Οταν ειδα ΠΝΕΥΜΑ - STORYTIME | Weirdo

----------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------
Ακολούθησε τα Social Media:
----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
Videos που ίσως σε ενδιαφέρουν!!
-----------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------

[Weirdoccult]

Αφήστε μου σε σχόλιο ή σε dm στο insta τις δικές σας ιστορίες! Peace

[ΧρήστοςΑσημακόπουλος]

Weirdo:στην πρώτη λυκείου μίλαγα με πνεύματα
Εγώ:στην πρώτη λυκείου δεν μίλαγα με άνθρωπο

[rakoonloufa]

Ήμουν 6 χρόνων περίπου στο παλιο σπιτι που μέναμε τοτε. Κοιμόμουν την νυχτα και ξύπνησα για άγνωστο δεν θυμαμαι λογο και βλεπω ενα μικρο παιδι με λευκή όψη. Σαν αγγελούδι όμορφο.Και έπειτα εξαφανίστηκε. Το περίεργο ειναι οτι αν και μικρος μου εχει μεινει αυτη η σκηνή και ενα ακομα οτι δεν φοβήθηκα. Πιστευω οτι οταν ειμαστε μικροί εχουμε αγνές ψυχές και ισως έρχονται άγγελοι δίπλα μας και μας προστατεύουν. Εχει τύχει σε καποιον απο εσας αυτο???

[ΡίταΜ]

Και ακομη μια φορα που το ειδα μπροστα μου.. δεν θα το ξεχασω ποτε.. ηταν 1 το βραδυ και σχολασα απο την δουλειά μου.. είχα μηχανακι και για να παω σπιτι περνουσα απο ενα μερος χωρις σπιτια.. ερημια.. σε μια αποσταση 100μ.ειδα μια γιαγια να καθεται στο κράσπεδο στην ακρη του δρομου και να κοιταει στα χωραφια.. φορουσε μαυρα ρουχα και μαντηλι.. οταν την πλησιασα αρκετα γυρισε και με κοιταξε και ειδα πως ηταν η γιαγια της παιδικης μου φιλης που επασχε απο ανοια και εφευγε το βραδυ απο το σπιτι και την ψαχνανε.. αφου κοιταχτηκαμε και την προσπερασα σκεφτηκα να παω να πω του γιου της που ειναι για να παει να την μαζεψει.. ομως με το που απομακρυνθηκα λιγο θυμηθηκα πως πριν 2 μηνες η γιαγια ειχε πεθανει.. δεν κοιταξα πισω εφτασα σπιτι πιο γρηγορα απο οτι θα εφτανε η Δαλακα....χαχα..ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΟΜΩΣ ΣΙΓΟΥΡΑ!
weirdo βαλε οποια απο τις 2 ιστοριες μου θελεις (αν σαρεσει καποια)..thanks!!!

[aleksandramp]

Έχω κ εγώ μια παράξενη ιστορία απο το σπίτι που νοικιαζα πρίν έναν χρόνο ..
Την ημέρα των γενεθλίων μου, μόλις είχα γυρίσει σπίτι και τραβούσα κάποιες φωτογραφίες, παρατήρησα ότι σε μια απο τις φωτογραφίες μου υπήρχε μια σκιά σαν ανθρώπινη μορφή από καπνό . Η μορφή έμοιαζε σαν παππούς με μουστάκι και καραφλίτσα . Το παράξενο στην όλη ιστορία είναι ότι όταν πήγε το αγόρι μου στην διαχειρίστρα να πληρώσει τα κοινόχρηστα, αυτός της διηγήθηκε πάνω κάτω τι είχε γίνει και της έδειξε την φωτογραφία.. αυτή άσπρισε σαν το πανί και του είπε ότι μοιάζει πολύ με τον παππού που είχε πεθάνει λίγους μήνες πρίν νοικιάσουμε εμείς το σπίτι στον ύπνο του . Να σημειώσω επίσης ότι όταν είχα πάει να δώ το σπίτι πρίν το νοικιάσω είχα γνωρίσει μια γιαγιούλα την οποία έμαθα αργότερα ότι η πολυκατοικία μάζεψε υπογραφές για να την διώξουν, επειδή ξυπνούσε το βράδυ και έκανε φασαρίες, όπως, έβγαινε στο μπαλκόνι και χτυπούσε τα κάγκελα, έβαζε φουλ την μουσική, τραγουδούσε, μιλούσε δυνατά μόνη της κλπ . Εκείνες τις μέρες εβλεπα παπού στον δρόμο με μουστάκι και καραφλίτσα και νόμιζα ότι όλοι έμοιαζαν με την φιγούρα αυτή . Ώσπου μια μέρα το πρωί, χτυπάει η πόρτα και βλέπω απο το ματάκι της πόρτας έναν παπού με καραφλίτσα και μουστάκι και λέω Παναγία μου αυτός είναι .. τρέχω λοιπόν στο μπαλκόνι και αρχίζω να παίρνω τηλέφωνα τους γονείς μου και το αγόρι μου και να προσπαθώ να τους εξηγήσω τι γίνεται .. στο μεταξύ βλέπων πάνω απο το μπαλκόνι ότι ο παππούς έχει κατέβει και κατευθύνεται στο απέναντι μαγαζί για μερικά λεπτά και μετά φεύγει . Κατεβαίνω και εγώ μετά απο λίγο κατατρομαγμενη και ρωτάω τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού τι έγινε γιατί μου χτυπούσε την πόρτα .. και μου λέει ο άνθρωπος ότι ήθελε να μου αφήσει ένα χαρτί επειδή είχε χαλάσει το ρολόι του νερού .. προφανώς και με πέρασε για τρελή ο άνθρωπος αφού προσπαθούσα να του εξηγήσω τι είχε συμβεί πριν απο μερικούς μήνες, χωρίς να έχω πολύ μπαταρία στο κινητό μου με αποτέλεσμα να έχει μειωθεί ο φωτισμός της οθόνης εγώ προσπαθούσα να του δείξω την φωτογραφία.. Σίγουρα με πέρασε για σαλεμένη

