Γιώργος Ρωμαίος, 19/12/2021: «Περιμένοντας την ελπίδα με τον δύσκολο τρόπο »

Ο Θεός ήδη από την Παλαιά Διαθήκη είχε υποσχεθεί μια καινούργια ελπίδα, τον Βλαστό που θα ξεπηδήσει από τη ρίζα στην ξερή γη (Ησ. 11:1, 53:2, Ζαχ. 6:12) και η υπόσχεση επαναλαμβάνεται στην Αποκάλυψη (Αποκ. 5:5). Κοινό για όλους τους ανθρώπους στη γη είναι η ελπίδα. Όλοι μας, ακόμα και στην έσχατη απελπισία, έχουμε κάποια κρυφή ελπίδα. Από το τίποτα (τη ρίζα) ο Θεός κάνει κάτι- μήπως το «κλαδί» είναι ο Χριστός; Έχουμε ανάγκη υπομονής (Ρωμ.8:24-25), μέσα από τη δυσκολία, την ντροπή, τις αναποδιές μαθαίνουμε να ελπίζουμε.

 Πόσο δύσκολο ήταν για τον Ιωσήφ να ξέρει ότι η έφηβη μνηστή του Μαριάμ ήταν έγκυος και για κείνη να εξηγεί κάτι που η ίδια δεν καταλάβαινε πολύ καλά; Και εμείς δύσκολα καταλαβαίνουμε πως ο Θεός διαλέγει δύσκολους τρόπους για να πραγματοποιεί το θέλημά του κι ίσως καθώς τον ακολουθούμε, οι καταστάσεις δυσκολεύουν περισσότερο, πχ, δεν υπήρχε τόπος στο πανδοχείο για να γεννηθεί ο Υιός του Θεού! Μην παραξενεύεσαι, καμία σου αμαρτία δεν έφερε τις αναποδιές που συναντάς. Ο Θεός επιτρέπει το αδύνατο στη ζωή σου για να μάθεις πως τίποτα δεν είναι αδύνατο σε κείνον και μέσα στις δυσκολίες ο Κύριος δοξάζεται. «Κρύψε» στην καρδιά σου το δώρο της παρουσίας του Θεού και θα γεννηθεί και θα μεγαλώσει η ελπίδα.

Πού είναι η ελπίδα σου όταν ο Θεός μοιάζει να σιωπά; Στις δυσκολίες αυξάνεται η πίστη, η ελπίδα δεν ζητά να ξέρει «πώς;», αλλά ξέρει «Ποιος». Η απογοήτευση ας γίνει για σένα πόρτα για την ελπίδα. Βάλε την ελπίδα σου στον Θεό (Εβρ.11:1). Ο Ιησούς Χριστός θα ξανάρθει και θα εξαλείψει κάθε δάκρυ μας, είναι η ζωντανή ελπίδα μας!