Şengör, İlber Ortaylı ve Salaklık: Hegel Felsefesinde Diyalektik Yöntem Yarı Cahilliği
Показать описание
Entellektüeller arasında Hegel konusunda büyük bir cehalet söz konusu. Hegel genellikle ikincil kaynaklardan okunuyor. Onun kendi eserlerini ise pek çok düşünür zahmet edip de okumuyor. Bunun sonucunda da yalan yanlış yorumlarla yarım yamalak Hegel bilgileri piyasada dolaşıyor. Ülkemizde de maalesef iki popüler düşünür Hegel cehaletini yaygınlaştırıcı özensiz yayınlara imza attı. Bunlar İlber Ortaylı ve Celal Şengör idi. Şimdi gelin sözü çok fazla uzatmadan görüntülere geçelim.
Buradan Ortaylı’nın Hegel’in sistemine dair bilgisinin sınırlarını görebiliyoruz. “Öyle sentez antitez diye gidiyor. …” Pek çok özensiz düşünürün düştüğü yanılgıya Ortaylı’nın da düştüğünü görüyoruz. Hegel’in yönteminin Diyalektik Yöntem olduğunu sandığını anlıyoruz. Hegel hiçbir yerde kendisinin yöntemini Diyalektik Yöntem olarak adlandırmıyor. Hegel yöntemini Büyük Mantık adlı eserinde Mutlak Yöntem (die absolute Methode), Küçük Mantık adlı eserinde ise Spekülatif Yöntem (die Spekulative Methode) olarak adlandırıyor. Aman adın ne önemi var deyip geçmeyin, Hegel’in yönteminde diyalektik sadece bir evreyi oluşturuyor. Kavramlar öncelikle analitik olarak ele alınıyor, sonra diyalektik olarak karşıtlıklar momenti inceleniyor ve en sonunda da Mutlak ya da Kurgusal aşamaya ulaşıyor ki bu son aşamaya ulaşmasaydı, diyalektikçilerin yaptığı gibi yöntemsiz ve keyfi bir felsefe olur ve eleştirileri hakederdi. Ancak durum öyle değil. Bu konuyu yukarıdaki videoda daha fazla inceleyebilirsiniz.
Ayrıca Hegel Diyalektik yöntemi kullanan Sofistleri keyfi ve çıkarcı bir Felsefe ortaya koymakla eleştiriyor. Tez-Antitez-Sentez şemasını da kullanmıyor zira Bileşenlere ayrılabilir Sentez isminin, bileşenlerine ayrılamaz Mutlak Kavram için uygunsuz olduğunu belirtiyor. Hegel’e göre karşıtlıklar Sentez’de birleşmez, İdealliklerinde ortadan kaldırılırlar (Aufhebung). Burada “Ortadan Kaldırma” kavramı çok önemli bir rol oynuyor.
Bu videoyu beğendiyseniz sosyal medyanızda paylaşarak katkıda bulunabilirsiniz. Ayrıca şunlar da ilginizi çekebilir:
Buradan Ortaylı’nın Hegel’in sistemine dair bilgisinin sınırlarını görebiliyoruz. “Öyle sentez antitez diye gidiyor. …” Pek çok özensiz düşünürün düştüğü yanılgıya Ortaylı’nın da düştüğünü görüyoruz. Hegel’in yönteminin Diyalektik Yöntem olduğunu sandığını anlıyoruz. Hegel hiçbir yerde kendisinin yöntemini Diyalektik Yöntem olarak adlandırmıyor. Hegel yöntemini Büyük Mantık adlı eserinde Mutlak Yöntem (die absolute Methode), Küçük Mantık adlı eserinde ise Spekülatif Yöntem (die Spekulative Methode) olarak adlandırıyor. Aman adın ne önemi var deyip geçmeyin, Hegel’in yönteminde diyalektik sadece bir evreyi oluşturuyor. Kavramlar öncelikle analitik olarak ele alınıyor, sonra diyalektik olarak karşıtlıklar momenti inceleniyor ve en sonunda da Mutlak ya da Kurgusal aşamaya ulaşıyor ki bu son aşamaya ulaşmasaydı, diyalektikçilerin yaptığı gibi yöntemsiz ve keyfi bir felsefe olur ve eleştirileri hakederdi. Ancak durum öyle değil. Bu konuyu yukarıdaki videoda daha fazla inceleyebilirsiniz.
Ayrıca Hegel Diyalektik yöntemi kullanan Sofistleri keyfi ve çıkarcı bir Felsefe ortaya koymakla eleştiriyor. Tez-Antitez-Sentez şemasını da kullanmıyor zira Bileşenlere ayrılabilir Sentez isminin, bileşenlerine ayrılamaz Mutlak Kavram için uygunsuz olduğunu belirtiyor. Hegel’e göre karşıtlıklar Sentez’de birleşmez, İdealliklerinde ortadan kaldırılırlar (Aufhebung). Burada “Ortadan Kaldırma” kavramı çok önemli bir rol oynuyor.
Bu videoyu beğendiyseniz sosyal medyanızda paylaşarak katkıda bulunabilirsiniz. Ayrıca şunlar da ilginizi çekebilir:
Комментарии