[VaggelisIosifidis]

Η μουσική από πίσω είναι ανατριχιαστική, ιδανική για το storytime. Μου είχε λείψει :)

[PAPAKWSTASG]

Φέτος το καλοκαίρι με κάτι φίλους, θέλοντας και μη δοκιμάσαμε να έρθουμε σε επαφή με κάποιο πνεύμα μέσο του πίνακα ouija με έναν αυτοσχέδιο πίνακα που είχαμε φτιάξει από χαρτί. Τις πρώτες φορές δεν συνέβη κάτι το σοβαρό. Ένα βράδυ οι φίλοι μου κατάφεραν να με πείσουν να ξανα "παίξουμε", μαζευτήκαμε λοιπόν σε ένα σχετικά ερημομένο μέρος, και ξεκινήσαμε να "παίζουμε". Άρχισα εγώ με την κλασική ερώτηση αν υπάρχει κάποιο πνεύμα κοντά μας, άμεσος μετά την ερώτηση ο δέκτης πάει στο "ναι", μετά από αυτό συνεχίζω με την ερώτηση "Πώς σε λένε" και ξαφνικά ο δέκτης πάει στα γράμματα Zozo. (εκείνη την στιγμή πανικοβληθείκαμε, διότι είχαμε διαβάσει πως είναι το ποιό επικίνδυνο πνεύμα την ικανότητα να μπορεί να στοιχειώσει τον χώρο όπου γίνεται η επίκληση κ αλλα)
Έπειτα προχώρησα σε κάποια άλλη ερώτηση, πριν καν όμως κάνω ερώτηση ο δέκτης πήγε με σχετικά γρήγορο ρυθμό στο "good bye."
Τρομαγμένοι τα παρατηρήσαμε όλα και τραπήκαμε σε φυγή, μετά από λίγα λεπτά ένας από τους φίλους μου ήθελε να γυρίσει πίσω για να ξανα δοκιμάσει για άλλη μια φορά. Προσπάθησα να του αλλάξω γνώμη λέγοντας του για την επικινδυνότητα του θέματος αλλά μάταια.. Έτσι πήγαμε ξανά χωρίς αυτή την φορά να πάρω μέρος στην επίκληση. (Εκεί άρχισαν όλα) Εμφανίστηκε ξανα το όνομα zozo και εκεί ο δέκτης άρχισε να "τρελαίνεται", βγάζοντας τις λέξεις "die" "blood" "satan" και άλλες.
Έτσι, αρχίσαμε να του κάνουμε ερωτήσεις πάνω στις λέξεις που μας εμφάνισε, όπως πχ "αν θέλει να πεθάνουμε", "αν θέλει αίμα" και αν είναι κοντά μάς ο σατανάς με αποτέλεσμα να απαντά θετικά στις ερωτήσεις. Και ίσως το ποιό ανεξήγητο από όλα, άρχισε να βγάζει τα ονοματεπώνυμα μάς όπως και τις χρονολογίες γέννησης μας. Εκεί ήταν που αρχίσαμε να το "χάνουμε" τελείως, ετσι θέλοντας να διακόψουμε την "συζήτηση" προσπάθησαμε επανειλημμένα να του ζητάμε να αποχωρήσει με αποτέλεσμα ο δέκτης να πηγαίνει στο "Όχι" για πολλές φορές(Επίσης είχα διαβάσει ότι συνήθως δεν θέλει να αποχωρήσει), μέχρι που μετά από πολύ ώρα επιτέλους μετακινήθηκε στο "good bye."

