filmov
tv
Φεστιβάλ Εργατικής Λέσχης Ν. Ιωνίας 18/6/2023 || Ομάδα χορού- 02 Εισαγωγικό

Показать описание
Λίγα λόγια για τη χορευτική παράσταση …
Η παράσταση που θα ακολουθήσει έχει φτιαχτεί από την Ομάδα Χορού της Εργατικής Λέσχης Ν. Ιωνίας, η οποία ξεκίνησε πέρσι και συνέχισε δυναμικά για μια ακόμη χρονιά.
Σήμερα και στα πλαίσια του φεστιβάλ, αποφασίσαμε, όχι απλά να σας παρουσιάσουμε κάποιες χορογραφίες αλλά να πούμε μια ιστορία μέσα από αυτές με τίτλο «Η πραγματικότητα στο σήμερα και το αύριο που θέλουμε να ζήσουμε»
Ξεκινάμε λοιπόν με μια Bachata. Ιδιαίτερα αισθησιακός χορός με προέλευση την Δομινικανή Δημοκρατία και με τα τραγούδια συνήθως να μιλάνε είτε για την αγάπη είτε για τη θλίψη. Κρατήσαμε τη θλίψη που μας δημιουργεί η καθημερινότητα που ζούμε και την οποία παρουσιάζουμε σαν ένα χαμαιτυπείο. Οι καβαλιέροι αντιπροσωπεύουν τον καθένα που δεν διστάζει να χρησιμοποιεί τη θέση του για να εξουσιάζει ή να εκμεταλλεύεται τους γύρω του αλλά και τον καθένα που με αδιαφορία και παθητικότητα παρακολουθεί. Η συγκεκριμένη χορογραφία θέλει να εστιάσει ταυτόχρονα στο σεξισμό και τη βία προς το γυναικείο φύλλο, έννοιες που πληγώνουν τη σημερινή κοινωνία, χωρίς όμως να υπονοούμε ότι ο συγκεκριμένο χορός είναι από τη φύση του σεξιστικός ή ότι από τη φύση τους τα 2 φύλα έχουν αυτή τη θέση πάντα στην κοινωνία.
Στη συνέχεια περνάμε σε ένα tango. Πρόκειται για έναν χορό που το ίδιο του το βηματολόγιο και η τεχνική του έχει διαμορφωθεί από την ίδια την ιστορία του. Ξεκίνησε από τις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες, χορεύονταν μόνο από άντρες και γι’ αυτό έχει κοφτές και απότομες κινήσεις. Έχει, όμως, και πιο αισθησιακές κινήσεις που μπήκανε κατά την εξέλιξη του χορού και χρησιμοποιήθηκαν τόσο για επαναστατικούς λόγους με τις «ιερόδουλες» να αποτελούν διακινητές της εκάστοτε πληροφορίας μεταξύ των επαναστατών, όπως και αργότερα με το πέρασμα των χρόνων όταν πλέον χορευόταν σε πιο «ευυπόληπτα μαγαζιά» που τα ίδια στοιχεία παρέμειναν και εδραιώθηκαν στο χορό, καθώς αποτέλεσε το τάνγκο το μέσο για να βρει κάποιος άντρας σύζυγο. Στα δικά μας μάτια και για την αποψινή παράσταση, είναι η αντίδραση και η αγανάκτηση, η μεμονωμένη προσπάθεια αντίστασης στην υπάρχουσα κατάσταση και η πάλη των «ολίγων» απέναντι στους «πολλούς». Μια πάλη που συχνά καταλήγει στο θάνατο των «ολίγων» όταν αυτοί δεν λειτουργούν ενωμένοι.
Ακολουθεί μια χορογραφία paso doble για να δηλώσουμε πως ο θάνατος ενός εξεγερμένου, όχι απλώς δεν θα αποτελέσει καθημερινότητα αλλά, αντίθετα, θα είναι η αφορμή για να οργανωθούν οι καταπιεζόμενοι, να παλέψουν όλοι μαζί και να νικήσουν. Το paso doble από την αρχή του αναπαριστά μια ταυρομαχία με τον καβαλιέρο να είναι στη θέση του ταυρομάχου και τη ντάμα στη θέση τού ταύρου. Και ενώ ιστορικά, στο τέλος αυτού του χορού πάντα νικάει ο καβαλιέρος-ταυρομάχος, τα τελευταία χρόνια πολλοί χορογράφοι ανατρέπουν αυτή την κατάληξη και τοποθετούν στο ρόλο του νικητή τη ντάμα-ταύρο. Αυτό θα γίνει και εδώ απόψε!
