Μαγεμένα Μονοπάτια

Mαγεμένα Μονοπάτια

Αντήχηση κόκκινων πρωϊνών στην όχθη της γλώσσας
η λέξη κοιμήθηκε αμέριμνη στον βυθό της λίμνης
εκεί, στο σμιλευμένο με όνειρα σώμα της νύχτας...
γέμισαν οι πεδιάδες με τα άλογα της μοίρας
τα μαγεμένα μονοπάτια της Κίρκης
τα απαρέμφατα που αναρριχήθηκαν στο μέτωπό μας
να δώσουν τα φρούτα τους στο στόμα μας την ώρα της λήθης
γίναν άνεμοι και λιόκλαρα στο καυτό μεσημέρι
νύμφες σαίτες πετάνε τον σκοπό μας στις κορυφές των κυμάτων...
τα χαλίκια στο χαλί του σκονισμένου ορίζοντα
σαν συλλαβές κυλάνε κάτω από τα πέλματά μας
φέρνουν την ώρα του θάμβους μέχρι την ρίζα των δέντρων
γεμίζουν τα αυλάκια με το κρασί του Ομήρου
ο Οδυσσέας απαγγέλει την Ωδή στην αλατισμένη γη
να αλυχτήσουν οι καρδιές με το αφρώδες όνομα της μέρας....

Αργύρης Καραβούλιας Συγγραφέας-Δημοσιογράφος-Ερευνητής
© 22.8.2016
Photos © by Argiris Karavoulias