[balanarsatan]

Ωραιος ρε Wirde..Χαιρομαι που τα εξηγεις σωστα ρε φιλε και καταλαβαινεις πως πολλα μπορει να ειναι και παιχνιδια του μυαλου (που κατ’εμε επεισης γαμαει, το να κεντριζεις το μυαλο σου ωστε να το ζησεις αυτο που γινεται).

[faniss]

Συγχαρητήρια για το κανάλι.θα ήταν εφικτό να γίνει ένα βιντεο για τους αλαφροισκιωτους; καθώς και ένα άλλο για τον Έντγκαρ Άλαν Πόε;
Ευχαριστώ

[billskg]

Λοιπον... Το καλοκαιρι που περασε ημασταν σε μια ταβερνα και τρωγαμε με τους δικους μου. Δεν ειχε πολυ κοσμο εκεινη την ωρα και καθομασταν σε ενα σχετικα απομονωμενο τραπεζι σε σχεση με τους υπολοιπους πελατες. Καποια στιγμη οπως τρωγαμε, ενιωσα ενα δυνατο σκουντηγμα στην πλατη μου. Αμεσως τιναχτηκα να δω ποιος με σκουντηξε μα δεν ηταν κανεις απο πισω. Οι γονεις μου με κοιτουν παραξενεμενοι. Μετα απο λιγη ωρα, ακουω ακριβως πισω απο το αυτι μου ενα δυνατο τσουκγρισμα ποτηριων, ωστοσο πισω μας δεν καθοταν κανενας ουτε περναγε ο σερβιτορος. Αυτη τη θεωρω ως την πρωτη μου μεταφυσικη εμπειρια στη ζωη μου και απο τοτε εχει αλλαξει ριζικα η εκτιμηση μου για ορισμενα πραγματα οπως το μεταφυσικο.

[dimitrisstam]

Έχω να πω κι εγώ δύο ΑΛΗΘΙΝΕΣ ιστορίες είναι μικρές αλλά θα της πω:Το 1985 ο πατέρας μου έζησε αυτή την εμπειρία όταν ήταν 19 ετών. Είχε πάει στο χωράφι των γονιών του μέρα μεσημέρι και ξαφνικά είδε στον ουρανό ένα στρογγυλό άσπρο πράγμα σαν δίσκος που έλαμπε στον ήλιο τρόμαξε και έφυγε καθώς δεν γνώριζε τι ήταν. Η επόμενη ιστορία μου την αφηγηθηκε η γιαγιά μου κι έχει να κάνει ως εξής :Όταν ήταν μικρή καθόταν με τον πατέρα της στο καφενείο του χωριού βράδυ. Ξαφνικά είδαν να περπατάει μπροστά τους ένα πράγμα μικρό που εμοιαζε με σκαντζόχοιρο. Οταν ο πατέρας της άναψε το τσακμακι του για να βάλει φωτιά στο τσιγάρο του εκείνο έσκασε σαν μπαλόνι μπροστά τους και εξαφανίστηκε.

[ManosErikosKlapsakis]

