ÇIKMA TEKLİFİNİ KİM KALDIRDI?

Çıkma teklifi kalktı artık, ilişkiler tuhaflaştı diyorlar.
Kim kaldırdı bu çıkma teklifini? Niye kaldırdı?
Sonuçları neler oldu?
Çıkma teklifi geri gelsin mi?
Yoksa başka bir dünya mümkün mü?
***
KATIL üyesi olup avantajlardan yararlanmak isterseniz tıklayın!
Nezaket şart, nefret söyleminde bulunan engellenir, espri, gırgır serbest!

Ben şöyle bir şey anlatmak istiyorum;
22 yaşındayım ve benim neslimin değişen toplumdan dolayı bir arada kalmışlığı var, eskiden birilerine açılmak istediğimizde okulda yanında gidip "çıkışta beraber yürüyelim mi?" veya facebook'tan "yarın bir yerlere oturalım mı?" gibisinden başladığımız bu ilişki başlatma zamanları yerini öncelikle sosyal medyadan aynı anda birden fazla kişiyle flörtleşmeler "bununla da konuşmayı seviyorum ama ötekiyle de" gibisinden söz misali "at yarıştırır" gibi insanları aynı anda denek muamelesi gördüğü bir yerdeyiz, tam arada kalmışlık yani. Özellikle kadın erkek fark etmeksizin twitter'da bu birden fazla flört olaylarının normal bir şekilde post atılması olayları daha da normalleştiriyo. Benim şahsi fikrim; tabiki de insanlar flörtleşecek, karşısındakini tanıyacak, sevip sevmediğini tartacak ama bunu bir kişiyle odaklanmadan aynı anda yapılması hoşuma gitmiyor. Karşındakiyle konuşun, dışarılara çıkın birbirinizden o kadar hoşlanmadıysanız next bence bu kadar. Mesela ben birisine yazmadan önce "acaba konuştuğu kaç tane erkek vardır? onlara göre ben nasıl kalıyorumdur?" diye düşüncelere girmek kötü hissettiriyo "eskiden ne güzeldi ya" diyip hemen vazgeçiyorum.

[osmaanatlii]

Bu aralar hem CS'nin hem senin bütüün kesitlerinizi youtube'dan podcast gibi bulup dinliyorum ders çalışırken yemek yerken çok hoş sohbetiniz yayınınızın tamamını sıkılmadan izledim o kadar güzeldi ki ekrana kitlenip kaldım.
Önümüzdeki 3 ay biraz meşgul olsam da canlı yayınlarınızı kaçırmamaya çalışacağım. Sevgiler...

[TheCemiloo]

Ben, 94 yılında hoşlandığım kıza,
'' Ceren seninle çıkmak isteyen biri var''
-Aaa kimmiş?
-Asansör eheh ehe ehe
Esprisi yapınca apar topar kaldırıldı bir daha çıkma teklif edenin ağzına kürekle vurulmasına karar verildi

[selinyldz]

Hiç sevgilim olmadı. Bu gerçeği de hep sakladım. Konusu geçince 1-2 flörtüm oldu, ciddi bir ilişkim olmadı derim. Bu artık kalıplaşmış yalanımdır. Bazıları güzel bazıları makyajdan dolayı iyi gözüktüğümü söyler. Kendimi birisi ile sevgili olabilecekmiş gibi hissedemedim hiçbir zaman. Sanki çok büyük bir sorumlulukmuş gibi geldi. Arkadaş olabilirim, insanların bir sürü arkadaşı vardır ama sevgili bir tanedir diye düşündüm hep. En küçük kusurumu bile kafaya taktım ama bunun zıttı bir şekilde özgüvenli ve biraz da egolu oldum. Kimseyi kendime yakıştıramadım ama kimseye de layık hissedemedim kendimi. Reddettiğim insanların ardından “kurtardı kendini” diye düşündüm ister istemez. Çok tuhaf bir durumdayım. Sevgili istiyorum ama istemiyorum. İçimde sevip sevilmek isteyen biri var ama bunu yük olarak gören biri de var. Bir tabuya dönüştü artık. Benim durumumda olan birleri vardır mutlaka. Yoksa kendimi çok tuhaf hissederim