Και ερχόμαστε τέλος να δούμε τι ακολουθεί την επανάσταση… ή καλύτερα, τι θα ΘΕΛΑΜΕ να ακολουθεί και πώς εμείς οραματιζόμαστε έναν αυριανό κόσμο…
Μία Rumba με λίγα στοιχεία σύγχρονου στην αρχή, εκφράζουν την απόλυτη και ανιδιοτελή αγάπη μεταξύ όλων μας. Η Rumba είναι ένας χορός που στην ιστορία του έχει αντιμετωπισθεί ως άσεμνος, «απρεπής» χορός και τα τραγούδια της είναι λυρικά και έντονα ερωτικά. Εδώ συνδυάζουμε τον αισθησιασμό και αναδεικνύουμε την τρυφερότητα χρησιμοποιώντας και την ελευθερία των κινήσεων που προσφέρει ο χορός του σύγχρονου.
Τέλος, θα κλείσουμε με το σήμα κατατεθέν της Κούβας, τη salsa για να πούμε το δεύτερο πράγμα που οραματιζόμαστε για το μέλλον : την απόλυτη χαρά και αρμονία! Χορεύουμε, λοιπόν, όλοι μαζί μια Κουβανέζικη salsa ενθουσιασμένοι, χαμογελαστοί και απελευθερωμένοι πλέον από όλα τα κοινωνικά στερεότυπα!
Ελπίζουμε να το απολαύσετε όσο κι εμείς και στην επόμενη ιστορία μας να βρεθούμε και να οραματιστούμε ακόμη περισσότεροι!!
Χορογράφος: Νάκου Δανάη / Χορευτές: Ανδρέας Λέκαι, Θοδωρής Πότσης, Σάρα Κύκια, Στέλλα Ανδρικοπούλου, Γιάννης __, Έλενα __, Άλεξ Γκέτσης, Γιούλη Δημογιάννη, Γιώργος Γκέτσης, Ελένη Δέδε, Εύη Πελεκανάκη, Λυγερή Καρδάμη, Μαρίνα Κουρτή , Μαρία Κορρέ
Η παράσταση που θα ακολουθήσει έχει φτιαχτεί από την Ομάδα Χορού της Εργατικής Λέσχης Ν. Ιωνίας, η οποία ξεκίνησε πέρσι και συνέχισε δυναμικά για μια ακόμη χρονιά.
Σήμερα και στα πλαίσια του φεστιβάλ, αποφασίσαμε, όχι απλά να σας παρουσιάσουμε κάποιες χορογραφίες αλλά να πούμε μια ιστορία μέσα από αυτές με τίτλο «Η πραγματικότητα στο σήμερα και το αύριο που θέλουμε να ζήσουμε»
Ξεκινάμε λοιπόν με μια Bachata. Ιδιαίτερα αισθησιακός χορός με προέλευση την Δομινικανή Δημοκρατία και με τα τραγούδια συνήθως να μιλάνε είτε για την αγάπη είτε για τη θλίψη. Κρατήσαμε τη θλίψη που μας δημιουργεί η καθημερινότητα που ζούμε και την οποία παρουσιάζουμε σαν ένα χαμαιτυπείο. Οι καβαλιέροι αντιπροσωπεύουν τον καθένα που δεν διστάζει να χρησιμοποιεί τη θέση του για να εξουσιάζει ή να εκμεταλλεύεται τους γύρω του αλλά και τον καθένα που με αδιαφορία και παθητικότητα παρακολουθεί. Η συγκεκριμένη χορογραφία θέλει να εστιάσει ταυτόχρονα στο σεξισμό και τη βία προς το γυναικείο φύλλο, έννοιες που πληγώνουν τη σημερινή κοινωνία, χωρίς όμως να υπονοούμε ότι ο συγκεκριμένο χορός είναι από τη φύση του σεξιστικός ή ότι από τη φύση τους τα 2 φύλα έχουν αυτή τη θέση πάντα στην κοινωνία.
