filmov
tv
Αντίγνωμος - Παγκότερμα

Показать описание
Produced by Elpida A.
Co-produced and recorded by Toolzmore @ VHQ
Mixed and mastered by Quicksilver
Art by Noodles In The Trenches
From the album "Apo tin arxi mexri to telos"
Full album out in March 2025
______
Lyrics:
Αν είναι ζήτημα τιμής, μη πουληθείς
Μόλις υποκύπτεις μου κοστίζει
Θέλω να πω πως είσαι ήλιος όταν χαμογελάς από μέσα σου, με την ψυχή σου
Τι κι αν πρόκειται για μοναχικό παιχνίδι κι όλο κάποιος λείπει, κάποιος μένει πίσω
Πάλι καλά που μικροί, παίζαμε παγκότερμα
Κι ήμασταν από τότε ευέλικτοι και ψυλλιασμένοι για τα ρίσκα
Τα προς το ζην προς το πλην
Το πιο πολύ το τρως στο νοίκι μα δεν νιώθω ότι βρήκες ακόμα σπίτι
Κι ας υπόσχεσαι:
"Θα προσπαθήσω να 'ρθω στο μέρος που λέμε μα δεν πήγαμε ποτέ μας
Ας μην το θέλει κανένας μας να μείνουμε εδώ πέρα
Απλά, μ'αυτά και μ'αυτά, ίσως καθυστερήσω."
"Περίμενε λίγο."
Με ρωτάς τι νομίζω; Εξοργίζομαι με εμάς
Στο σύστημα των αλληλοσυνδεδεμένων κρίκων
Με τον τρόπο που ενωνόμαστε, μας πνίγουμε
Γι αυτό γεννιέμαι κάθε μέρα με τον ήλιο
Με τον ίδιο τρόπο δύω κι ανατέλλω
Κάνοντας καραμέλα την καλημέρα μας
Κουβάλησα το βάρος της χιλιόμετρα προτού το κάνω στίχο
Φαντάσου το Σίσυφο ευτυχισμένο
Πλέον δεν λυπάμαι
Αντιλαμβάνομαι κάτι άλλο γι αυτό κι έρχομαι και γράφω πως αντέχουμε
Να αλλάξουμε τον κόσμο για να χωρέσουνε όλα
'Η απλά για να παίξουμε και να νιώσουμε ελεύθεροι
Θα 'θελα να 'μαστε έτοιμοι να πεθάνουμε για τούτα τα λόγια
Αξίζει και στην τελική, ας είναι
Δεν θέλει βιασύνη για να φτάσουμε στον στόχο, αλλά θέλει βία σίγουρα
Κι αυτό δεν είναι πρόβλημα από μόνο του
Για την αρμονία, για την αγάπη και την αλήθεια
Αν έφυγες είσαι θυσία. Ποιο θεό;
Κανένα σώμα δεν είναι πατρίδα
Με κάποιους φίλους κάνεις οικογένεια
Σε σκέφτονται συχνά κι ας μην σε ήξεραν
Κι είναι ένα και το αυτό με την ελπίδα
Αυτή με κάνει ακόμα πιο επικίνδυνο, γιατί δεν έχω τίποτα να χάσω
Ακόμα δεν μπορώ να σε ξεχάσω, μου είναι αδύνατο
Μα τουλάχιστον το μέλλον αλλάζω με μαγικό κόλπο!