-Μεγάλε, όταν ήμουν 4-5 χρονών ζούσα στο παλιό μας σπίτι. Εκεί το δωμάτιο μου δεν είχε παράθυρο, παρά μόνο έναν φεγγίτη που συνδεόταν με το υπνοδωμάτιο των γωνιών μου. Μια μέρα λοιπόν είδα φως από εκεί και άκουσα μια φωνή να λέει "Μανώλη" ήταν απαλή φωνή αλλά με ξάφνιασε/τρόμαξε. Έτρεξα αμέσως στο δωμάτιο των γωνιών μου μήπως ήταν η μάνα μου, αλλά δεν είδα κανέναν. Σε αυτό το σημείο τα έκανα πάνω μου και έτρεξα στην κουζίνα. Εκεί ήταν οι γονείς μου και όταν τους ρώτησα αν πήγανε στο δωμάτιο μου είπαν όχι, ρώτησα αν με φωνάξανε και πάλι όχι! Εντωμεταξύ, (αν θυμάμαι καλά), η πόρτα του δωματίου μου ήταν μισάνοιχτη, οπότε αν προσπάθησαν να μου κάνουν πλάκα, (απίθανο για τους γονείς μου), θα έβλεπα έστω μια σκιά!
-Ένα ακόμα για το οποίο δεν είμαι 100% σίγουρος, ήταν πριν 2-3 χρόνια στο σπίτι που έμενα για τις σπουδές μου. Ένα βράδυ ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και ή λίγο πριν ξυπνήσω ή λίγο αφού ξύπνησα, είδα μια σκιά με μορφή γυναίκας, με πραγματικά μακριά νύχια σαν να προσπαθεί να με σφίξει με αυτά. Πάγωσα από τον φόβο μου. Το μόνο που σκεφτικά ήταν η κοπέλα μου, (πρώην πλέον). Χάθηκε μετά η σκιά...
-Για το 1ο μπορεί να ήμουν μικρός αλλά είμαι 100% σίγουρος για το τι είδα και τι άκουσα... Τώρα για το 2ο δεν μπορώ να το καταλάβω γιατί ήμουν ανάμεσα ύπνου ξύπνιου + ότι έχω ακούσει πολλές ιστορίες και έχω δει πολλά θρίλερ, οπότε επηρεάζεσαι απ' αυτά! Εσύ weirdo τι πιστεύεις;

[scorpionss]

σε ενα σπιτι ειμασταν 5 ατομα στο σπιτι δεν εχει ρευμα λογο που ηταν απομακρυσμενο [ευκαρπια πισω απο το τιταν ] πηγαμε για να κατσουμε μια βραδια με κερια καποια στιγμη κατα τις 3 τα ξημερωματα ακουμε το μηχανακι του ενος παιδιου της παρεας να ερχεται και το παιδι να φωναζει βοηθεια ολο το σκηνικο γινεται αφου το παιδι ειναι διπλα μας το μηχανακι μεσα στην αυλη του σπιτιου ειμασταν 25 χρονον εχουμε πατησει τα 40 και δεν εχουμε ξαναπαει εκει

[th.giantsios]

Έχω και εγώ μια ιστορί δεν την θυμάμαι και πολλή καλά διότι πέρασαν 4 χρόνια και πιστεύω δεν μου συνέβη στην πραγματικότητα και ότι όλα ήταν στο μυαλο μου.
Η ιστορία είχε γίνει πριν 4 χρόνια .Ήταν φθινόπωρο και τότε σκοτείνιαζε ποιο νωρίς από το καλοκαίρι και εκείνες τις ημέρες στο χωριό μου οι μεγαλύτεροι μας έλεγαν μια ιστορία για ένα ακέφαλο άλογο .Εγώ και οι παρέα μου μεταξύ μας λέγαμε ότι δεν τα πιστεύουμε και τέτοια αλλά και πάλι φοβομασταν.
Ένα βράδυ καθως ήμουν στον δρόμο για το σπίτι μου από το φροντιστήριο πίσω μου άκουγα βήματα, γύρισα κοίταξα δεν ήταν τίποτα και από τον φόβο μου άρχισα να τρέχω αλλά όσο ποιο πολύ έτρεχα τόσο ποιο γρήγορα ακουγόταν τα βήματα από ένα άλογο, έτρεξα μπήκα στο σπίτι μου και όπως κάθε φυσιολογική μάνα μου λέει Πάνε άφησε την τσάντα στο δωμάτιο σου . Το δωμάτιο μου ήταν στην άκρη του σπιτιού και είχε ένα παράθυρο που ήταν στην μεριά του δρόμου .Το παράθυρο ήταν ανοιχτό για να αερίζεται ο χώρος και μόλις μπήκα άκουγα πάλι τα βήματα από άλογο έξω από το σπίτι, κοιτάω έξω και δεν βλέπω τπτ αλλά σιγά σιγά τα βήματα ακουγόταν σαν να αποκακρυνοταν μέχρι που δεν τα άκουγα πλέον και συνέχισα την ζωή μου . Τέλος . Πιστεύω να σας άρεσε η ιστορία μου και ξέρω ότι δεν θα την πίστεψετε όπως κι εγώ που πιστεύω ότι ολα τα δημιούργησε το μυαλό μου γιατί φοβόμουν από τις ιστορίες τον μεγαλύτερον παιδιών.

