Συγκοίμηση

#συγκοίμηση #παιδοψυχολογία #ΑριστοΤρίτη
ΑριστοΤρίτη 27/10/2022
Μια μητέρα μας γράφει πως ο γιος της στην ηλικία των 9 ετών κοιμάται μαζί της, εξασκούν δηλαδή τη συγκοίμηση. Αντιλαμβάνεται πως είναι κάτι που δεν είναι καλό να συμβαίνει και ζητά βοήθεια για το πώς να το χειριστεί. Η Δρ Αριστονίκη Θεοδοσίου, ειδική παιδοψυχολόγος μεταξύ άλλων, μας συμβουλεύει.

Η ψυχολόγος και συγγραφέας Θέκλα Πετρίδου ανεβάζει καθημερινά στο κανάλι της στο YouTube, αναρτήσεις με βίντεο ή αλλιώς Vlogs, στα οποία ασχολείται με θέματα ψυχοεκπαίδευσης.

Πατήστε subscribe ή εγγραφή στο κανάλι, ώστε να μπορείτε να σχολιάζετε στα βίντεο και να βλέπετε τις αναρτήσεις στην κοινότητα. Πατήστε επίσης το καμπανάκι για ειδοποιήσεις, ούτως ώστε κάθε φορά που ανεβαίνει νέο βίντεο ή αρχίζει ένα live να παίρνετε ειδοποίηση ώστε να συμμετέχετε! Το να πατήσει κάποιος subscribe ή εγγραφή και το καμπανάκι είναι ΔΩΡΕΑΝ.

Εάν θέλετε επιπλέον να συμμετέχετε στο κανάλι παίρνοντας ένα από τα δύο πακέτα οικονομικής στήριξης του καναλιού, πατήστε τον ακόλουθο σύνδεσμο:
Αυτή η λειτουργία είναι προαιρετική.

[ΠαναγιώταΠαν-χω]

Πάντα Ανθρώπινη Αγαπητική κ η Αριστονικη μας Θέκλα μου το ευλογημένο συμβατό δίδυμο που αλληλοσυμπληρώνεται τόσο γνήσια κ εμπεδωτικα βάσει γνώσης εμπειρίας κ ταλέντου ..
Μαστε πάντα ενωμένες κ ψυχωφελιμες..♥️♥️🌹🌹🌹♥️♥️♥️

[Mkatsmusic]

Όμορφη καλημέρα αγαπημένες στέλνουμε την αγάπη μας ❤️🫶🫂

[faniarethas]

Καλημέρα όμορφα κορίτσια.
Για 12 μήνες είχα τα μωρά μου στο δωμάτιο μου αλλά στο κρεβατάκι τους. Φοβόμουν να τα πάρω στο κρεβάτι μου μήπως και κοιμηθώ βαριά και τα ζουλήσω. Η φίλη της επιστολής σ’αυτο το στάδιο χρειαζεται σίγουρα την βοήθεια ειδικού γιατί θα’χει πρόβλημα το παιδί. Αριστονικη με το ροζ φόρεμα (;) είσαι σαν ροζ καραμέλα! Φιλιά πολλά. 💕💕💕💕

[mariannamitta]

Προσοχή διότι αθέλητα ο γονέας ευνουχίζει το παιδί του. Και φυσικά αυτό πρέπει να διαχωριστεί από την ενσυναίσθηση. Η ενσυναίσθηση προϋποθέτει αυτεπίγνωση!!

[marthantimer]

Εξαιρετική προσέγγιση !!! Συγχαρητήρια !

[ΝίτσαΜαράκη]

Συγχαροτηρια είμαι μαμά δύο παιδιών από την εμπειρία μου πιστεύω ότι το παιδί νιώθει ανασφάλεια για κάποιο λόγο κάτι φοβάστε . Κανετο να νιώσει ότι η δικιά σου αγάπη δεν θα μοιραστεί ότι κι αν έρθει στην ζωή σου..Τα παιδιά νιώθουν τι περνάμε συναισθηματικά οι μαμάδες. Έχεις σκεφτεί μήπως είσαι εσύ αναβάλει και ασταθει συναισθήματα και για να σε καλύψει εσένα χωρίς να καταλαβαίνει το λόγο θέλει να κοιμοσασρε μαζί. Γιατί έτσι νιώθει ότι εσύ είσαι πιο ήρεμη. Ευχαριστώ. Είναι η άποψη μου μέσα από την εμπειρία μου με τα παιδιά μου. Παρατήρησα όταν εγώ δεν είμαι συναισθηματικά καλά και αυτά ήταν μικρά με αγκαλιαζαν και ήταν κολλημένα πάνω μου.