Στο σώμα μου συγκατοικώ μόνος
Φιλοξενώντας και άλλους ανθρώπους όταν είναι εδώ
Είμαι ο Αλέξης, γράφω απ'τα δέκα κι έσβησα στα είκοσι έξι
Αμέτρητοι θάνατοι στο μεταξύ
Κι είναι ανεκτίμητο συναίσθημα η σύνδεση
Αρκεί να έχεις συναίσθηση, ενσυναίσθηση και συνείδηση
Στις συναναστροφές σου πώς συστήνεσαι κι ειδικά στον καθρέφτη σου
Μπορείς να σε δεις;
Πώς μπορείς κι υποκρίνεσαι, τι διάολο;
Νομίζεις πως κρύβεσαι, στην γλώσσα του σώματος κάνεις διάλογο
Τη μια, ήσουν απόστροφος και την άλλη, παράγραφος
Ας ήταν εντελώς παράδοξο
Η απουσία έχει κι αυτή βάρος κι ονοματεπώνυμο
Προκαλεί πάταγο με την εκκωφαντική της σιωπή
Ζούσε μα δεν ζει κι έγινε ανάμνηση, παραμένει μ'έναν τρόπο μαζί
Βγήκα στην γύρα για να γίνω
Παγανιά σ'αυτή τη γη του σατανά για ν'ανασάνω
Επαναστατώ για 'μας άμα μου πεις να το ρισκάρουμε
Δεν το 'χω σε τίποτα να το κάνω
Μην γίνεσαι παράλογος, μου λες κι εγώ γελάω
Κι ανάβω τσιγάρο
Μην γίνεσαι παράλογος, μου λες κι εγώ γελάω
Κι επαναλαμβάνω:
Βγήκα στην γύρα για να γίνω
Παγανιά σ'αυτή τη γη του σατανά για ν'ανασάνω!
Επαναστατώ για 'μας άμα μου πεις να το ρισκάρουμε
Δεν το 'χω σε τίποτα να το κάνω
Μην γίνεσαι παράλογος, μου λες κι εγώ, γελάω
Κι ανάβω τσιγάρο
Μην γίνεσαι παράλογος, μου λες κι εγώ, γελάω
Κι επαναλαμβάνω:
Αν είναι ζήτημα τιμής, μη πουληθείς
Μόλις υποκύπτεις μου κοστίζει
Θέλω να πω πως είσαι ήλιος όταν χαμογελάς από μέσα σου, με την ψυχή σου
Τι κι αν πρόκειται για μοναχικό παιχνίδι κι όλο κάποιος λείπει, κάποιος μένει πίσω
Πάλι καλά που μικροί, παίζαμε παγκότερμα
Κι ήμασταν από τότε ευέλικτοι και ψυλλιασμένοι για τα ρίσκα
______
Αντίγνωμος
Toolzmore
Quicksilver
Noodles In The Trenches
Background
Co-produced and recorded by Toolzmore @ VHQ
Mixed and mastered by Quicksilver
Art by Noodles In The Trenches
From the album "Apo tin arxi mexri to telos"
Full album out in March 2025
______
Lyrics:
Αν είναι ζήτημα τιμής, μη πουληθείς
Μόλις υποκύπτεις μου κοστίζει
Θέλω να πω πως είσαι ήλιος όταν χαμογελάς από μέσα σου, με την ψυχή σου
Τι κι αν πρόκειται για μοναχικό παιχνίδι κι όλο κάποιος λείπει, κάποιος μένει πίσω
Πάλι καλά που μικροί, παίζαμε παγκότερμα
Κι ήμασταν από τότε ευέλικτοι και ψυλλιασμένοι για τα ρίσκα
Τα προς το ζην προς το πλην
Το πιο πολύ το τρως στο νοίκι μα δεν νιώθω ότι βρήκες ακόμα σπίτι
Κι ας υπόσχεσαι:
"Θα προσπαθήσω να 'ρθω στο μέρος που λέμε μα δεν πήγαμε ποτέ μας
Ας μην το θέλει κανένας μας να μείνουμε εδώ πέρα
Απλά, μ'αυτά και μ'αυτά, ίσως καθυστερήσω."
"Περίμενε λίγο."