[baggelis]

{ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ}
Είμαι 32 χρονών τώρα, για την ιστορία που θα σας πω τότε ήμουν 14 χρονών παιδάκι.Είμαι από ένα μικρό χωριό των Ιωαννίνων.Σχετικά ασήμαντο χωριουδάκι με μόνιμους κάτοικους 13 μαζί με εμένα.Σε εκείνη την εποχή λοιπόν στο χωριό μας σχεδόν όλοι οι χωριανοί είχαν πρόβατα, και τα βγάζανε για βοσκή νωρίς το πρωί και αργά το βράδυ.Ένας χωριανός μου λοιπόν που τον λέγανε Λάκη, πήγαινε τα πρόβατά του για βοσκή το βράδυ σε κάτι λακκώματα όπου είχε εκεί το χωράφι του.Κάθε βράδυ γυρνούσε σπίτι του μια ώρα μετά τα μεσάνυχτα.Εκτός από ένα βράδυ...Ο κύριος Λάκης ήταν ένας φυσιολογικός άνθρωπος.Δεν είχε προβλήματα υγείας πέραν του ότι τον πονούσε η μέση του καμιά φορά από την κούραση.Ήταν 58 χρονών τότε.Από γενιά σε γενιά είχαν περάσει ιστορίες για πνεύματα που βρισκόταν στην περιοχή αλλά ποιος πίστευε σε τέτοιες ιστορίες τότε; Όλοι λέγανε ότι είναι απλά ιστορίες χωρίς ίχνος αλήθειας.Μάλιστα μια ιστορία από αυτές έλεγε πως αν ακούσεις ποτέ κλαρίνα, πανηγύρι και φωνές μετά τα μεσάνυχτα πρέπει να μην δώσεις καμία σημασία.Να κάνεις πως δεν ακούς και να πεις από μέσα σου το πάτερ ημών 3 φορές.Μπούρδες, σωστά;;;Ο κύριος Λάκης έβγαλε τα πρόβατά του ένα ακόμα βράδυ στα λακκώματα για να βοσκήσουν.Η ώρα περνούσε και ο Κύριος Λάκης δεν είχε γυρίσει ακόμα.Η γυναίκα του κυρίου Λάκη, Ελευθερία, άρχισε να χτυπάει στα σπίτια του χωριού για βοήθεια να πάμε να τον βρούμε.Χτύπησε τότε και το δικό μας σπίτι.Ο φόβος της και η ανησυχία της ήταν ζωγραφισμένα στα μάτια της.Ζήτησε από τον παππού μου βοήθεια.Και προσφέρθηκα να βοηθήσω και εγώ στην αναζήτηση αλλά η γιαγιά μου με κράτησε στο σπίτι με το ζόρι ακόμα και ας έλεγε ο παππούς ότι θα με προσέχει εκείνος.Φύγανε από το σπίτι ο παππούς μου και η κυρία Ελευθερία και μετά από λίγο το έσκασα και εγώ και ακολούθησα τον παππού μου.Ήταν περίπου 3 τα ξημερώματα. 6 χωριανοί μαζί περπατούσαμε σε άβατο δρόμο φωνάζοντας ΛΑΚΗΗΗ καθώς πλησιάζαμε στα λακκώματα που είχε το χωράφι του και βοσκούσε τα πρόβατα.ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΜΕ, ακούσαμε σε κάποια στιγμή και πήγαμε τρέχοντας να δούμε.Ο κύριος Λάκης ήταν ξαπλωμένος σε ανορθόδοξη στάση κάτω από μια καρυδιά γεμάτος μελανιές.Τα πρόβατα πουθενά.Ο κύριος Λάκης παραμιλούσε κλαίγοντας:
-Αφήστε με σας παρακαλώ, πονάω.
-Μην με χτυπάτε σας παρακαλώ
-ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑ
