Άτοπος - Μυτιλήνη

Показать описание

Παραγωγή : Zion

Quid Pro Quo

Рекомендации по теме

Комментарии

Η χειρότερη καλύτερη ειδοποίηση της ημέρας

EIMAI_AYTOS

Γειά σου Χάρη, καλή δύναμη φιλαράκι μου, μακάρι να σου επιστρέφουμε έστω λίγη από αυτή που μας δίνεις εσύ.

chico

Είμαστε αυτοί και δε θα θέλαμε ποτέ να μαστε άλλοι

safiyallie

Στίχοι:
Χρειάζομαι ένα διάλειμμα από τη ζωή
Όπως παλιά σε μια αυλή ένα κουδούνι και εμείς τόσο αγνοί μικροί
Ένας δάσκαλος φωνάζει το πιο άτακτο παιδί
Μια δασκάλα βάζει επίδεσμο σε γόνατο που αιμορραγεί
Μέρα συνηθισμένη, μπροστά παίζουν κουτσό λίγο πιο πέρα προσπαθούν να παίξουν μπάλα
Μα και φέτος η μπάλα ξεφουσκωμενη.
Εδώ δεν ήταν όμορφη, στο ορκίζομαι
Εδώ ήταν κακάσχημη η Ελένη
Άρα τζάμπα τα μπαχαλα, τζάμπα βάσανα κι ο πόνος
Τα γράμματα μου χάθηκαν, νεκρός ο ταχυδρόμος
Απέραντος δρόμος μοιάζει η ευτυχία, τόσο όμορφος
Για μένα χωματόδρομος που περπατώ ξυπόλυτος, χαλίκια, σκόνη, αίματα στα πόδια
Εμπόδια και μια εισπνοή απ' τη κολόνια που φορούσες.
Όλες μου οι σκέψεις κατιουσες
Κι αν μπορούσες να με καταλάβεις λίγο, ίσως και να μη με μισούσες.
Βασικά άστο, ας με μισείς.
Καλύτερα απ' το τίποτα
Εγώ στα ραψ κι ο Νίκος στα βαρυμπιτα
"Όλοι σ' αγαπούν όταν πεθάνεις" Νικολή είχες δίκιο σίγουρα.
*Οπότε ας με θυμηθεί όταν βρίσκομαι στα μνήματα.*
Βαριά κι ασηκωτα, έτσι τα έζησα, έτσι σκέφτομαι κι έτσι τα εκτελώ στα ηχογραφηματα.
Δεν στέλνει το μυαλό μα μόνο η καρδιά μυνήματα
Κι αν τύχει το μυαλό να στείλει τα διαγράφω γρήγορα.
Μεγάλο λάθος κι ήμουν έξυπνος μικρός
"Τσακάλι ο γιος σας μάνα μα λιγάκι νευρικός"
Τώρα ήρεμος, τώρα άλλος άνθρωπος εντελώς
Κάθε εξάμηνο και μια έκρηξη ισχυρή και εκεί τρελός
Προσπαθώ να το διαχειριστώ
Βγαίνω μια βόλτα με ωραίο καιρό
Κανένα ρο, κάτι αιχμηρό κι ένα βιβλίο
Ότι σας έμαθε χρόνια το ωδείο για μουσική
Μου το έμαθε το κελί στο ψυχιατρείο
Εκεί ανέλυσα νότες, τις είδα διαφορετικά,
Κι ήταν ο μόνος τρόπος να δραπετεύω κάτι λεπτά
Πως να μην το αγαπώ ρε βλαμμένοι μετά;!!!
Πως να μην βρίζω τον μπινε που το πουλάει για τα λεφτά;!!!
Ακόμα στην ίδια γειτονιά κάτω απ' τα ίδια κεραμίδια
Σε ένα απ' του εικοσιπέντε τα ετοιμόρροπα τα σπίτια
Η λαμαρίνα ακόμα τρύπια πάνω από το κεφάλι μας
Κι ας βρέχει στάζει μέσα, αυτό το ερείπιο είναι η Ιθάκη μας
Φτωχική όμως μου κάνει, *μικρή όμως μου φτάνει*
Σιωπή και μια φωνή που ξεπροβάλλει στο κανάλι
Είμαστε αυτοί και δεν θα θέλαμε ποτέ να είμαστε άλλοι
Ζησανε αυτοί καλά κι εμείς στη βιοπάλη
Πάλι παλινδρομικα ένα πριόνι από το ταβάνι
Στο πάτωμα με στόχο του, το δικό μου κεφάλι
Το λιμάνι μας δεν πιάνει η πυξίδα
Άλλη μια χαμένη Ατλαντίδα
που κι αν έψαξα δεν βρηκα
Χαμένη όπως χαμένοι κι εμείς
Ψάχνω το σπίτι πρωί νωρίς και κάθε άνθρωπος μου φαίνεται για τρεις
Μάλλον φταίει το τζιν κι εσύ που πάντα αργείς
Μα τον συγκρίνεις
Πίνω ένα ποτήρι για κάθε μήνα που λείπεις
Κι είναι ένας χρόνος και κάτι
Άρα ένα μπουκάλι
Και δεν ταιριάζει μια με το βραδινό μου χάπι
Ψυχο και αλκοόλ ανάμιξη
Θα έλεγες "μαλακία"
Που θα έχω ένα συκώτι καμμένο στα εικοστρια,
Μαλακία όντως δεν λέω, άντε πάμε κι ότι μείνει
Δεκαπέντε μήνες κάθε βράδυ με την Λίλιθ
Μα σε αυτόν τον εφιάλτη δεν χτύπησε ξυπνητήρι
Χωρίζω τις αλήθειες και τα ψέματα σε στήλη
Κι αν μου στείλει;
ΧΑ (ΧΑ)
Δεν θα γίνει
Ωμός ρεαλισμός και απομεινάρια από την μνήμη
Θυμάμαι αρκετά
Κι όσα θυμάμαι, τα θυμάμαι πολύ καλά
Πως είχαν λόγο όσα μείναν πλατωνικά
Μα θα με βρω ξανά;;;;
Αναρωτιέμαι στον μονόδρομο
Κάτι δεν πάει καλά
Ο Θησέας χάνει απ' τον Μινώταυρο
Το μυτο η Αριάδνη το ήπιε κι έγινε κόκκαλο
Κανείς δεν θα σωθεί έστω σε αυτό το επεισόδιο
Ταινία μικρού μήκους κάθε κομμάτι
Για όποιον έχει το μυαλό και τη φαντασία να τη προβάλει
Ταινία μικρού μήκους κάθε κομμάτι
Θρίλερ, κωμωδία, splatterια και κάτι λίγα από αγάπη

stylegeitonia