[byzaucar]

Sosyal medyadan ötürü herkes seçeneklerinin bol olduğunu düşünüyor. Kimse vazgeçilmez değil, kendini sev, söylemlerinin populerleşmesi ile de insanlar kendinin çıkarlarını ön planda tutmayı amaç edindi. Bu konular ne yazık ki anlaşılması gerektiği gibi anlaşılmadı. Bu zaman diliminde güzel ilişkisi olan, doyumlu, mutlu çiftler varsa onları tebrik ediyorum 👏👏

[shanniyei]

Yayını simdi izlediim keşke bir ay bekletmeseydim izlemek için. Yayın için teşekkürler.

[taylan]

Ben kimseyi üzmemek için insanlara dertlerimi anlatmıyorum, en azından onları çözene kadar. Çözüme ulaştıktan sonra zaten onlar bir dertten çok bir anı ya da tecrübe oluyorlar.

[GamzeErtas]

Yayını kaçırdım 🥲 Toplumsal cinsiyet anlayışı bir yana, nişanlımdan biliyorum, erkekler kendi aralarında bir şeyden dert yansa birbirlerine verdikleri tavsiye şu imiş. "Takma kafana." Bu yüzden erkekler kendi aralarında da içlerine kapanıklar ve onların arkadaşlık dinamikleri çok farklı. Erkeklerin nasıl dert dinlenir, nasıl empati kurulur, nasıl tavsiye verilir konusunda, büyükleri ya da akranları tarafından eğitilmediği ve bu konuda iyi örneklerle karşılaşmadıkları kanaatindeyim. Hatta (özellikle lise çağnda) çocukların bu tür çıkma, ilişki, saygı, sevgi, empati konularına eleştirel yaklaşabileceği, nasıl dert dinlenir, nasıl tavsiye verilir, senaryolar üzerinden bunları öğretebilecek efektif bir iletişim dersine ihtiyaç var. Toplumsal cinsiyet anlayışı en hızlı bu şekilde düzelir.

[deniz-jteg]

Biz şimdi neyiz diye sorduğumda bana kezban diyen herifi direkt postalarım ben yahu. Daha ilişkimizin nerede olduğunu konuşamayacağım biriyle sevgililiği bırak arkadaş olmak istemem. İletişim kopukluğu varsa hiçbir ilişkimi yürütemem zaten.

[orkdo]

Karşılıklı bir okeyleşme sürecinden geçtik. Çıkma teklifini geri istiyoruz! Çıkma teklifi isteyen erkekler de

[sifirincisaniye]

Karşındaki insanın kendi duygularını saklama çabası, açılma konusunda tüm isteğimizi kırıyor. Birbirini tanımayan iki insanın doğru düzgün birbirine gülümsediklerini, samimi bakıştıklarını görmeyeli yıllar oldu

[themis]

Yayını sonradan izleme şansım oldu. İzlerken de, "ne yapsak acaba chatteki bekarları bekarlarla mı eşlesek? Yoksa bulacağımız yok bizim" dedim durdum vallahi. İçimizden geçen onun da içinden geçiyor mu bir bilebilsek. Ah nerede vah nerede

[duygugruz]

