Περικλής Παπαδόπουλος - 'Tamo Daleco'

18/4/2016. Περιστύλιο Ανακτόρων Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου στην Κέρκυρα. Παλαιά Φιλαρμονική, Δ/νση: Σπύρος Προσωπάρης.
Στην θαυμάσια ενοργάνωση συμμετέχουν εκτάκτως επίλεκτοι Σέρβοι Χορωδοί/ Solist και ο Περικλής Παπαδόπουλος.
Αυτό το παραδοσιακό πανέμορφο και μελωδικότατο Σερβικό τραγούδι του 'Α παγκόσμιου πολέμου, συνδέει για πάντα την Σερβία με την Κέρκυρα με βαθείς και άρρηκτους δεσμούς φιλίας και ευγνωμοσύνης.
Γράφτηκε γύρω στα 1915-16 από άγνωστο Σέρβο στρατιώτη στην Κέρκυρα, μετά από τη βίαιη υποχώρηση του σερβικού στρατού και λαού μέσω της Αλβανίας στην Ελλάδα, ένα γεγονός όπου έμεινε γνωστό στη σερβική ιστορία ως Αλβανικός Γολγοθάς. Το τραγούδι από πολλούς θεωρείται ως εθνικός ύμνος και τραγουδιόταν από κάθε σέρβο στρατιώτη όταν πήγαινε να πολεμήσει για την πατρίδα του. Οι στίχοι μιλούν για ένα συγκεκριμένο χωριό όπου έκαψαν σπίτια κι εκκλησίες, και την υποχώρηση μέσω της Αλβανίας στην οποία χιλιάδες Σέρβοι έχασαν τη ζωή τους (πηγή: wikipedia).
Το "Tamo Daleco" θεωρείται ισότιμο του Εθνικού ύμνου της Σερβίας, γι αυτό και το ψάλλουν όρθιοι και συγκινημένοι το προεδρικό ζεύγος της Σερβίας και οι προσκεκλημένοι πρεσβευτές, πρόξενοι, αρχηγοί σωμάτων στρατού και άλλοι Σέρβοι επίσημοι.
Λήψη: Σωτήρης Μιχαήλ.


Ελεύθερη απόδοση στα Ελληνικά (σχετικών στίχων που έχουν γραφτεί):

Εκεί μακριά, πέρα από τη θάλασσα,
υπάρχει το χωριό μου, υπάρχει η αγάπη μου.
Υπάρχει το χωριό μου, υπάρχει η αγάπη μου.

Εκεί μακριά όπου ανθίζουν τα κίτρινα λεμόνια,
υπήρχε μόνο η πορεία του Σερβικού στρατού.
Υπήρχε μόνο η πορεία του Σερβικού στρατού.

Εκεί μακριά όπου ανθίζουν τα κίτρινα κρίνα,
εκεί μαζί, πατέρας και γιος έδωσαν τη ζωή τους.
Εκεί μαζί, πατέρας και γιος έδωσαν τη ζωή τους

Εκεί, όπου ταξιδεύει σιωπηλός ο Μοράβας,
εκεί άφησα το εικόνισμα και την οικογενειακή μας σλάβα.
Εκεί άφησα το εικόνισμα και την οικογενειακή μας σλάβα.

Εκεί όπου ο Τίμοκ χαιρετά την πόλη του Βέλικο,
εκεί έκαψαν την εκκλησία μου όπου στεφανώθηκα νέος.
Εκεί έκαψαν την εκκλησία μου όπου στεφανώθηκα νέος.

Από την πατρίδα μου μακριά, ζω στην Κέρκυρα,
αλλά περήφανα φωνάζω: Ζήτω η Σερβία!
αλλά περήφανα φωνάζω: Ζήτω η Σερβία!

Στα Σερβικά:

Tamo daleko, daleko od mora,
Tamo je selo moje, tamo je Srbija.
Tamo je selo moje, tamo je Srbija.

Tamo daleko, gde cveta limun žut,
Tamo je srpskoj vojsci jedini bio put.
Tamo je srpskoj vojsci jedini bio put.

Tamo daleko gde cveta beli krin,
Tamo su živote dali zajedno otac i sin.
Tamo su živote dali zajedno otac i sin.

Tamo gde tiha putuje Morava,
Tamo mi ikona osta, i moja krsna slava.
Tamo mi ikona osta, i moja krsna slava.

Tamo gde Timok, pozdravlja Veljkov grad,
Tamo mi spališe crkvu, u kojoj venčah se mlad.
Tamo mi spališe crkvu, u kojoj venčah se mlad.

Bez otadžbine, na Krfu živeh ja,
ali sam ponosno klic'o, Živela Srbija!
ali sam ponosno klic'o, Živela Srbija!