filmov
tv
28. Η Δικαίωση του Αγώνα.

Показать описание
Το επιστέγασμα μιας δεκαετούς προσπάθειας του ελληνισμού παρουσιάζεται στο 28ο βίντεο. Πρόκειται για το κλείσιμο της ιστορίας του Καποδίστρια αλλά και ολόκληρο το 18ο κεφάλαιο της 2ης ενότητας.
Το 28ο βίντεο ολοκληρώνει την δεύτερη περίοδο και την δεύτερη σεζόν του καναλιού. Σε αντίθεση με την ιστορία της Ε’, η ιστορία της ΣΤ είναι περισσότερο πυκνή και συνθέτη, απαιτώντας μεγαλύτερες παρεμβάσεις στην διδασκαλία εκτός και εάν ακολουθηθεί η πορεία του βιβλίου. Έτσι, το καλοκαίρι μου έφτασε μόνο για 28 βίντεο από τα περίπου 46 που είχα σχεδιάσει.
00:00 Εισαγωγή
00:20 Ιστορική Πηγή.
00:40 1) Το Θαύμα του Ναβαρίνου.
02:28 2) Ελληνική Ανεξαρτησία…άθελα!
04:05 3) Το τέλος ενός Μεγάλου Έλληνα.
05:39 4) Μια νέα χώρα για έναν αρχαίο λαό…
07:29 Τίτλοι τέλους.
Με το μάθημα αυτό ολοκληρώνεται η περίοδος της Επανάστασης. Θεωρώ ότι πρέπει να τονιστεί στα παιδιά πόσο κοντά έφτασε το όλο εγχείρημα στην καταστροφή.
Ποιος θα στοιχημάτιζε το 1821 ότι αυτή η απόμερη χερσόνησος , χωρίς πλούτο, υπανάπτυκτη και ασήμαντη για την Οθωμανικά αυτοκρατορία, θα κατάφερνε να γίνει το πρώτο κράτος μέσα από τα σπλάχνα της; Ότι μια χούφτα άνθρωποι θα τα έβαζαν με μια υπερδύναμη και θα κέρδιζαν;
Και όμως αυτό συνέβη. Όταν όμως το διδάσκουμε στην τάξη έχουμε την τάση να αποδίδουμε τον ηρωισμό και την επιτυχία περισσότερο από ότι την καταστροφή και την ήττα. Σαν να λέμε στους μαθητές ότι συνέβαινε η μια επιτυχία μετά την άλλη. Στα μαθήματα μου αυτά, φρόντισα να αποφύγω αυτό το προφανές σφάλμα – τα παιδιά πρέπει να κατανοήσουν ότι η Επανάσταση πέτυχε στο παρά ένα, αφού είχε βηματίσει στην κόψη του ξυραφιού. Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την Ελλάδα όπως είπε ο Κολοκοτρώνης – η λαϊκά , « Ο Θεός κοιμήθηκε».
Αυτό δεν μειώνει την προσπάθεια και την σημασία του γεγονότος – ίσα ίσα την αναδεικνύει. Ηλιθιοδώς απορρίπτουμε στην λαϊκή μας συνείδηση την παραλίγο καταστροφή, διότι αυτή η παραλίγο καταστροφή μας υποδεικνύει πόσο δύσκολο ήταν το αρχικό εγχείρημα. Μιλώντας μόνο για τις επιτυχίες, παρουσιάζουμε την ανεξαρτησία μας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, σαν μια εύκολη υπόθεση με δεδομένο αποτέλεσμα. Παρουσιάζοντας όμως την σκοτεινή πλευρά και τις οδυνηρές μας ήττες δείχνουμε στα παιδιά ότι η Ιστορία δεν είναι γεμάτη μόνο δόξα και επιτυχία, αλλά ήττα και αποτυχία, από την οποία πρέπει να διδαχθούμε για να επιβιώσουμε.
Το 1826, η Επανάσταση έχει ηττηθεί στρατιωτικά. Δεν έχει απομείνει τίποτα στους Έλληνες, παρά μόνο τα υπολείμματα μια μεγάλης προσπάθειας και ένας βαθύς διχασμός. Ο Ιμπραήμ από το 1825 σημειώνει την μια νίκη μετά την άλλη. Η Ακρόπολη έχει πέσει. Όμως μια χιονοστιβάδα συμπτώσεων, γεωπολιτικών συμφερόντων και εξωτερικών εξελίξεων θα σώσουν τον Ελληνισμό από αυτή την καταστροφή και θα γεννήσουν ένα νέο κράτος, το δικό μας κράτος.
Δεν είναι λοιπόν τυχαιότητα που αργότερα θα ειπωθεί « Η Ελλάς θέλει να ζήσει και θα ζήσει» από τον Τρικούπη. Και επειδή θέλει να ζήσει πρέπει να μάθει από τα λάθη της Ιστορίας και να γίνει καλύτερη.