İlişki konularını en iyi ve komik şekilde işleyen dizi Seinfield'dir bence :)
Yaşı küçük arkadaşlar (mesela 16-17 yaşlarında) ilk hoşlandığı kişiyle birlikte olup, evleneceği hatta beraber yaşlanacakları hayalleri kurmamalı, kursa bile trilyonda bir denk gelir öylesi. O yaşlarda bir kaç tane flört olması normal geliyor bana. Çünkü karşı cinsi tanımaya çalışıyorlar. Sevgili olmaya adım atmadan önce tartmaları gereken şeyler; karşılıklı olarak birbirlerine değer veriyorlar mı, önemsiyorlar mı, bir konu hakkında karar verirken orta yolu bulabiliyorlar mı, sevdiklerini söylemekten çekinmiyor ama bunu aynı zamanda hissettirebiliyorlar mı, her konuda güven verebiliyorlar mı?... Bunlar olmazsa olmazdır bir ilişkide. Ben hala 30'lu yaşlarını geçmiş, sevgilisini arkadaş ortamında gömen, dalga geçen, terk etmekle tehdit eden, küçümseyen tipler görüyorum. "Niye sevgili olmuş bunlar yaw" diyorum. Kimse kimseye mecbur değil. Tek taraflı sevgi ile de o ilişkiler yürümez. Kaybettikleri kendi saygı ve özgüvenleri olur.

[Braid_group_magduru]

İlişkiler konusunda dünyanın en tecrübesiz insanlarından biri olabilirim. Bu yüzden böyle bir videonun altına yorum yazacağım hiç aklıma gelmezdi ama arada chatten yazan liseli bir arkadaş vardı, onun durumu dikkatimi çektiği için yazıyorum. Sevgilisi olmayınca "herkesten" alacağı tepkiden çekiniyordu (evet, sonra anladı bunun saçma olduğunu) ve onun durumu bana kendi lise yıllarımı hatırlattı.
Annem (anneannemin baskısı yüzünden) yaşayamadığı hayatı bana yaşatmaya çalışan biriydi. Benim hem derslerde başarılı olmamı hem de sosyal anlamda iyi olmamı bekliyordu. Bu beklentileri dışa dönük ve sevgili yapıp onunla dışarıda gezen biri olmamı da içeriyordu ama ben hiçbir zaman annemin istediği tipte biri olmadım. Bir gün açık açık söylemişti de: "Bir erkek arkadaş getirip tanıştırsan o kadar mutlu olurdum ki.". İçimden "Yuh, millet sevgililerini ailelerinden saklamaya çalışır, bir de bana bak." diye geçerdi. İnsanların ne dediğini önemsemenin çok saçma olduğunu biliyordum ama onların dedikleri de kendime dışarıdan bakmanın bir yoluydu ve ben kendime dışarıdan baktığımda "garip" veya "anormal" diye tabir ettiğim biri görüyordum.
Sınıftaki herkes bana çok uzaktı. Zevkleri, hayattan beklentileri... Her şey o kadar farklıydı ki okulda boğuluyor gibiydim. Sadece bir tane arkadaşım vardı ve o da isteyerek veya istemeyerek bana ne kadar "garip" olduğumu hissettirecek şekilde konuşuyordu. Bir keresinde neden diğer kızlar gibi dedikodu yapmadığımı sormuştu. (Çok saçma değil mi, neden kızlar dedikodu yapar diye bir genelleme yapalım ki? Ama işe yaramıştı, ben o zaman şimdiki kadar vizyonlu olmayan bir ergendim ve ister istemez "ben diğer kızlar gibi değilim" ve "bende bir tuhaflık var" kafasına girmiştim.) O gün "Biz de evrenin dedikodusunu yapalım." diyerek biraz fizik konuşmaya ikna etmeye çalıştımsa da işe yaramadı.
Üniversiteye gelip bölüme başlayana kadar da böyle devam etti. Giyimim, zevklerim ve insanlara bakışım açısından kendimi "garip" olarak gördüğüm için hiçbir zaman bir ilişkim olmasını beklemedim, istemedim de. Şimdilerde anlıyorum bunun lisede yanlış bir ortamda yanlış çıkarımlar yapmış olmamdan kaynaklandığını. Kendim olabilmek için direnmiştim ama bunu yaparken de kendi hakkımda bazı yanlış yargılar geliştirmiştim. Bu yargıları destekleyecek bir de çevrem var tabi (hala var). Mesela bir iki sene önce (yani lisans yıllarımda) annem "Bu tiple kimse dönüp sana bakmaz. Güzelsin ama güzelliğini belli etmiyorsun." demişti. (Oysa lisede edindiğim algı daha çok güzel olmadığım üzerineydi. Hala da insanların görünümümle ilgili iyi yorum yapması garibime gidiyor.)
Bir gün insanların dönüp benim görünümümdeki birini de fark edebildiğini anladığımda çökmeye başladı her şey. Her şey dediysem kendi hakkımdaki yanlış varsayımlarımdan bahsediyorum. Lise ortamı bu kadar etkili bir şey yani. Bunu anlatırken gılgamış destanı yazdım, bilmiyorum birileri okur mu.

