filmov
tv
Θανάσης Παπακωνσταντίνου-Σαμπάχ,''Θέατρο Δάσους 11/6/14''

Показать описание
Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014
''Θέατρο Δάσους'',Θεσσαλονίκη
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου επιστρέφει στο ''θέατρο Δάσους''
μετά απο χρόνια για την δεύτερη καλοκαιρίνη του εμφάνιση
για το 2014 μετα απο ένα δημιουργικό χειμώνα με νέα τραγούδια!
Μαζί του :
Ματούλα Ζαμάνη: Τραγούδι
Δημήτρης Μυστακίδης: Κιθάρα, λαούτο
Κωστής Χριστοδούλου: Πλήκτρα
Κώστας Παντέλης: Ηλεκτρική κιθάρα
Σωτήρης Ντούβας: Τύμπανα
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος: Τρομπέτα, φλικόρνο
Χρυσόστομος Μπουκάλης: Μπάσο
Γιάννης Αντωνιάδης: Κλαρίνο
Αλέξανδρος Κτιστάκης: Τραγούδι
Ηχοληψία: Μάκης Πελοπίδας, Κλεάνθης Καραπιπέρης
Φωτισμοί: Χρήστος Λαζαρίδης, Βασίλης Πουφτής
Σαμπάχ
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πότε αλύγιστος και πότε χάρτινος
από τα θαύματα του κόσμου εξαντλημένος.
Νότες ανήσυχες σκαλίζουν τα χωράφια μου
και κάθε άνοιξη φυτρώνουν venceremos.
Όσοι με γέλασαν, όσοι με κέρασαν
πικρό ποτήρι κι άχρηστους κανόνες,
θα ηττηθούν απ' ό,τι πιο αδύναμο
από τη χλόη που σκεπάζει ερειπιώνες.
Ψυχή αδάμαστη, θεριό ανήμερο,
το απολιθωμένο φως να σε λογχίσει
κι απ' το διάφανο το τραύμα το γλυκό
ένα σαμπάχ μακριά να φτερουγίσει.
''Θέατρο Δάσους'',Θεσσαλονίκη
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου επιστρέφει στο ''θέατρο Δάσους''
μετά απο χρόνια για την δεύτερη καλοκαιρίνη του εμφάνιση
για το 2014 μετα απο ένα δημιουργικό χειμώνα με νέα τραγούδια!
Μαζί του :
Ματούλα Ζαμάνη: Τραγούδι
Δημήτρης Μυστακίδης: Κιθάρα, λαούτο
Κωστής Χριστοδούλου: Πλήκτρα
Κώστας Παντέλης: Ηλεκτρική κιθάρα
Σωτήρης Ντούβας: Τύμπανα
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος: Τρομπέτα, φλικόρνο
Χρυσόστομος Μπουκάλης: Μπάσο
Γιάννης Αντωνιάδης: Κλαρίνο
Αλέξανδρος Κτιστάκης: Τραγούδι
Ηχοληψία: Μάκης Πελοπίδας, Κλεάνθης Καραπιπέρης
Φωτισμοί: Χρήστος Λαζαρίδης, Βασίλης Πουφτής
Σαμπάχ
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πότε αλύγιστος και πότε χάρτινος
από τα θαύματα του κόσμου εξαντλημένος.
Νότες ανήσυχες σκαλίζουν τα χωράφια μου
και κάθε άνοιξη φυτρώνουν venceremos.
Όσοι με γέλασαν, όσοι με κέρασαν
πικρό ποτήρι κι άχρηστους κανόνες,
θα ηττηθούν απ' ό,τι πιο αδύναμο
από τη χλόη που σκεπάζει ερειπιώνες.
Ψυχή αδάμαστη, θεριό ανήμερο,
το απολιθωμένο φως να σε λογχίσει
κι απ' το διάφανο το τραύμα το γλυκό
ένα σαμπάχ μακριά να φτερουγίσει.