[kate-t]

Καλημέρα σας! Τα είπατε εξαιρετικά κι ελπίζω να δουν και να ακούσουν το βίντεο πολλοί και πολλές. Έχω ακούσει πολλούς συζύγους να δηλώνουν "απατημένοι" από ανάλογες συμπεριφορές μητέρας-παιδιών, ειδικά όταν έχουν αγόρια. Οιδιπόδειο δεν είναι αυτό; Ο λόγος που στα σύγχρονα σπίτια φτιάχνουμε δωμάτια των παιδιών από την ώρα που μαθαίνουμε τον ερχομό τους αυτός δεν είναι; Να γίνουν ανεξάρτητα από τους γονείς, να έχουν προσωπικό χώρο, αλλά και οι γονείς να έχουν προσωπικό χώρο που όσο να 'ναι περιορίζεται με την έλευση των παιδιών. Είναι αφύσικο να κοιμόμαστε με τη μαμά μας, αλλά ξέρω περιπτώσεις και ενήλικων τέκνων - δεν θα πω παιδιών - που συχνά-πυκνά κοιμούνται με τη μαμά τους. Στον ψυχολόγο χθες! Και μια μικρή παρατήρηση: η Αριστονίκη χρειάζεται δικό της μικρόφωνο γιατί μιλάει χαμηλόφωνα, είναι μακριά από το μικρόφωνο και πρέπει να βάλουμε τέρμα τον ήχο για να ακούσουμε🙂Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!

[sofiatraki]

Ευχαριστούμε πολύ για το πολύ ωραίο θέμα που αναπτύξατε!! Προσωπικά θα ήθελα κι αλλά βίντεο με θέμα τα παιδιά όπως για παράδειγμα η ανεξαρτησία στο διάβασμα και το πότε είναι η κατάλληλη ηλικία - περίοδος να αυτονομηθούν να πάνε μια μικρή βόλτα η να πάνε μόνα τους σχολείο. Πολλά φιλιά καλή συνέχεια στο έργο σας....😘😘😘

[frida_Eirini]

Καλημερα στην ομορφη Αριστοτριτη. Απο τα λιγα που γνωριζα οταν εγεινα μαμα στα 37 μου, η κορη μου κοιμοταν στο κρεβατακι της κολλητα ακριβως στο δικο μου. Υπηρχαν στιγμες που απο το αγχος μου για να ειναι καλα το παιδι και για να μπορω να το ελεγχο (κοιμομουνα με τα γυαλια γιατι εχω μεγαλη μυοπια). Οταν η κορη μου εγεινε 9 μηνων πηγε στο δωματιο της. Περασε ενας καιρος μεχρι να προσαρμοστει (εννοειται οτι οταν εκλεγε πηγαινα κοντα της και καθομουνα μεχρι να την παρει ο υπνος) και ξαναγυρνουσα στο δωματιο μου. Μπορω να σας πω οτι στα 17 χρονια της κορης υπηρχαν φορες που εβλεπε εφιαλτες και ερχοταν και κοιμοταν μαζι μου. Αυτο συνολικα να εχει συμβει γυρω στις 20 φορες μεχρι τωρα που ειναι 17 χρονων. Μετα ξαναγυρνουσε παλι στο δωματιο της.

[ΝΙΚΗΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ-ψν]

Καλημερα σας.Ολες οι μαμαμαδες που ξερω απο το σχολειο της κορης μου κοιμουνται με τα κοριτσια τους.Κατι δεν κανουμε σωστα μαλλον.Και εγω το ιδιο κανω χρονια τωρα.Κοιμαμαι με το παιδι απο μικρο και ο συζυγος χωριστα.Δεν προσπαθω να δικαιολογηθω.Ξερω πως ειναι λαθος αλλα ειναι πολυ δυσκολο να αλλαξει αυτη η συνηθεια.Για το παιδι κυριως που δεν μπορει να κοιμηθει μονο του.Ειναι πολυ συχνο φαινομενο παντως σε πολλα ζευγαρια που μενουν μαζι σε συμβατικους γαμους.Το θεμα ειναι πως να το διορθωσουμε τωρα μετα απο τοσα χρονια που εχει γινει συνηθεια και το παιδι δεν μπορει να κοιμηθει μονο του;

