filmov
tv
Κώδικας 7 X Koltsi - Είμαι ότι γράφω

Показать описание
Μουσική παραγωγή: 90's beats
Ηχογράφηση: Ο.Τ.Β Studio Records
Μίξη/Mastering: OldTownBoy
Στίχοι/Ερμηνεία: Κώδικας 7, Koltsi
Lyrics:
Κώδικας 7
Μάτια χαμηλα σκυφτά ,στα ίδια μέρη περπατάω
Κανείς τους δεν με νιώθει όταν γράφω και δεν σκαω
Υπάρχουν μέρες που δεν θέλω να μιλαω
Μέρες που σε μια κόλλα χαρτί παραμιλαω
Στο φως που βγάζει το φεγγάρι αυτής της νύχτας
Νύχτες που με ένιωσες και σου πα είσαι ξηγας
Άλλες που μου έδωσες το χέρι της ελπίδας
Αλλά τα πάντα βρίσκονται στο κεντημα της μοιρας
Η ώρα 2 παρα κατι κι έξω βρίσκομαι
Τα φώτα της πόλης πάντα με κάνουν να ζαλίζομαι
Ότι μας παίρνει η ζωή στο ραπ το βρίσκουμε
Γι αυτό και ελπίζουμε δεν μας λυγίζουνε
Η ζωή είναι δρόμος μου χαν πει
Για να τη νιώσεις πρέπει να σε νιώσει και αυτή
Πρόσεχε μη παρεκτραπεις γιατι το τίμημα βαρυ
Κι όποιος τη μέρα περπατάει την αλήθεια δεν έχει δει
Καθαρά τα βλέμματα μπροστά φιλίες
Εσφιγγα τους μυς οταν έπαιζαν φασαρίες
Λίγοι μου στάθηκαν στης ζωής τις κακουχιες
Γι αυτούς γράφω το βράδυ όταν έχω αυπνιες
Ρεφραίν
Βγαζουνε φωτιές τα μάτια μου όταν ραπαρω
Άκου με νιώθω κι αισθάνομαι απόψε υπάρχω
Βάζουμε ψυχή σε κάθε μας κομμάτι
Αδερφακο να θυμάσαι ειμ ότι γραφω(x2)
Koltsi
Γύρισα νύχτα αναζητώντας την χαμένη μου αγάπη
Πιο δυνατός έχοντας μπόλικες μαχαιριές στην πλάτη ναι
Είμαι ότι γράφω ότι γράφω στο χαρτί μου
Οι φίλοι μαζί μου και οι εχθροί μου γίνονται στάχτη
Ξέρω είναι δύσκολοι οι καιροί αλλά
Το παραμύθι δεν τους σώζει που πουλάν με το θα
Μουσική μου μάνα αλητρα σε έχω πλάι συντροφιά
Με κρατάς ζωντανό ακόμα μια βραδιά
Θέλω να γυρίσω στα παλια τα χρόνια
Που μούνα ελεύθερος και δεν ανησυχούσα για όλα
Που γυρνούσα στο σπίτι με ματωμένα τα πόδια
Σαν παιδί που τα Χριστούγεννα περίμενε δώρα
Τώρα αλλάξανε τα σχέδια μα έμεινε η καύλα
Όσο με αρρωστενει το μπουρδέλο άλλο τόσο μου δίνει ανάσα
Όταν κενταω κουπλεδαρες λένε κοίτα τον μπαγασα
Το κρατάω στα πάρκα βρώμικη του δρόμου ράτσα
Μωρό μου δεν θα στείλω απόψε γιατί δεν είμαι καλά
Θα μείνω μόνος μου κλεισμένος και απόψε στην φωλιά
Σήμερα γράφω το αντίδοτο αφήνω το φανκ
Έχω τις μαύρες μου και οι καύλες μου για ραπ την πόρτα μου χτυπαν
Ηχογράφηση: Ο.Τ.Β Studio Records
Μίξη/Mastering: OldTownBoy
Στίχοι/Ερμηνεία: Κώδικας 7, Koltsi
Lyrics:
Κώδικας 7
Μάτια χαμηλα σκυφτά ,στα ίδια μέρη περπατάω
Κανείς τους δεν με νιώθει όταν γράφω και δεν σκαω
Υπάρχουν μέρες που δεν θέλω να μιλαω
Μέρες που σε μια κόλλα χαρτί παραμιλαω
Στο φως που βγάζει το φεγγάρι αυτής της νύχτας
Νύχτες που με ένιωσες και σου πα είσαι ξηγας
Άλλες που μου έδωσες το χέρι της ελπίδας
Αλλά τα πάντα βρίσκονται στο κεντημα της μοιρας
Η ώρα 2 παρα κατι κι έξω βρίσκομαι
Τα φώτα της πόλης πάντα με κάνουν να ζαλίζομαι
Ότι μας παίρνει η ζωή στο ραπ το βρίσκουμε
Γι αυτό και ελπίζουμε δεν μας λυγίζουνε
Η ζωή είναι δρόμος μου χαν πει
Για να τη νιώσεις πρέπει να σε νιώσει και αυτή
Πρόσεχε μη παρεκτραπεις γιατι το τίμημα βαρυ
Κι όποιος τη μέρα περπατάει την αλήθεια δεν έχει δει
Καθαρά τα βλέμματα μπροστά φιλίες
Εσφιγγα τους μυς οταν έπαιζαν φασαρίες
Λίγοι μου στάθηκαν στης ζωής τις κακουχιες
Γι αυτούς γράφω το βράδυ όταν έχω αυπνιες
Ρεφραίν
Βγαζουνε φωτιές τα μάτια μου όταν ραπαρω
Άκου με νιώθω κι αισθάνομαι απόψε υπάρχω
Βάζουμε ψυχή σε κάθε μας κομμάτι
Αδερφακο να θυμάσαι ειμ ότι γραφω(x2)
Koltsi
Γύρισα νύχτα αναζητώντας την χαμένη μου αγάπη
Πιο δυνατός έχοντας μπόλικες μαχαιριές στην πλάτη ναι
Είμαι ότι γράφω ότι γράφω στο χαρτί μου
Οι φίλοι μαζί μου και οι εχθροί μου γίνονται στάχτη
Ξέρω είναι δύσκολοι οι καιροί αλλά
Το παραμύθι δεν τους σώζει που πουλάν με το θα
Μουσική μου μάνα αλητρα σε έχω πλάι συντροφιά
Με κρατάς ζωντανό ακόμα μια βραδιά
Θέλω να γυρίσω στα παλια τα χρόνια
Που μούνα ελεύθερος και δεν ανησυχούσα για όλα
Που γυρνούσα στο σπίτι με ματωμένα τα πόδια
Σαν παιδί που τα Χριστούγεννα περίμενε δώρα
Τώρα αλλάξανε τα σχέδια μα έμεινε η καύλα
Όσο με αρρωστενει το μπουρδέλο άλλο τόσο μου δίνει ανάσα
Όταν κενταω κουπλεδαρες λένε κοίτα τον μπαγασα
Το κρατάω στα πάρκα βρώμικη του δρόμου ράτσα
Μωρό μου δεν θα στείλω απόψε γιατί δεν είμαι καλά
Θα μείνω μόνος μου κλεισμένος και απόψε στην φωλιά
Σήμερα γράφω το αντίδοτο αφήνω το φανκ
Έχω τις μαύρες μου και οι καύλες μου για ραπ την πόρτα μου χτυπαν