Με ρωτάς τι νομίζω; Εξοργίζομαι με εμάς
Στο σύστημα των αλληλοσυνδεδεμένων κρίκων
Με τον τρόπο που ενωνόμαστε, μας πνίγουμε
Γι αυτό γεννιέμαι κάθε μέρα με τον ήλιο
Με τον ίδιο τρόπο δύω κι ανατέλλω
Κάνοντας καραμέλα την καλημέρα μας
Κουβάλησα το βάρος της χιλιόμετρα προτού το κάνω στίχο
Φαντάσου το Σίσυφο ευτυχισμένο
Πλέον δεν λυπάμαι
Αντιλαμβάνομαι κάτι άλλο γι αυτό κι έρχομαι και γράφω πως αντέχουμε
Να αλλάξουμε τον κόσμο για να χωρέσουνε όλα
'Η απλά για να παίξουμε και να νιώσουμε ελεύθεροι
Θα 'θελα να 'μαστε έτοιμοι να πεθάνουμε για τούτα τα λόγια
Αξίζει και στην τελική, ας είναι
Δεν θέλει βιασύνη για να φτάσουμε στον στόχο, αλλά θέλει βία σίγουρα
Κι αυτό δεν είναι πρόβλημα από μόνο του
Για την αρμονία, για την αγάπη και την αλήθεια
Αν έφυγες είσαι θυσία. Ποιο θεό;
Κανένα σώμα δεν είναι πατρίδα
Με κάποιους φίλους κάνεις οικογένεια
Σε σκέφτονται συχνά κι ας μην σε ήξεραν
Κι είναι ένα και το αυτό με την ελπίδα
Αυτή με κάνει ακόμα πιο επικίνδυνο, γιατί δεν έχω τίποτα να χάσω
Ακόμα δεν μπορώ να σε ξεχάσω, μου είναι αδύνατο
Μα τουλάχιστον το μέλλον αλλάζω με μαγικό κόλπο!
Στο σώμα μου συγκατοικώ μόνος
Φιλοξενώντας και άλλους ανθρώπους όταν είναι εδώ
Είμαι ο Αλέξης, γράφω απ'τα δέκα κι έσβησα στα είκοσι έξι
Αμέτρητοι θάνατοι στο μεταξύ
Κι είναι ανεκτίμητο συναίσθημα η σύνδεση
Αρκεί να έχεις συναίσθηση, ενσυναίσθηση και συνείδηση
Στις συναναστροφές σου πώς συστήνεσαι κι ειδικά στον καθρέφτη σου
Μπορείς να σε δεις;
Πώς μπορείς κι υποκρίνεσαι, τι διάολο;
Νομίζεις πως κρύβεσαι, στην γλώσσα του σώματος κάνεις διάλογο
Τη μια, ήσουν απόστροφος και την άλλη, παράγραφος
Ας ήταν εντελώς παράδοξο
Η απουσία έχει κι αυτή βάρος κι ονοματεπώνυμο
Προκαλεί πάταγο με την εκκωφαντική της σιωπή
Ζούσε μα δεν ζει κι έγινε ανάμνηση, παραμένει μ'έναν τρόπο μαζί
Βγήκα στην γύρα για να γίνω
Παγανιά σ'αυτή τη γη του σατανά για ν'ανασάνω
Επαναστατώ για 'μας άμα μου πεις να το ρισκάρουμε
Δεν το 'χω σε τίποτα να το κάνω
Μην γίνεσαι παράλογος, μου λες κι εγώ γελάω
Κι ανάβω τσιγάρο
Μην γίνεσαι παράλογος, μου λες κι εγώ γελάω
Κι επαναλαμβάνω:
Βγήκα στην γύρα για να γίνω
Παγανιά σ'αυτή τη γη του σατανά για ν'ανασάνω!
Επαναστατώ για 'μας άμα μου πεις να το ρισκάρουμε
Δεν το 'χω σε τίποτα να το κάνω
Μην γίνεσαι παράλογος, μου λες κι εγώ, γελάω
Κι ανάβω τσιγάρο
Μην γίνεσαι παράλογος, μου λες κι εγώ, γελάω
Κι επαναλαμβάνω:
Αν είναι ζήτημα τιμής, μη πουληθείς
Μόλις υποκύπτεις μου κοστίζει
Θέλω να πω πως είσαι ήλιος όταν χαμογελάς από μέσα σου, με την ψυχή σου
Τι κι αν πρόκειται για μοναχικό παιχνίδι κι όλο κάποιος λείπει, κάποιος μένει πίσω
Πάλι καλά που μικροί, παίζαμε παγκότερμα
Κι ήμασταν από τότε ευέλικτοι και ψυλλιασμένοι για τα ρίσκα
______
Αντίγνωμος
Toolzmore
Quicksilver
Noodles In The Trenches
Background
Комментарии