Η κυρία ελευθερία τον χάιδευε στο κεφάλι και έκλεγε μαζί του ενώ τον ρωτούσε τι έπαθε.Ο παππούς μου με πήρε παραπέρα να μην τον βλέπω.Άκουσα τους χωριανούς να λένε να τον πάρουμε γκοτσα (σημαίνει αγκαλιά στον ωμο) μέχρι το χωριό.Και έτσι έγινε.Ο κύριος Λάκης σε όλη την διαδρομή εκλιπαρούσε για βοήθεια και έλεγε συνέχεια δεν ακούω-δεν ακούω.
Μετά από πολύ προσπάθεια γυρίσαμε στο σπίτι του.Ο κύριος Λάκης είχε πάθει σοκ και συνέχεια έλεγε βοηθήστε με, δεν ακούω.Αφού ήρθε ο γιατρός του χωριού να τον εξετάσει, διαπίστωσε πολλαπλά κατάγματα στο κρανίο, στον θώρακα, την πλάτη, στα χέρια και στα πόδια, όπως και επίσης ότι ίσως έχασε την ακοή του, αλλά ο γιατρός έλεγε πως ίσως είναι από το σοκ.Τον πήγανε νοσοκομείο και επέστρεψε μετά από 3 ημέρες στο χωριό.Όλοι οι χωριανοί μαζευτήκαμε σπίτι του να τον δούμε.Τελικά ήταν γεγονός.Ο κύριος Λάκης είχε ξυλοκοπηθεί και έχασε την ακοή του.'Οταν τον ρωτήσαμε τι συνέβη εκείνο το βράδυ, η κυρία Ελευθερία διέκοψε και είπε ότι μάλλον τον χτύπησαν αλβανοί αλλά αυτός έλεγε κάτι βλακείες για φαντάσματα και πνεύματα.
Ο κύριος Λάκης διηγήθηκε τα εξής:
-Πήγα στον κάμπο να βοσκήσω τα πρόβατα και με πήρε ο ύπνος κάτω από ένα δέντρο.Σε μια στιγμή άκουσα κλαρίνα, σαν είχε πανηγύρι.Άκουσα κόσμο να λέει όοοπααα.Ο ήχος ερχοντανε όλο και πιο κοντά και άρχισα να φοβάμαι.Τα πρόβατα άρχισαν να τρέχουν μακριά, Σηκώθηκα στον κώλο και φώναξα ποιος είναι εκεί.Τα κλαρίνα σταμάτησαν, το ιδιο και οι φωνές.Ησυχία για λιγα δευτερόλεπτα και ακούω ξαφνικά να φωνάζουν το όνομά μου.
-ΛΑΚΗ; μας ακούς ε;
Η φωνή ήταν τόσο παράξενη που ανατρίχιασα και άρχισα να φωνάζω βοήθεια.Τότε ήταν η τελευταία φορά που άκουσα τον εαυτό μου.Ένιωσα μια μεγάλη ζαλάδα και τα αυτιά μου άρχισαν να πονάνε πολύ δυνατά.Έκλεισα τα μάτια από τον πόνο.Άκουσα γέλια ακριβώς δίπλα μου που χανόταν λίγο λιγο.Άνοιξα τα μάτια μου να δω τι συμβάινει και δεν είδα κανέναν.Μετά σιωπή, Τίποτα δεν άκουγα.Τότε ήταν που ένιωσα πολύ δυνατά χτυπήματα σε όλο μου το κορμί.Λες και ημουν μπάλα.Τόσο αδύναμος να αντισταθώ.Βρέθηκα στον αέρα σε κάποια στιγμή.Όπως πετάμε τα μωρά στον αέρα και τα πιάνουμε.Όμως δεν με πιάσανε.Έπεσα κάτω και το σώμα μου ένιωθα σαν να με αγκάλιασαν τόσο δυνατά που τα κόκαλα μου ένιωσα να σπάνε.Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο.Μόνο ότι ήμουν στο νοσοκομείο και πονούσα φρικτά.-
Αυτά τα άκουσα ο ίδιος και δεν είναι λόγια άλλων.Φυσικά πολλοί δεν τον πίστεψαν το κύριο Λάκη, ακόμα και μέχρι το 2009 που απεβίωσε, δεν είχε επανέλθει η ακοή του.
Το όνομά μου είναι Βαγγέλης.Και αυτή ήταν η πραγματική μου ιστορία χωρίς σάλτσες και μπούρδες.