[merveintheskywithdiamonds]

Biz neyiz diye sordum, adını sen koy dedi. Adını Abdülmetin Samet koyduk.

[primaveraportenaa]

Kezbanlığın tanımını hatırlattığınıız için teşekkür ederiz😄👏🏻👏🏻👏🏻

[ecemTheQueen]

Emeğine sağlık bu konuyu incelemeye çalıştığın için. Kendi gözlemlerimle benim fikrim ''çıkma teklifini'' belli bir şahıs kaldırmadı tabii. 28 yaşındayım, benim ortaokul ve lise çağlarımda çıkma teklifi var idi. Ama bana göre internetin yayılması olsun, filmler, diziler, programlar vb. batı kültürlerine daha fazla maruz kaldığımızdan onlara benzemeye başladığımızı düşünüyorum. Sosyal olarak, yaşam tarzı olarak, ilişki olarak, konuşma şekli bile batılı, özellikle Amerika ülkesine göre manipüle olmaya başladığından böyle oldu. İyi yada kötü. Birde, ''-Biz şimdi neyiz?'' sorusu konusundaki fikrim ise, bazı erkeklerin bu soruyu ''klişe'' olarak görmesinden kaynaklı olarak kızlar soramıyor. Ama bunu ''klişe'' haline getiren de bana göre erkekler. Belirsiz hareketler, konuşmalar, ve bunlara karşın yakınlaşmalar olduğunda dengesiz bir ilişki oluşuyor. Ve sorulduğu zaman da, çoğu ucu açık cevaplar veriyor, çek istediğin yere. Kadın da anlam veremediği için sorma ihtiyacı hissediyor doğal olarak. Öyle erkekler de güvensiz ve korkak oluyorlar bana göre. Chatteki bazı arkadaşlar, bir iki kişiden gördüğü şeyleri genellemeye vurup yanlış sonuçlara varmışlar, (''hislerini söyleyen erkeği güçsüz görürüz'' falan) yapmayın. Başka değinmek istediğim bir konu daha vardı, unuttum video uzun olduğundan :) Elinize sağlık, sağlıcakla kalın. :)

[demokaniye]

Ablacığım bu yayını canlı izleyemedim ama başta beğendikten sonra 7-8 defa tekrar beğenmek için sohbeti kapatıp beğenmeye döndüm. 😅 Muhteşem bir yayın olmuş. 😍

[Naganen-sama]

Benim bildiğim gidişatta önce birinden hoşlanırsın, sonra çıkma teklif edersin, kabul ederse bir ilişkide olmaya başlarsınız, ama günümüzde terse döndü, önce birileriyle ilişkiye girip, sonra sevgili boşluklarını doldurmak için çıkma teklif edip sonra ondan hoşlanmaya, onu sevmeye çalışıyorlar 😂 E tabi insanlar günümüzde 10 kişi ile birden takıldığından bir kişi ile yetinmek istemiyorlar, bu yüzden artık kimse kimseye çıkma teklif etme kısmına geçmiyor. Enteresan oldu bu ilişki işleri günümüzde 😂

[hvildan]

Yaydığınız enerji o kadar güzel ki, videoyu izlemeden gülmeye başlıyorum