[ΒάσωΧατζηιωαννίδου-χκ]

Το παιδί μου γεννήθηκε πρόωρο. Από τη μέρα που το πήραμε στο σπίτι, το έβαλα κατευθείαν στο δικό του κρεβάτι, στο δικό του δωμάτιο. Λόγω προωρότητας υπήρχαν διάφορα θέματα όσον αφορά στην φροντίδα του σε σχέση με τα τυπικά νεογνά.
Είχα κι εγώ τις φοβίες μου ως πρωτομάνα και ένιωθα πιο ήσυχη όταν τον είχα κοντά μου.
Παρόλα αυτά όμως επέλεξα να είναι το μωρό στο χώρο του και όχι στο κρεβάτι μου, για το δικό του καλό.
Είμαι νοσηλεύτρια στο επάγγελμα. Δε θεωρούσα σωστό να κοιμάται το μωρό στον ίδιο χώρο που κοιμούνται δύο ενήλικες, να αναπνέει τον αέρα από τις αναπνοές μας ή να διώξω τον πατέρα από το συζυγικό κρεβάτι.
Τα δωμάτια ήταν δίπλα δίπλα, άφηνα ανοιχτές τις πόρτες και είχα το babyphone στο κομοδίνο μου κι άκουγα μέχρι και την πιπίλα που βυζαινε ο μικρός.
Συμμαθήτρια μου κοιμόταν με την μητέρα της μέχρι που πέρασε φοιτήτρια και έπρεπε να αλλάξει πόλη. Η μητέρα της πήγαινε για μεγάλα διαστήματα στο φοιτητικό σπίτι, να μείνει και να κοιμηθεί μαζί με την κόρη, επειδή η κόρη δεν μπορούσε να κοιμηθεί μόνη!
Ο γιος μου όταν υπηρετούσε τη θητεία του στο στρατό μου είπε περιστατικό ενός άλλου φαντάρου που κοιμόταν στο διπλανό κρεβάτι, ότι ο νεαρός αντιμετώπιζε προβλήματα με τον ύπνο, επειδή δεν μπορούσε να κοιμηθεί χωρίς τη μαμά του!!
Δεν πάθαμε τίποτα που δεν κοιμόμασταν με τις μαμάδες μας!
Ενώ στην αντίθετη περίπτωση βλέπω όλο και πιο συχνά προβλήματα.
Αν δείχνουμε την αγάπη μας στο παιδί και το φροντίζουμε σωστά, προσωπικά δεν θεωρώ ότι υπάρχει ανάγκη συγκοιμησης πέρα από κάποιες περιπτώσεις που το παιδί είναι μικρό και άρρωστο.

[gatoskylo]

Ευχαριστούμε για το θέμα είναι πολύ καίριο <3 Γνώριζα μέσω κοινών γνωστών μητέρα που κοιμόταν με το μικρότερο γιο της οικογένειας (ηλικίας Γυμνασίου σκεφτείτε-να ήταν 12 ετών;) για να καλύψει τα συναισθηματικά της κενά, έτσι σκέφτηκα, επειδή ο άντρας της τους είχε εγκαταλείψει ουσιαστικά (άλλος αδιάγνωστος που λέτε κι εσείς). Εκείνη η μητέρα το υπέθαλπε ξεκάθαρα (ακραία περίπτωση αυτή και δεν το λέω σε καμία περίπτωση επικριτικά προς την κυρία που έθεσε το θέμα) Τα παιδιά (σε κάθε ηλικία θα έλεγα) χρειάζονται απίστευτη στήριξη και ασφάλεια για να ανεξαρτητοποιηθούν, και πιστεύω ότι εσωτερικεύουν τα συναισθήματα των γονιών κάτι σαν enmeshment, έτσι το βλέπω εγώ. Έχει μεγάλη σημασία να αισθάνονται ότι οι γονείς τους είναι καλά και ήρεμοι συναισθηματικά

[christinahatzi]

Καλησπέρα !Πρεπει οι νέες μητέρες να είναι πολύ προσεκτικές ! Βεβαίως είναι πιο βολικό να κοιμάσαι με το παιδί όταν είναι άρρωστο αλλά μέχρι εκεί !Σωστα λέτε ότι ξεκινάει από την ίδια ! Γνώρισα ένα νεαρό ο οποίος δεν πήγε για σπουδές γιατί μέχρι 18 ετών κοιμόταν με την μαμα ! Προσοχή όντως χρειαζεται η φίλη και το παιδί μαζί ψυχολόγο!!!