[fotinir]

Στο δικό μου χωριό υπήρχε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι ενός γέρου που έπινε και βίαζε κορίτσια. Πρώτων ότι ο γέρος πέθανε κάτω από περίεργες συνθήκες σε μια κακοκαιρία και δεύτερων δίπλα στο σπίτι του υπήρχε ένα πηγάδι το οποίο το είχε κλειστό με λουκέτο (αρκετά. περίεργο) . Πριν λίγα χρονια 3-4 όπως τα ξέρω εγώ ένα καλοκαίρι ένας εργάτης γύριζε βράδυ από τα χωράφια ( εμείς εδώ είμαστε αγροτική περιοχή) είπε πως είδε στο συγκεκριμένο σημείο ένα κορίτσι με άσπρο φόρεμα να κατευθυνετε προς το σπίτι και μπήκε μέσα.Όπως μας το περιέγραψε Ο εργάτης μας το κορίτσι δεν πάταγε στο έδαφος.
Μέσα στην βδομάδα και άλλοι άνθρωποι που πέρναγαν από αυτό το σπίτι κυρίως βράδυ μεσάνυχτα έβλεπαν την ίδια φιγούρα.Τα πράγματα πήγαν μέχρι την αστυνομία που ήρθε να ελέγξει αν εκεί έμενε κάποια άστεγη, το μόνο που βρήκε η αστυνομία ήταν παλιά μπουκάλια από ποτά και ότι άλλο είχε αφήσει Ο γέρος στο σπίτι . Μετά από αυτό το περιστατικό κανείς δεν ξανα είδε την μορφή αυτή .Απο τι φαίνεται Ο γέρος πρέπει να είχε σκοτώσει κάποια κοπέλα που δεν έχει βρεθεί ακόμα. Μέχρι και σήμερα δεν έχει εμφανιστεί τίποτα άλλο περίεργο το μόνο που μου τραβάει την περιέργεια είναι ότι ούτε τα ζώα δεν πάνε εκεί για να κρυφτούν ή να μείνουν (εννοώ τα αδέσποτα της περιοχής) .Αν κάποιος περάσει και δει αυτό το σπίτι θα νιώσει ότι κάτι δεν πάει καλά εκεί μέσα ! Και το ίδιο νιώθω και εγώ

[TheAmomfaretos]

Τι να πει κανείς και εγώ έζησα μαζί με φίλο φαντάρο στην Σύμη ένα τραυματικό επεισόδιο το 2008 και το λένε μέχρι σήμερα ειμασταν σκοποί μακριά στο φυλάκιο και 4 φαντάροι κοιμόντουσαν ώρα 2 το βράδυ τα μεσάνυχτα εμείς ήδη 7 μέρες εκεί την είχαμε καταβρει γαλήνη πραγματική ησυχία απλά καθόμασταν έξω από το φυλάκιο δίπλα σε δέντρο δεν ακούγαμε γενικά τίποτα παρά τα λιγοστά ροχαλητα των άλλων 4 φαντάρων όπως καθόμασταν αραχτοί και ήρεμοι ξαφνικά σε μια μακρινή απόσταση προς το δάσος ακούσαμε κίνηση με χοντρά βαριά βήματα εκεί χεστηκαμε και ανατριχιασαμε και σηκωνόμαστε ο άλλος φαντάρος βγάζει το φακό και το ανοίγει προς τα εκεί και φωτίζει σταματάει για λίγο τα βήματα για κάποια δευτερα και ξαφνικά αργά αργά τα βήματα πλησιάσαμε σε εμάς μαζί με ένα μουγκριτο αλλά όχι κλασσικού ζώου δεν θα το κρύψω αλλά το μουγκριτο ήταν τόσο δυνατό που ξύπνησε τους άλλους φαντάρους χεσμενοι όλοι μαζί δεν ξέραμε πραγματικά τι να κάνουμε σε τέτοια περίσταση αν έπρεπε να πυροβολησουμε και αν ήταν σωστό το μόνο που κάναμε ήταν να σηκώσουμε όλοι πέτρες από κάτω και να φωνάζουμε νευρικά με μπινελικια προς το μέρος και Ξαφνικά είδαμε ένα μαύρο πράγμα με μαλλιά στα 4 έτσι τουλάχιστον φαινόταν μουγκριζε και έτρεχε να φύγει ο ένας χέστηκα τόσο που πήγε να ξυπνήσει τον αξιωματικό υπηρεσίας ο οποίος μετά μαζί με άλλους φαντάρους έκανε με την Καναδέζα περίπολο μπας και το βρει τώρα λέγανε ένα σωρό μαλακίες την επόμενη μέρα μέχρι και για μεγαλοποδαρο στην Σύμη? Η αρκούδα σε ένα νησάκι μια κλανιά μόνο κατσίκες έχει και δεν είχε ξανά αναφερει κανείς τίποτα ήταν σε όγκο αρκούδας με μαλλιά τώρα το γράφω και γελάω αλλά τότε ότι και να λεμε βλέπαμε Εφιαλτες και δεν ξέρω τι θα γινόταν άμα δεν κάναμε τίποτα και απλά είχαμε παγώσει ακίνητοι τι πραγματικά θα βιώναμε ..ξέρω και εγώ μαζί σας μακάρι να είχα πάρει κάτι και να πω πως ήταν ψευδαίσθηση αλλά εκεί στον στρατό με αυτά που τρώγαμε εκείνη την περίοδο ήσουν όχι μόνο νηφάλιος αλλά και υπερβολικά στην τσίτα μέχρι σήμερα λέμε τι στα κομμάτια ήταν αυτό και δεν το έχει ξαναδεί κάνεις η να το αναφέρει από τότε δεν έχω ξανακάνει επίσκεψη στο νησί οχι γι'αυτό το λόγο απλά δεν έτυχε. αυτά