-----------
All photos and music are property of their respective owners.
This video is of academic purpose.
Το 28ο βίντεο ολοκληρώνει την δεύτερη περίοδο και την δεύτερη σεζόν του καναλιού. Σε αντίθεση με την ιστορία της Ε’, η ιστορία της ΣΤ είναι περισσότερο πυκνή και συνθέτη, απαιτώντας μεγαλύτερες παρεμβάσεις στην διδασκαλία εκτός και εάν ακολουθηθεί η πορεία του βιβλίου. Έτσι, το καλοκαίρι μου έφτασε μόνο για 28 βίντεο από τα περίπου 46 που είχα σχεδιάσει.
00:00 Εισαγωγή
00:20 Ιστορική Πηγή.
00:40 1) Το Θαύμα του Ναβαρίνου.
02:28 2) Ελληνική Ανεξαρτησία…άθελα!
04:05 3) Το τέλος ενός Μεγάλου Έλληνα.
05:39 4) Μια νέα χώρα για έναν αρχαίο λαό…
07:29 Τίτλοι τέλους.
Με το μάθημα αυτό ολοκληρώνεται η περίοδος της Επανάστασης. Θεωρώ ότι πρέπει να τονιστεί στα παιδιά πόσο κοντά έφτασε το όλο εγχείρημα στην καταστροφή.
Ποιος θα στοιχημάτιζε το 1821 ότι αυτή η απόμερη χερσόνησος , χωρίς πλούτο, υπανάπτυκτη και ασήμαντη για την Οθωμανικά αυτοκρατορία, θα κατάφερνε να γίνει το πρώτο κράτος μέσα από τα σπλάχνα της; Ότι μια χούφτα άνθρωποι θα τα έβαζαν με μια υπερδύναμη και θα κέρδιζαν;
Και όμως αυτό συνέβη. Όταν όμως το διδάσκουμε στην τάξη έχουμε την τάση να αποδίδουμε τον ηρωισμό και την επιτυχία περισσότερο από ότι την καταστροφή και την ήττα. Σαν να λέμε στους μαθητές ότι συνέβαινε η μια επιτυχία μετά την άλλη. Στα μαθήματα μου αυτά, φρόντισα να αποφύγω αυτό το προφανές σφάλμα – τα παιδιά πρέπει να κατανοήσουν ότι η Επανάσταση πέτυχε στο παρά ένα, αφού είχε βηματίσει στην κόψη του ξυραφιού. Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την Ελλάδα όπως είπε ο Κολοκοτρώνης – η λαϊκά , « Ο Θεός κοιμήθηκε».
Αυτό δεν μειώνει την προσπάθεια και την σημασία του γεγονότος – ίσα ίσα την αναδεικνύει. Ηλιθιοδώς απορρίπτουμε στην λαϊκή μας συνείδηση την παραλίγο καταστροφή, διότι αυτή η παραλίγο καταστροφή μας υποδεικνύει πόσο δύσκολο ήταν το αρχικό εγχείρημα. Μιλώντας μόνο για τις επιτυχίες, παρουσιάζουμε την ανεξαρτησία μας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, σαν μια εύκολη υπόθεση με δεδομένο αποτέλεσμα. Παρουσιάζοντας όμως την σκοτεινή πλευρά και τις οδυνηρές μας ήττες δείχνουμε στα παιδιά ότι η Ιστορία δεν είναι γεμάτη μόνο δόξα και επιτυχία, αλλά ήττα και αποτυχία, από την οποία πρέπει να διδαχθούμε για να επιβιώσουμε.
Το 1826, η Επανάσταση έχει ηττηθεί στρατιωτικά. Δεν έχει απομείνει τίποτα στους Έλληνες, παρά μόνο τα υπολείμματα μια μεγάλης προσπάθειας και ένας βαθύς διχασμός. Ο Ιμπραήμ από το 1825 σημειώνει την μια νίκη μετά την άλλη. Η Ακρόπολη έχει πέσει. Όμως μια χιονοστιβάδα συμπτώσεων, γεωπολιτικών συμφερόντων και εξωτερικών εξελίξεων θα σώσουν τον Ελληνισμό από αυτή την καταστροφή και θα γεννήσουν ένα νέο κράτος, το δικό μας κράτος.
Δεν είναι λοιπόν τυχαιότητα που αργότερα θα ειπωθεί « Η Ελλάς θέλει να ζήσει και θα ζήσει» από τον Τρικούπη. Και επειδή θέλει να ζήσει πρέπει να μάθει από τα λάθη της Ιστορίας και να γίνει καλύτερη.
-----------
All photos and music are property of their respective owners.
This video is of academic purpose.