[ifigeneiako]

Λόγω δουλειάς, το έχω αντιμετωπίσει πολλες φορες.
Δεν συμφωνώ να σας πω την γίνονται και ατυχήματα!!!
Εάν είναι νεογνό η' βρέφος και θηλάζει, να είναι σε άλλο κρεβάτι κοντά στην μητέρα, η' καλυτερα στο δικό του χώρο.
Καλο υπόλοιπο...😘🙂

[ΑνεισαιΕΣΥΕιμαικαιεγω]

Μεγάλο θέμα κ πολλές έρευνες τα τελευταία χρόνια...άλλο το 16 θαρρώ κ άλλο το 5 η το 9 και ανάλογα τους λόγους πάντα εννοειται.. δεν δυσκολεύονται όλοι με αυτή τη συνθήκη όσον αφορά τον ύπνο ..και έχει μεγάλη διαφορά για τα θηλάζοντα βρεφη...κάπου στη μέση εγώ το αντιλαμβάνομαι ότι είναι τα πράγματα.. επίσης συνήθως αν στο παιδί καλυφθεί αυτή η ανάγκη στη βρεφική ηλικία δύσκολα ζηταει κάτι τέτοιο μεγαλύτερο ενώ το αντιθετο είναι κάτι που συμβαίνει συχνά...(επειδή αναφέρατε κ το σημείο μετάβασης στους 6 μηνες) παίζει κ το άγχος αποχωρισμου που έρχεται μετά στο βρεφος είναι πολλά μαζί...κ η ιδιοσυγκρασια ...

[bibitz]

Εμείς πήραμε αναδιπλουμενο κρεβάτι για τις ημέρες που φροντίζουμε τον 5χρονο εγγονό μας. Αλλά λόγω έλλειψης προσωπικού του χώρου και για άλλον ειδικό λόγο ( συμπεριφοράς ) το βάζουμε στο δωμάτιό μας. Αυτό συμβαίνει σε εξαιρετικές περιπτώσεις για 2 βράδια το πολύ. Είναι οκ μας είπε η παιδοψυχολόγος του. Η Αριστονίκη τι λέει γι αυτό?

[eleftheriabalta]

Καλημέρα! Με ενδιαφέρει πολύ το θέμα μιας και έχω μωράκι 1 έτους. Ανυπομονώ να ακούσω τις απόψεις σας!

[lilly.]

Αυτό το βίντεο, πέρα από ψυχοεκπαιδευτικό, ήταν και αστείο. Σας χαίρομαι εσένα και την Αριστονίκη. Φαίνεται ότι έχετε μια ουσιαστική σχέση. <3

[amakr]

Ευχαριστούμε για ένα ακόμα κατατοπιστικό βίντεο.
Η δική μου αυθόρμητη σκέψη καθώς παρακολουθούσα το βίντεο ήταν η εξής:
Η μητέρα προσπαθεί να σταματήσει την συγκοίμηση τη στιγμή που μπαίνει ένας νέος άνδρας στη ζωή της.
Χωρίς να είμαι ειδική, θα έλεγα πως το παιδί πιθανότατα να θεωρήσει υπεύθυνο τον νέο άνδρα για την ''απομάκρυνσή'' του από τη μητέρα με αποτέλεσμα να επηρεάσει αρνητικά τη σχέση μαζί του.
Ποιά είναι η δική σας άποψη?
Σας ευχαριστώ.

[despoinapappou]

Καλησπέρα και στις δύο σας. Όταν τα είχα μωρά τα παιδιά, απλά ήταν στο ίδιο δωμάτιο με εμάς τους γονείς. Στα 5 και στα 3 τους αντίστοιχα, πήγαμε σε άλλο δωμάτιο (οι γονείς). Όμως τώρα που χώρισα και δεν τα έχω κοντά μου, παρά μόνο 2 ΣΚ το μήνα, κοιμόμαστε μαζί και τα παιδιά βρίσκονται στην εφηβεία. Αρέσει σε μένα αλλά και σε εκείνα. Προσπαθώντας να τα χορτάσω και να αναπληρώσω τον καιρό που χάσαμε κατά κάποιον τρόπο. Ξέρω ότι αυτό δεν θα συνεχίζεται για πάντα. Είναι λάθος ή όχι;