Georgios Axiotis: Like a game - Athens Philharmonia Orchestra

Γεώργιος Αξιώτης (1875-1924): Σαν Παιγνίδι

Μουσική διεύθυνση: Βύρων Φιδετζής
Χώρος Τέχνης και Πολιτισμού «Άρτεμις», 10 Απριλίου 2021
Ηχογράφηση: Πέτρος Πετρόπουλος - Πασχάλης Κολέντσης
Μίξη: Πέτρος Πετρόπουλος @ Polyphoniki Studio

Ο Γεώργιος Αξιώτης (1875-1924) γεννήθηκε στη Μαριούπολη της Κριμαίας το 1875, αλλά είχε καταγωγή από την Μύκονο. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, το 1887. Ο Γεώργιος σπούδασε μουσική στην Αθήνα με τον Λουδοβίκο Σπινέλλη και στο διάσημο Ωδείο San Pietro a Majella της Νάπολης, όπου γνωρίστηκε με τον Γεώργιο Λαμπελέτ. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα έγινε ο πρώτος άμισθος διευθυντής του Ωδείου Πειραϊκού Συνδέσμου. Οι προσπάθειες και οι δημοσιεύσεις του με στόχο την βελτίωση της μουσικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα πιθανότατα προκάλεσαν σοβαρές αντιδράσεις και αντιπάθειες που εμπόδισαν τη σταδιοδρομία του. Τελικά εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Μύκονο. Από εκεί δημιούργησε τα περισσότερα από τα (ολιγάριθμα) έργα του, των οποίων τα περισσότερα παραμένουν ανεκτέλεστα και ανέκδοτα και, για πολλές δεκαετίες, εντελώς άγνωστα. Ο αρχιμουσικός Θεόδωρος Βαβαγιάννης ήταν εκείνος που ανέσυρε από τη λήθη το έργο του Γεωργίου Αξιώτη και εκτέλεσε κάποια έργα του στην δεκαετία του 1950.
Το κομμάτι «Σαν Παιγνίδι» δεν παίχτηκε ποτέ ζώντος του συνθέτη. Το πιθανότερο είναι η παρουσία του στο συναυλιακό πρόγραμμα της 26 Σεπτεμβρίου 2012 με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης υπό τη διεύθυνση του γράφοντος, να σηματοδοτεί και την πρώτη δημόσια εκτέλεσή του. Όπως προδίδει κι ο τίτλος του είναι ένα εύθυμο κομμάτι σε μία πολύ χαλαρή μορφή σονάτας. Η ορχηστρική γραφή είναι λιτή με διπλά ξύλινα και χάλκινα πνευστά, τύμπανα, άρπα κι έγχορδα. (Βύρων Φιδετζής)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Like a game - Georgios Axiotis

This piece was never performed during the composer's lifetime. It's likely that its presence in the concert program of September 26, 2012, with the Thessaloniki City Symphony Orchestra, under the direction of the author, also marks its first public performance. As implied by the title, it is a cheerful piece in a very loose sonata form. The orchestral writing is simple, with double woodwinds and brass instruments, timpani, harp and strings. (Byron Fidetzis)

Coductor: Byron Fidetzis

Recording: Petros Petropoulos - Paschalis Kolentsis
Mixing: Petros Petropoulos @ Polyphoniki Studio