«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας»

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς.».

Σε κλίμα βαθιά κατάνυξης οι πιστοί του Δήμου Φαρκαδόνας συρρέουν από το απόγευμα της Μεγάλης Πέμπτης στις Εκκλησίες των χωριών και στα μοναστήρια της περιοχή μας για να ακολουθήσουν μέσω των Ιερών Ευαγγελίων τα βήματα του Χρίστου προς την ανηφόρα του Γολγαθά. Πένθιμο το κλίμα με το λιγοστό το φως των κεριών να μας θυμίσουν τις δύσκολες ώρες του Κυρίου μας λίγο πριν το Σταυρικό Θάνατο.

Με την ολοκλήρωση του πέμπτου κατά σειρά Ευαγγελίου, οι ιερείς σήκωσαν στα χέρια τους τον Σταυρό με τον Θεάνθρωπο. Πιστοί κάθε ηλικίας γονάτισαν στα Αγία Πάθη εναποθέτοντας πόνους και ελπίδες.

Προσκύνησαν το Σταυρό, το ξύλο στο οποίο κρεμάστηκε ο Άνθρωπος που μισήθηκε και απορρίφτηκε από τους ανθρώπους. Ενός βασανισμένου Ανθρώπου, γνώστη της θλίψεως. Ενός ανθρώπου που καταπιέστηκε και διώχτηκε, ωστόσο δεν είπε λέξη.
«Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.».
Ο Σταυρός μεταφέρθηκε από τους ιερούς εντός των Ναών με σταυρωμένο τον Κύριο. Τοποθετήθηκε στο μέσο του Ναού, ακριβώς κάτω από το Τρούλο, από την απεικόνιση του Παντοκράτορα.

Τον έφεραν σαν αμνό στη σφαγή. Βάσταξε τα βάσανα μας, επωμίστηκε τις πίκρες μας.

«Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.».

Λαβώθηκε από τα παραπτώματα μας. Κακοποιήθηκε για τις αδυναμίες μας και μέσα από τις πληγές Του θεραπευόμαστε και ξαναγεννιόμαστε.

«Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.».

Γιατί ο μόνος δρόμος της Ανάστασης είναι η Σταύρωση, άλλον δεν έχει…