ΔΠΘ SADOMAS - ΑΓΚΑΘΙ |ΣΤΙΧΟΙ|

[artenakia]

Γίνεται πόλεμος, έξω απ' την πόρτα σου, το νου σου
Το βλέμμα σου επικεντρωμένο σ' ύποπτες κινήσεις στο πρόσωπο του αδελφού σου

Δεν αξίζει ούτε καν να σ' ακουμπήσω βλάκα, φτου σου
Ανάποδες στροφές, συνήθισα πια, δε ζαλίζομαι
Κλείνω τα μάτια μου, βαρύτητα μηδέν, ελεύθερος νιώθω κι αφήνομαι

Μα κάνω συχνά το λάθος κι ανοίγομαι
Προδίδομαι και πίσω πάλι στο κελί μου κλείνομαι
Δίνοντας πρόσφορο έδαφος στο μίσος να φυτρώσει μέσα μου, να αναπτυχθεί
Κράτα στην μνήμη σου το πρόσωπο μου, από στιγμή σε στιγμή θα 'μαι φιγούρα που μες στις σκιές θα χαθεί

Το θέμα πάνω απ' όλα να τα 'χεις καλά με σένα
Και γάμα τους όλους, τίποτα δεν αξίζει περισσότερο απ' όσο εσύ
Σήκω πάνω, κοίτα γύρω, δεν έμεινε τίποτα παρά μόνο χαλάσματα
Τεντωμένη κλωστή, εμείς απ' την μια κι απέναντι αυτοί

Έχεις το νου σου να μην πέσεις στην παγίδα
Τα πάντα προσφέρονται στο χέρι σου, τι θα επιλέξεις?
Βρώμικες σκέψεις, άρρωστες ορέξεις
Προσπαθείς το προκαθορισμένο ν' αποτρέψεις

Κι είναι τόσα πολλά που έχω να σου πω
Με λέν' Μιχάλη, (με λέν' Κώστα) κι αυτό γι' αρχή είν' αρκετό

Διπλή κόκκινη γραμμή όσα εκπροσωπώ
Ένα και τ' αυτό
Το Μαύρο Λούκι
Μικρόφωνο ανοιχτό από το βράδυ ως το πρωί
Απ' το σούρουπο ως τη γαμημένη αυγή
Κι άντε να δούμε που θα βγει
Τι έχεις να πεις τώρα? Τι?
Μαλάκα mc