Η Βασιλική Λάζου παρουσίασε το βιβλίο της «Γυναίκες και Επανάσταση 1821

Ποιος ο ρόλος της γυναίκας , ιδιαίτερα της ανώνυμης , στην Επανάσταση του 1821; Ηρωίδες η θύματα; Γιατί έμειναν στην αθέατη πλευρά της Ιστορίας;
Σε αυτά και αρκετά ακόμη ερωτήματα που αφορούν την δράση και την παρουσία των γυναικών στην διάρκεια της Ελληνικής Επαναστάσεως μέχρι και την ίδρυση του Ελληνικού κράτους δίνει απαντήσεις το νέο βιβλίο – το δεύτερο κατά σειρά – της Ιστορικού και συγγραφέως της Διδάσκουσας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ Λαμιώτισσας Βασιλικής Λάζου , η παρουσίαση του οποίου έγινε το βράδυ της Δευτέρας (4/4) στην Αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας.
Η ιστορικός Βασιλική Λάζου, μέσα από το βιβλίο της «Γυναίκες και Επανάσταση 1821. Από τον οθωμανικό κόσμο στο ελεύθερο ελληνικό κράτος» (εκδ. Διόπτρα) επιχειρεί να ανασύρει από τις πηγές τη γυναικεία παρουσία της περιόδου. Η θέση και η δράση, τα κατορθώματα και τα βάσανα των γυναικών στα χρόνια του 1821 μπαίνουν εκτενώς στο μικροσκόπιο της ιστορικής έρευνας και η γνωστή ιστορικός μας βοηθά να γνωρίσουμε αυτή την αθέατη πλευρά της Ιστορίας μας.
. Η πραγματικότητα του βίου των γυναικών επηρεαζόταν από τον τόπο διαμονής της, την κοινωνική της τάξη, αλλά και τη συμμετοχή ή την απουσία της από παραγωγικές δραστηριότητες. . Στην ουσία ό,τι αναζητούμε και ό,τι μαθαίνουμε για τις γυναίκες είναι μέσα από τα γραπτά των αντρών που έζησαν τα γεγονότα ή έγραψαν γι’ αυτά στα αμέσως μετεπαναστατικά χρόνια.
Κοινή ήταν η μοίρα των γυναικών, χριστιανών και μουσουλμάνων. Οι περισσότερες γυναίκες ζούσαν κλεισμένες στο σπίτι με πλήθος περιορισμών στη συμπεριφορά και την ενδυμασία, χωρίς παιδεία ή δικαιώματα. Η όλη διαπαιδαγώγησή τους αποσκοπούσε στο να γίνουν σωστές σύζυγοι και μητέρες. Κάθε παρέκκλιση τιμωρούνταν αυστηρά. Η ζωή της αγρότισσας ήταν σκληρή και κοπιαστική. Η παραγωγή τροφής αρκετής για την επιβίωση και επαρκούς καύσιμης ύλης απορροφούσε όλη την ενεργητικότητά της.
Με το ξέσπασμα της επανάστασης τόσο οι χριστιανές όσο και οι μουσουλμάνες αποτέλεσαν τους αδύναμους κρίκους των πολεμικών συγκρούσεων, εύκολα αναλώσιμες, θύματα της πείνας, των ασθενειών και της προσφυγιάς και ανταποδοτικό εμπόρευμα στα σκλαβοπάζαρα.
Τα βιβλία της Ιστορίας ελάχιστα ασχολήθηκαν με την τύχη και τα πάθη των γυναικών, καθώς θεωρήθηκε ότι οι σχετικές πληροφορίες δεν ενδιέφεραν την ιστορική γνώση. Οι γυναίκες ήταν ουσιαστικά αθέατες, απόρροια τόσο της απουσίας τους από τη δημόσια σφαίρα και της έλλειψης πολιτικής συμμετοχής όσο και της ανδροκρατικής αντίληψης, που τις θεωρούσε υποδεέστερες και ανάξιες αναφοράς. Η έμφαση στην πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική Ιστορία του Αγώνα δεν άφηνε εξάλλου πολλά περιθώρια να αναδειχθούν κοινωνικές πτυχές της περιόδου, όπου οι γυναίκες είχαν κυρίως ρόλο και παρουσία.
Το βιβλίο «Γυναίκες και Επανάσταση» δείχνει έναν τρόπο να σκύψουμε πάνω στις πηγές, να ξαναδιαβάσουμε την Ιστορία για να γίνουν οι γυναίκες ορατές ως ιστορικά υποκείμενα. Μπορεί και την ιστορία του 1821 να την έγραψαν μόνο άντρες, όμως στα 200 χρόνια από την έκρηξη της Επανάστασης είναι καιρός να αποδώσουμε στις γυναίκες τη θέση του συνδημιουργού της Ιστορίας.
Την εκδήλωση χαιρέτησαν ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Φθιώτιδας κ Συμεών , ο Δήμαρχος Λαμιέων Θύμιος Καραίσκος , ο Αντιπριφερειάρχης Θανάσης Καρακάντζας .
Για το βιβλίο μίλησε η Προϊστάμενη των Γενικών Αρχείων του Κράτους –ΓΑΚ Φθιώτιδας Σοφία Βακιδρτζηδέλη ενώ την όλη εκδήλωση συντόνισε η Ευαγγελία Γκόγια Προϊσταμένη της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης.
Την όλη Εκδάσωση συνδιοργάνωσαν: η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λαμίας , τα Γενικά Αρχεία του Κράτους-Τμήμα ΓΑΚ Φθιώτιδας και η «ΒΙΒΛΟΑΓΟΡΑ ΜΠΕΤΣΗΣ»