Στη συνέχεια περνάμε σε ένα tango. Πρόκειται για έναν χορό που το ίδιο του το βηματολόγιο και η τεχνική του έχει διαμορφωθεί από την ίδια την ιστορία του. Ξεκίνησε από τις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες, χορεύονταν μόνο από άντρες και γι’ αυτό έχει κοφτές και απότομες κινήσεις. Έχει, όμως, και πιο αισθησιακές κινήσεις που μπήκανε κατά την εξέλιξη του χορού και χρησιμοποιήθηκαν τόσο για επαναστατικούς λόγους με τις «ιερόδουλες» να αποτελούν διακινητές της εκάστοτε πληροφορίας μεταξύ των επαναστατών, όπως και αργότερα με το πέρασμα των χρόνων όταν πλέον χορευόταν σε πιο «ευυπόληπτα μαγαζιά» που τα ίδια στοιχεία παρέμειναν και εδραιώθηκαν στο χορό, καθώς αποτέλεσε το τάνγκο το μέσο για να βρει κάποιος άντρας σύζυγο. Στα δικά μας μάτια και για την αποψινή παράσταση, είναι η αντίδραση και η αγανάκτηση, η μεμονωμένη προσπάθεια αντίστασης στην υπάρχουσα κατάσταση και η πάλη των «ολίγων» απέναντι στους «πολλούς». Μια πάλη που συχνά καταλήγει στο θάνατο των «ολίγων» όταν αυτοί δεν λειτουργούν ενωμένοι.
Ακολουθεί μια χορογραφία paso doble για να δηλώσουμε πως ο θάνατος ενός εξεγερμένου, όχι απλώς δεν θα αποτελέσει καθημερινότητα αλλά, αντίθετα, θα είναι η αφορμή για να οργανωθούν οι καταπιεζόμενοι, να παλέψουν όλοι μαζί και να νικήσουν. Το paso doble από την αρχή του αναπαριστά μια ταυρομαχία με τον καβαλιέρο να είναι στη θέση του ταυρομάχου και τη ντάμα στη θέση τού ταύρου. Και ενώ ιστορικά, στο τέλος αυτού του χορού πάντα νικάει ο καβαλιέρος-ταυρομάχος, τα τελευταία χρόνια πολλοί χορογράφοι ανατρέπουν αυτή την κατάληξη και τοποθετούν στο ρόλο του νικητή τη ντάμα-ταύρο. Αυτό θα γίνει και εδώ απόψε!
Και ερχόμαστε τέλος να δούμε τι ακολουθεί την επανάσταση… ή καλύτερα, τι θα ΘΕΛΑΜΕ να ακολουθεί και πώς εμείς οραματιζόμαστε έναν αυριανό κόσμο…
Μία Rumba με λίγα στοιχεία σύγχρονου στην αρχή, εκφράζουν την απόλυτη και ανιδιοτελή αγάπη μεταξύ όλων μας. Η Rumba είναι ένας χορός που στην ιστορία του έχει αντιμετωπισθεί ως άσεμνος, «απρεπής» χορός και τα τραγούδια της είναι λυρικά και έντονα ερωτικά. Εδώ συνδυάζουμε τον αισθησιασμό και αναδεικνύουμε την τρυφερότητα χρησιμοποιώντας και την ελευθερία των κινήσεων που προσφέρει ο χορός του σύγχρονου.
Τέλος, θα κλείσουμε με το σήμα κατατεθέν της Κούβας, τη salsa για να πούμε το δεύτερο πράγμα που οραματιζόμαστε για το μέλλον : την απόλυτη χαρά και αρμονία! Χορεύουμε, λοιπόν, όλοι μαζί μια Κουβανέζικη salsa ενθουσιασμένοι, χαμογελαστοί και απελευθερωμένοι πλέον από όλα τα κοινωνικά στερεότυπα!
Ελπίζουμε να το απολαύσετε όσο κι εμείς και στην επόμενη ιστορία μας να βρεθούμε και να οραματιστούμε ακόμη περισσότεροι!!
Χορογράφος: Νάκου Δανάη / Χορευτές: Ανδρέας Λέκαι, Θοδωρής Πότσης, Σάρα Κύκια, Στέλλα Ανδρικοπούλου, Γιάννης __, Έλενα __, Άλεξ Γκέτσης, Γιούλη Δημογιάννη, Γιώργος Γκέτσης, Ελένη Δέδε, Εύη Πελεκανάκη, Λυγερή Καρδάμη, Μαρίνα Κουρτή , Μαρία Κορρέ