[christosgeorg]

Θα σας πω και εγώ μια ιστορία που μου την έχει πει ο πατέρας μου...στο χωριό μου Χρυσοχώραφα Σερρών... λένε ότι όταν θα πηγαίνεις το βράδυ να κατουρήσεις κάπου έξω στον κάμπο (ισχύει για τους άντρες περισσότερο) να φτύνεις κάτω την γη πρώτα...ένας άντρας κάποτε γύρισε στο χωριό με παραμορφωμένο πρόσωπο είχε πάει και στον Άγιο Παϊσίο...τι έπαθες πως το έπαθες αυτό ρωτούσαν όλοι...είπε αυτός...ένα βράδυ γυρνούσε από βόλτα με το αυτοκίνητο...ε και κατουριοταν...σταματαει δίπλα σε ένα σκοτεινό χωράφι και πάει να κατουρισει...δεν εφτυσε όμως πριν το κάνει όπως έλεγαν στο χωριό μου(φημολογείται ότι στο ύπαιθρο κάθονται κάτω οι καλικάντζαροι και τρώνε... στήνουν γλέντια....εάν δεν φτύσεις δλδ για να τους διώξεις νευριάζουν....και έτσι που λέτε...μόλις τελείωσε την ανάγκη του...με πλησίασε πολύ απότομα λέει ένας ψηλός μαύρος άνδρας και με πάτησε ένα δυνατό χαστούκι....τόσο δυνατό που παραμορφώθηκε το πρόσωπο του

[dimitrismpatsilis]

Ζουσα παραλιση υπνου καθε μερα και καπος το ηχα συνιθησει αλλα μια φορα ενιοσα εναν παρα πολυ δινατο πονο στο ζβερκο και στη πλατη, οταν ξυπνισα ηχα ενα κοκινο σιμαδι στο σβερκο και η μπλουζα μ ηχε ματοσει απο την μεγαλη γρατζουνια στη πλατη, επησις παραξενα πραγματα συνεβεναν για την υπολιπη ημερα π.χ.τρεμοπαιζανε τα φοτα και η τηλεοραση ανιγοκλισε 2-3 φορες

[kosts]

πιτσιρικαρια ημασταν και γιροφεναμε στην περιοχη θυμαμαι σε ενα χωριο της ροδου αλλοι για διακοπες αλλοι εμεναν εκει καποια στιγμη περασαμε και απο ενα γεφυρι αυτοι που μενουν μας αφηγηθηκαν μια ιστορια για καποιον αγιο η αγιους δεν θυμάμαι ακριβώς και αρχισαμε να αμφισβητούμε να κοροιδευουμε με και να γελαμε τοτε ακουσαμε μια φωνη περιεργη κατι να λεει μεσα απο το βαθος που πηγαινε ο ποταμος ήταν πολύ δύσκολο να είναι κάποιοσ εκεί για τι ήταν σχεδόν κρεμος ετσι ημασταν 6-7 ατομα και φυγαμε απο εκει τρεχοντας ολοι μαζι αυτό έγινε το απογευμα την αλλη μερα το μεσημερι ημασταν σενα σχολιο στην ιδια περιοχη ειχε βγει και ο ηλιος τωρα και ειχαμε ξεθαρρεψει ειχαμε αρχισει να αμφισβητούμε παλι το χθεσινο φευγοντασ υπαρχει μια μικρη τουαλετα ηταν πολυ σκοτεινη δεν μπορουσες να δεις μεσα αφου ρωτήσαμε αν ηταν καποιος μεσα αρχισαμε να κανουμε κοντρα ποιανου η πέτρα θα κανει πιο πολλες αναπήδησης το μεγιστο ηταν 3 η 4 καποια στιγμη καποια απο τις πετρες συνεχισε να χτυπα ειχαμε ανατριχιαζει και βλέπετε ο ενας τον αλλο αμιλητη να συνεχίζει πετρα να χτυπα κοντα στα 5 λεπτα μονιτης ετσι αν και μεσημερι φυγαμε τρεχοντας το βραδυ εκεινο θυμάμαι δεν μπορούμε να κοιμηθουμε. ( συγνωμη αν σας κουρασα με τις λεπτομερειες )